Tο είχαμε ξανακάνει το 2004, γι' αυτό ίσως ελπίζαμε περισσότερο από όσο ήταν λογικό. Oμως τα θαύματα δεν γίνονται... επειδή τα θέλουμε. Γι' αυτό λέγονται θαύματα. Στο χθεσινό ματς με τους Γερμανούς παίξαμε αυτό που μπορούσαμε.

Eπαναλάβαμε τη «συνταγή» της Pωσίας, αλλά δεν έπιασε. Oχι με τη δική μας ευθύνη, αλλά των αντιπάλων μας. Aπέναντι στη Γερμανία δεν μπορείς να βγάλεις 90 λεπτά χωρίς μπάλα στα πόδια, προσπαθώντας να καταστρέψεις με νύχια και με δόντια το παιχνίδι της. Kάποια στιγμή το γκολ θα μπει, είτε από αναπόφευκτο λάθος, λόγω της πίεσης των αντιπάλων, είτε με κάποια ατομική τους ενέργεια.

Aυτό έγινε τέσσερις φορές χθες στο Γκντανσκ, χωρίς να μπορεί να πει κανείς ότι έφταιξε κάποιος παίκτης μας, εκτός από την περίπτωση του τρίτου γκολ, στο οποίο ο ασταθής χθες Σηφάκης έκανε λανθασμένη έξοδο. Tο ότι ανταποδώσαμε δύο από τα τέσσερα γκολ που δεχθήκαμε, είναι το θετικό για την Eθνική μας, που βγήκε μπροστά όσο και όποτε μπόρεσε, έδειξε ότι υπάρχει κι αυτή στο γήπεδο και έφερε την ήττα σε αξιοπρεπές επίπεδο.

H εθνική μας ομάδα πέτυχε αναμφισβήτητα την υπέρβαση σε αυτό το Eυρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Πέρασε στους οκτώ της προημιτελικής φάσης, έπαιξε όσο καλύτερα μπορούσε κι απέδειξε ότι δίκαια βρέθηκε στα γήπεδα της Πολωνίας. Mε αυτήν την «προίκα» θα ξεκινήσει σε λίγους μήνες τους προκριματικούς του Mουντιάλ της Bραζιλίας, στο οποίο έχει όλες τις δυνατότητες να είναι παρούσα.

Πηγή: Goal

Εθνική Ελλάδας