Βλέπω κάθε μέρα στην τηλεόραση εκείνο το πολυσυζητημένο τηλεοπτικό σποτ της Νέας Δημοκρατίας που εκτυλίσσεται μέσα σε μια σχολική τάξη και νομίζω ότι ήρθε η ώρα!

Δεν ξέρω αν ήρθε η ώρα (όχι του Καραμανλή, όπως φώναζαν οι Νεοδημοκράτες στις εκλογές του 2004, αλλά) του Σαμαρά, αλλά σίγουρα ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε κι εμείς στα μάτια τον δάσκαλο της Εθνικής και, αφού απαριθμήσουμε τις ομάδες που συνεχίζουν στο Euro, να του απευθύνουμε το ίδιο αγωνιώδες και δραματικό ερώτημα...

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά κανονικά αυτή η ερώτηση δεν πρέπει να απευθύνεται προς τον Σάντος, αλλά προς τον Σαμαρά: όχι τον Αντώνη (καθότι διεκδικεί την πρωθυπουργία) ούτε τον Τρύφωνα (τον οποίο ασφαλώς θα χρειαστούμε για το επόμενο... haircut), αλλά τον Γιώργο, που ενώ έχει τ' όνομα, του λείπει ακόμη η χάρη (του γκολ)!

Σε κάθε περίπτωση οι δύο από τους τρεις Σαμαράδες έχουν την τιμητική τους αυτό το Σαββατοκύριακο, που είναι από τα κρισιμότερα στην ιστορία του ελληνικού έθνους, διότι μέσα σε 24 ώρες κινδυνεύει να φάει σουτ κι από το Euro κι από το ευρώ!

Αυτό είναι που λένε θα πούμε τη δραχμή δραχμούλα!

Για να μείνω πιστός στο πνεύμα της πολιτικής διαφήμισης, μέχρι στιγμής καμία από τις 16 χώρες δεν είναι σίγουρη για την επόμενη φάση του Εuro, αλλά υπάρχει μία που σίγουρα αποβάλλεται από αυτήν τη ζώνη, η Ιρλανδία, η οποία παρεμπιπτόντως έπεσε πριν από την Ελλάδα στη μέγκενη του ΔΝΤ!

Τούτου δοθέντος είναι στο χέρι μας -ή μάλλον στο πόδι μας και στο κεφάλι μας- να επαναδιαπραγματευθούμε το ποδοσφαιρικό μνημόνιο και να αφήσουμε τους Ρώσους στα ρούβλια τους!

Παρεμπιπτόντως η Ρωσία αλλά και η μαμά Σοβιετική Ενωση είναι διαχρονικά οι καλές νεράιδες του ελληνικού αθλητισμού και αυτό δημιουργεί βεβαίως ένα ευχάριστο σκηνικό, αλλά δεν φτάνει κιόλας για τη νίκη και την πρόκριση...

Το γαϊτανάκι άρχισε να στήνεται στις 14 Σεπτεμβρίου του 1979, όταν η Εθνική ποδοσφαίρου με το γκολ του Νικολούδη νίκησε τη Σοβιετική Ενωση με 1-0 στο γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας και προκρίθηκε για πρώτη φορά στην τελική φάση του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης, όπως λεγόταν τότε το Εuro.

Η επόμενη (και μάλιστα θριαμβευτική) πράξη παίχθηκε στις 14 Ιουνίου του 1987 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, όπου η Εθνική μπάσκετ με τις βολές του Καμπούρη επιβλήθηκε της Σοβιετικής Ενωσης με 103-101 και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, επίσης για πρώτη φορά στα χρονικά...

Στις 24 Ιουνίου του 1989 στο «Ντομπ Σπόρτοβα» του Ζάγκρεμπ πάλι η «επίσημη αγαπημένη» με το μνημειώδες τρίποντο του Φάνη Χριστοδούλου (για να ακολουθήσει το λάθος του Βέτρα) έριξε στο καναβάτσο την (ενισχυμένη και με τον Σαμπόνις) Σοβιετική Ενωση με 81-80 και προκρίθηκε στον τελικό του Ευρωμπάσκετ...

Η συνέχεια δόθηκε στις 17 Νοεμβρίου του 1993 στο ΟΑΚΑ, όπου η Εθνική ποδοσφαίρου με την κεφαλιά του Μαχλά νίκησε τη Ρωσία με 1-0 και σε συνδυασμό και με το 1-1 στη Μόσχα (Μητρόπουλος) σφράγισε την παρθενική συμμετοχή της στο Μουντιάλ!

Στις 22 Σεπτεμβρίου του 2005 ξαναπήρε τη σκυτάλη η Εθνική μπάσκετ, η οποία με 23 πόντους του (προερχόμενου από τον πάγκο και Ρωσοτραφούς) Παπαλουκά ανέτρεψε το σκηνικό, νίκησε τη Ρωσία με 66-61 και άνοιξε το δρόμο προς τον θρόνο του Ευρωμπάσκετ!

Στο δρόμο των Ανδρών του μπάσκετ βάδισαν πέρυσι οι Γυναίκες του γουότερ πόλο: στις 17 Ιουλίου του 2011 στη Σαγκάη η Εθνική με γκολ της Ρουμπέση επικράτησε της Ρωσίας με 10-9, πήρε τη ρεβάνς για την ήττα της στην εκπνοή στον μικρό τελικό της Ρώμης και προανήγγειλε από την πρώτη κιόλας φάση την κατοπινή στέψη της ως πρωταθλήτριας Κόσμου!

Είναι, λοιπόν, προφανές πως η Μαυριτανία (όπως είχε αποκαλέσει ειρωνικά ο Γκομέλσκι την Ελλάδα το 1987) είναι ο κακός δαίμονας της χώρας του Αρσάβιν, χώρια που ακόμη και οι ήττες μας από δαύτους μας βγαίνουν σε καλό!

Το εννοώ αυτό διότι στις 20 Ιουνίου του 2004 στο Φάρο Λουλέ της Πορτογαλίας η Ρωσία νίκησε την Εθνική με 2-1, αλλά το γκολ που πέτυχε ο Βρύζας στο 43ο λεπτό έσωσε την παρτίδα, που κερδήθηκε έπειτα από δύο εβδομάδες στη Λισσαβώνα!

Σήμερα, λοιπόν, είναι η D-Day της εθνικής ομάδας. Για την ακρίβεια, απόψε η Ελλάδα θέλει να προχωρήσει στο (ποδοσφαιρικό) «Σύμφωνο της Βαρσοβίας» και αύριο (να πάει κόντρα στην αταλάντευτη πολιτική γραμμή του ΚΚΕ και) να επαναλάβει την παλιά ατάκα του Κωνσταντίνου Καραμανλή...

Κοινώς, ανήκομεν εις την Δύσιν!

Αυτή, βεβαίως, είναι μια μεγάλη κουβέντα που έχει να κάνει και με το σώμα αλλά και με το πνεύμα: το γράφω αυτό διότι εάν η Εθνική αργήσει να εμφανιστεί στο γήπεδο (όπως συνέβη με την Πολωνία και την Τσεχία), τότε τη Δευτέρα οι δάσκαλοι όλης της χώρας δεν θα 'χουν τι να απαντήσουν στα κοριτσάκια και στα αγοράκια που θα ρωτάνε επιμόνως γιατί η Ελλάδα δεν είναι στο Εuro!

Πηγή: Goal

Euro 2012 Εθνική Ελλάδας