Πάλι καλά που οι διεθνείς πεισμώνουν και δεν τους παίρνει από κάτω. Όταν, λοιπόν, μετά το Euro 2004 η εθνική δεν κατάφερε να περάσει στο Μουντιάλ ή όταν στο Euro 2008 απέτυχε, κάποιοι έσπευσαν να την απαξιώσουν.

Όπως και να της τα χώσουν επειδή δεν παίζει μπαλάρα. Ακόμα και σ’ αυτό το Euro μετά την εκπληκτική εμφάνιση με την Πολωνία στο β’ μέρος, έσπευσαν πάμπολλοι να την κράξουν για το ματς με την Τσεχία.

Για ένα λεπτό, ρε παιδιά. Οι Ολλανδοί, δηλαδή, τι πρέπει να κάνουν; Η ομάδα τους έφτασε στον τελικό Μουντιάλ πριν μόλις δυο χρόνια. Κι έχει παικταράδες απίστευτους σαν τον Σνάιντερ ή τον Ρόμπεν κλπ. Κι όμως. Δεν σταύρωσε πόντο στο Euro. Τραγική εμφάνιση.

Επίσης, η πανίσχυρη σαν χώρα Ρωσία, με τόσα εκατομμύρια κόσμο, με ποδοσφαιριστές σαν τον Αρσάβιν, έφαγε την σκόνη του Καραγκούνη και του Μανιάτη.

Ακόμα και η Πορτογαλία με τους κορυφαίους παίκτες (Κριστιάνο, Νάνι κ.ά.), πέρασε στην επόμενη φάση με την ψυχή στο στόμα.

Ή μήπως αποκλείεται να μείνουν απ’ έξω αύριο κάποια από τα βαριά ονόματα της Αγγλίας ή της Γαλλίας; Ή μήπως δεν έφτασε να κινδυνεύει η Ιταλία των τόσων τελικών και τίτλων;

Η Εθνική μας, λοιπόν, μπορεί να μην παίζει μπαλάρα, να μην έχει τις φίρμες στην Ευρώπη, αλλά προσπαθεί και καταφέρνει να διακρίνεται. Παίζει αυτό που μπορεί και με το παραπάνω! Ενώ άλλες ομάδες με πανάκριβους παικταράδες παγκόσμιου βεληνεκούς, πατώνουν. 

Μήπως, λοιπόν, θα έπρεπε να της φέρονται όλοι στην Εθνική μας -εντός Ελλάδας- με σεβασμό όπως είπε και ο Σάντος; Ας εκτιμήσουμε, δηλαδή, την προσπάθεια. Είδαμε, άλλωστε, και άλλες Εθνικές ομάδες που ξέρουν μπάλα καντάρια και είναι τεχνικές, τι σούπες παρουσιάζουν πολλές φορές στις μεγάλες διοργανώσεις...