19 μέρες στην Πολωνία με την Εθνική ομάδα. Πραγματικά νιώθω τυχερός – και όχι μόνο από επαγγελματική σκοπιά - που έζησα από κοντά μια τέτοια πρόκριση και, κυρίως, περήφανος για αυτή την ομάδα που φαίνεται ότι είναι γεννημένη για τα δύσκολα.
Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια σε κρίσιμα ματς, σε παιχνίδια που μοιάζουν με τελικό παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει!
Παραμονές της αναμέτρησης με τους Ρώσους ρώτησα τον Φάνη Γκέκα, στη συνέντευξη Τύπου αν αυτή η ομάδα μπορεί να τα καταφέρει όπως έχει κάνει τα τελευταία χρόνια όσες φορές βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Η απάντηση του άμεση και κοφτή «ναι, μπορούμε να τα καταφέρουμε…».
Απαντήσεις αντίστοιχες έχουν δοθεί σε πολλές παραμονές μεγάλων αγώνων από πολλούς παίκτες, όμως στο βλέμμα του Φάνη αλλά και όλων των υπολοίπων παιδιών -που το έλεγαν όλη την εβδομάδα ότι μπορούν- φαινόταν η αποφασιστικότητα για τη νίκη.
Αποφασιστικότητα που βγήκε λίγες ώρες αργότερα στο χορτάρι, εκεί που δεν μετράνε οι λέξεις και οι δηλώσεις, αλλά η καρδιά, η ψυχή και το ταλέντο…
Η πρόκριση ήρθε και συνάμα έφερε μια νέα πρόκληση όπως συμβαίνει πάντα στον αθλητισμό. Η μοίρα τα έφερε να παίξουμε με τη Γερμανία σε αυτή την χρονική συγκυρία.
Συνάντησα χιλιάδες Έλληνες έξω από το γήπεδο της Βαρσοβίας, λίγα λεπτά μετά την επική νίκη μας επί των Ρώσων οι οποίοι αντί να τραγουδούν για την επιτυχία, στο μυαλό τους είχαν τη Γερμανία, αν και ακόμη δεν γνωρίζαμε ότι θα συναντηθούν οι δρόμοι μας!
Τα αυτοσχέδια συνθήματα «Μέρκελ ετοιμάσου έρχεται η σειρά σου…» και το «έτσι σας γλεντάνε αυτοί που σας χρωστάνε…» ακόμη ηχούν στα αυτιά μου.
Οι Έλληνες ψάχνουμε μια καλή αφορμή για εθνική ανάταση. Και αυτή η ομάδα μας την έδωσε. Μας έκανε να χαμογελάσουμε, να πανηγυρίσουμε, να χαρούμε, να ξεχάσουμε όσο γίνεται την καθημερινότητα. Να νιώσουμε υπερήφανοι για την εκπροσώπηση της πατρίδας μας.
Το παιχνίδι της Παρασκευής με τη Γερμανία κουβαλάει το βάρος ενός εθνικού συμβολισμού. Αυτό δεν θα πρέπει να τους επηρεάσει.
Όλοι θέλουμε τη νίκη, όλοι θέλουμε την πρόκριση στους «4». Εγώ περισσότερο απ’ όλα, πάντως, θέλω την Παρασκευή αυτό το παιχνίδι να το χαρούν οι διεθνείς μας, κάτι που μέχρι τώρα εκτιμώ ότι δεν έχει συμβεί στην διοργάνωση αφού το άγχος τους και στα τρία ματς ήταν τεράστιο!
Τον στόχο τους τον πέτυχαν και με το παραπάνω, ήρθε η ώρα να παίξουν και για τους εαυτούς τους να το χαρούν. Γιατί αν το χαρούν αυτοί είμαι σχεδόν σίγουρος ότι στο τέλος (να δείτε που) θα το χαρούμε όλοι μαζί!
Πηγή: aixmi.gr