Στα Μουντιάλ είναι οι… σοφοί της ΦΙΦΑ, στα Euro είναι οι σοφοί της ΟΥΕΦΑ. Αυτές οι επιτροπές σοφών που αποτελούνται στη συντριπτική τους πλειοψηφία από καταξιωμένους προπονητές βγάζουν τα συμπεράσματά τους για το πόσο προχώρησε η οπισθοχώρησε το ποδόσφαιρο. Στη τεχνική, στο θέαμα, στα νέα συστήματα που παρουσιάζονται.

Δεν θέλω ούτε να κοντράρω, ούτε και να προλάβω τους… σοφούς του ποδοσφαίρου, αλλά τώρα με αφορμή την απουσία, ελληνικού, πλέον, ενδιαφέροντος μου έρχεται να γράψω δυό λόγια για τη διοργάνωση.

Κατ΄ αρχήν και οι 16 ομάδες που συμμετείχαν παρουσίασαν υψηλό αγωνιστικό επίπεδο. Όλες , ακόμα κι αυτές που αποκλείστηκαν ως 4ες στους ομίλους είχαν κάτι να δείξουν. Ακόμα κι οι Πολωνία, Ολλανδία, Ιρλανδία και Σουηδία είχαν κάτι να δείξουν, διεκδίκησαν μια θέση στον ήλιο. Άσχετα εάν δεν τα κατάφεραν.

Από άποψη θεάματος μέχρι χθες δεν είχαμε δει ματς που να τελειώνει χωρίς γκολ. Και γενικά δεν έχουμε δει ματς να σου έρχεται να σπάσεις τη τηλεόραση! Αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία. Στο τέλος της σεζόν με παίκτες κουρασμένους οι ομάδες έχουν δροσιά και οι παίκτες όρεξη για μπάλα. Αν αυτά δεν μπαίνουν στα συν της διοργάνωσης τότε τι μπαίνει;

Μπορεί η ίδια η συνδιοργάνωση να είχε δύο ταχύτητες, πιο προσεγμένη στη Πολωνία, με περισσότερα προβλήματα στην Ουκρανία, αλλά βλέποντάς την από τη τηλεόραση έκρυβε όλα τα οργανωτικά της προβλήματα.

Κι εδώ μπαίνει η Ελλάδα. Σε μια διοργάνωση υψηλού επιπέδου η δική μας εθνική κατάφερε να περάσει από τη φάση των ομίλων. Δεν είναι και λίγο αυτό. Τώρα που ξέρουμε τις τέσσερις φιναλιστ μπορούμε ν’ αράξουμε στη πολυθρόνα και να πιούμε το ποδοσφαιρικό κοκτέιλ μέχρι τέλους. Κι όπως λένε σε αυτές τις περιπτώσεις:

- Ο καλύτερος ας κερδίσει!

Πηγή: pamesports.gr

Euro 2012