Γράφει ο Σταύρος Καραϊνδρος.

Ουδείς πήρε στα σοβαρά την Ιταλία πριν την έναρξη της διοργάνωσης. Ουδείς πίστεψε την ομάδα του Πραντέλι, ακόμα και τον ίδιο τον Πραντέλι. Και το σημαντικότερο, ουδείς παρακολούθησε την εφετινή πορεία της Γιουβέντους στο πρωτάθλημα.

Με μία ομάδα που αποτελείται κατά κύριο λόγο από τους ποδοσφαιριστές που κατέκτησαν (αήττητοι) το πρωτάθλημα με τη Γιούβε, τον Πίρλο να ξεδιπλώνει το ταλέντο του μεταδίδοντας απίστευτη ηρεμία στους συμπαίκτες του (είπαμε, αυτός ο παίκτης δεν χωρούσε στο σύστημα της Μίλαν), τον γνωστό Μπουφόν και έναν προπονητή που πέρασε ακόμα και τον Λίπι, η Ιταλία έβγαλε στο γήπεδο ποδόσφαιρο. Κάτι που δεν είχε κάνει ούτε το '06 στα γήπεδα της Γερμανίας.

Δεν έμαθαν ξαφνικά μπάλα οι Ιταλοί, ούτε οι Μαρκίζιο, Μοντολίβο και Ντιαμάντι έγιναν ξαφνικά Ντελ Πιέρο ή Πίρλο. Απλώς είναι οι παίκτες του προπονητή. Αυτοί που θα κάνουν τη δουλειά ακριβώς όπως τους ζητηθεί και θα κάνουν μέχρι κεραίας αυτό που πρέπει.

Από εδώ και στο εξής θα ακούτε και θα διαβάζετε για πολλούς Ιταλούς ποδοσφαιριστές, ό,τι κι αν κάνουν την Κυριακή κόντρα στην Ισπανία. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος: ο κόσμος θυμήθηκε ξανά ότι υπάρχει ιταλικό ποδόσφαιρο.

Καλά τα tiki-taka και η γερμανική πειθαρχία, αλλά πάντα στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο θα υπάρχει και μια Ιταλία.

Πηγή: contra.gr