Θα γραφτούν πολλά για τον προημιτελικό μας απέναντι στην εθνική ομάδα της Γερμανίας. Πολλά που δεν θα έχουν σχέση με ποδόσφαιρο, αλλά με την πολιτική. Εδώ θα γράψουμε για ποδόσφαιρο.
Για την ανησυχία που είχε προκαλέσει στους Γερμανούς φιλάθλους η προοπτική της διασταύρωσης με την εθνική ομάδα μας. Από το βράδυ του περασμένου Σαββάτου οι συζητήσεις τους στις σελίδες δικτύωσης περιγράφονται με τον τίτλο «Οχι πάλι με την Τσέλσι».
Ακριβώς αυτή η αμυντική λειτουργία που χαρακτηρίζει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημά μας και τη νικήτρια του Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2011-2012 είναι που κάνει τους Γερμανούς να ανησυχούν. Είναι η ομάδα τους έτοιμη ώστε να αντιμετωπίσει ένα... τείχος, που ξέρει όμως και να απειλήσει;
Το δείγμα γραφής απέναντι στην Πορτογαλία δεν ήταν τέτοιο ώστε να εξαφανίσει τις ανησυχίες τους. Το παιχνίδι θα είχε διαφορετική ιστορία αν ο Πέπε είχε σκοράρει (σε στημένη φάση) στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου. Η Γερμανία δεν είχε την κίνηση, την ταχύτητα ανάπτυξης και τη φαντασία ώστε να φτιάξει πολλές ευκαιρίες απέναντι στους Ιβηρες.
Ο προπονητής τους Γιόαχιμ Λεβ είχε πει πριν αρχίσει το τουρνουά ότι η ομάδα του είναι έτοιμη να νικήσει και τέτοιους, αμυντικής νοοτροπίας, αντιπάλους. Αρκετοί ισχυρίζονται πως δεν έχει πατήσει γκάζι ακόμα και θα το κάνει τώρα που αρχίζουν τα νοκ άουτ παιχνίδια. Εμείς, αν δεν δούμε κάτι να συμβαίνει, ουδέποτε θα συνυπογράψουμε ότι θα γίνει πράξη.
Δεδομένα, όμως, μπορούμε να αναφέρουμε ότι οι «αετοί» αποτελούν έτοιμη ομάδα. Με αυτοματισμούς, με ρόλους, με ποιότητα, με προσωπικότητα. Αναζητούν την κατοχή μπάλας, την κυκλοφορούν με υψηλά ποσοστά ευστοχίας, έχουν βασίσει την εξέλιξή τους στο ισπανικό σκεπτικό, αλλά παραμένουν πιστοί σε μερικές αρχές του ποδοσφαίρου. Παίζουν, δηλαδή, με κλασικό φορ περιοχής.
Αυτό που δεν έχουμε δει ακόμα απ' αυτούς στη διοργάνωση είναι ο πάγκος τους. Στη θεωρία έχουν πολλές λύσεις, πολλούς ποδοσφαιριστές που μπορούν να της χαρίσουν νέα τακτική, νέα διάταξη, περισσότερη επιθετικότητα ή περισσότερη σιγουριά στη μεσαία γραμμή για έλεγχο του παιχνιδιού. Θα αντιμετωπίσουμε μία μηχανή προγραμματισμένη να πάρει το τρόπαιο. Αυτό, όμως, είναι και το θεωρητικό πρόβλημά της. Είναι έτοιμη ώστε να αντιδράσει στο αναπάντεχο αν της τύχει; Αυτό, το αναπάντεχο, πρέπει να είναι και ο στόχος μας το βράδυ της Παρασκευής.
Η ΒΑΣΙΚΗ ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΤΗΣ
1 Μάνουελ Νόιερ: Υψηλής κλάσης τερματοφύλακας, με λανθασμένες αντιδράσεις μόνο σε καταστάσεις βιασύνης του με την μπάλα στα πόδια. Εξαιρετικός στα τετ α τετ και στη «γραμμή».
20 Τζερόμ Μπόατενγκ: Στόπερ στην Μπάγερν, δεξιός μπακ στη Γερμανία. Τα πήγε περίφημα με Κριστιάνο Ρονάλντο και Ιμπραήμ Αφελάι. Προωθείται συχνά, χωρίς να έχει ακόμα στο ενεργητικό του κάποια σημαντική συνεισφορά.
5 Ματς Χούμελζ: Ξέρει καντάρια μπάλας. Είναι αυτός που ανεβάζει το παιχνίδι της Γερμανίας απ' την άμυνα. Επιβάλλεται να δέχεται πίεση διότι έχει πολύ καλή πάσα και ανοίγει γρήγορα το ρυθμό.
14 Χόλγκερ Μπάντστουμπερ: Δεν έχει αποφύγει τα σφάλματα, αλλά έχει «δέσει» καλά με τον Χούμελζ. Είναι ο «σκληρός» των μετόπισθεν, αυτός που θα ρίξει και την επιπλέον κλωτσιά. Επικίνδυνος στις στημένες φάσεις.
16 Φίλιπ Λαμ: Ο πιο πλήρης ποδοσφαιριστής της. Μπακ που κάνει τα πάντα και τα κάνει και σωστά. Θαυμάσιες τοποθετήσεις, συχνότατες προωθήσεις, αλλά ακόμα δεν έχει συνεργαστεί όπως θα ήθελε με τον Ποντόλσκι.
6 Σάμι Κεντίρα: Τρέχει, τρέχει, τρέχει. Μαρκάρει ό,τι βρει μπροστά του και μοιράζεται τα πνευμόνια με τον Σβάινσταϊγκερ. Οποιος έχει περισσότερο «αέρα» σε αυτά ή σε όποιον του βγει η φάση, ανεβαίνει στην επίθεση. Δεν έχει ιδιαίτερα καλή μακρινή ή κάθετη πάσα.
7 Μπάστιαν Σβάινσταϊγκερ: Ο ρυθμιστής του παιχνιδιού. Αποφασίζει αν η πάσα πρέπει να γίνει προς την επίθεση ή προς την άμυνα. Διαλέγει πλευρά ανάπτυξης. Εξαιρετικό μακρινό σουτ. Παραμένει ερωτηματικό η ψυχολογία του. Πώς θα αντιδράσει όταν δει... μπλε;
13 Τόμας Μίλερ: Ο ικανότερος στο να βγει στην πλάτη της άμυνάς μας. Οι αμυντικοί μας γνωρίζουν το παιχνίδι του, τον έχουν αντιμετωπίσει, αλλά δεν παύει να αποτελεί μεγάλο κίνδυνο. Πατάει την αντίπαλη περιοχή, κάνει πολλή δουλειά και αμυντικά.
8 Μεσούτ Εζίλ: Αναζητά την «έξυπνη» πάσα που θα χαλάσει την ισορροπία της αντίπαλης άμυνας. Θα εκτελέσει τα περισσότερα στημένα, θα κινηθεί προς τις πτέρυγες ώστε να αναζητήσει από εκεί τρόπους απειλής.
10 Λούκας Ποντόλσκι: Δεν έχει κάνει καλό τουρνουά επιθετικά, αλλά είναι συνεπέστατος στα αμυντικά καθήκοντά του. Το ρεπερτόριό του είναι περιορισμένο και με καλό «διάβασμα» μπορεί να εξουδετερωθεί.
23 Μάριο Γκόμεζ: Θα πιέσει τους κεντρικούς αμυντικούς μας και θα περιμένει τις μπαλιές των χαφ ώστε να τελειώσει τις φάσεις. Αυτή είναι η αποστολή του. Δεν θα πάρει μέρος στην ανάπτυξη του παιχνιδιού των Γερμανών.
Η νίκη αγνοείται
Η εθνική ομάδα μας δεν έχει κατορθώσει να νικήσει την αντίστοιχη της Γερμανίας στο παρελθόν. Οκτώ φορές έχουμε αντιμετωπίσει τους «αετούς» και μετράμε πέντε ήττες και τρεις ισοπαλίες εναντίον τους. Τελευταία μας αναμέτρηση ήταν το 2-4 στο «Σπύρος Λούης» στις 28 Μαρτίου 2001, στο τελείωμα δηλαδή της περιόδου της «παλιάς» εθνικής ομάδας μας. Λίγο αργότερα ανέλαβε την τεχνική ηγεσία μας ο Οτο Ρεχάγκελ.
Πηγή: Goal