Δεν το έχει πετύχει κανείς ως τώρα, ή πιο σωστά για να είμαστε σωστοί, ούτε καν το είχε ονειρευτεί κανείς.

Δύο συνεχόμενες κατακτήσεις Euro. Επίσης δεν το είχε καταφέρει καμία εθνική ομάδα ως τώρα.

Και όλα αυτά από την ομάδα που μέχρι το 2008 ήταν το ανέκδοτο των μεγάλων διοργανώσεων για πάνω από 50 χρόνια.

Οι μόνιμοι loosers, Ισπανοί δεν έγραψαν Ιστορία, την ξεπέρασαν, ακόμη και αυτή. Πέρα από την φαντασία, πέρα από τον μύθο, αυτή η φουρνιά των παικτών τα διέλυσε όλα.

Και αυτή η τρίτη συνεχόμενη κατάκτηση, ήρθε με τέτοιο τρόπο που σε κάνει να είσαι σίγουρος, ότι η διαφορά τους από τον δεύτερο είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ, ΧΑΩΤΙΚΗ! Και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτήν που φάνηκε στον τελικό, όπου η καταπληκτική μέχρι αυτό το ματς Ιταλία, έμοιαζε με ομαδούλα της σειράς, αλλά αναφέρομαι σε όλο το τουρνουά.

Μέχρι τον τελικό η Ισπανία ήταν μία βαρετή ομάδα που έπαιζε με το πόδι όχι στο γκάζι, αλλά εκτός αυτοκινήτου. Και τελικά και αυτό αρκετό ήταν για να το πάρει δια περιπάτου. Καταργούν το ποδόσφαιρο αυτά τα παιδιά, καταργούν τη λογική, καταργούν τα πάντα. Διότι με αυτούς τους τύπους της Μπάρτσα με ολίγο από καθοριστική Ρεάλ (Κασίγιας, Ράμος, Τσάμπι Αλόνσο), το ποδόσφαιρο έχασε το νόημά του.

Πλέον με αυτούς το ποδόσφαιρο δεν είναι το ίδιο σπορ που ξέραμε. Το σλόγκαν δεκαετιών «Το ποδόσφαιρο είναι ο Βασιλιάς των σπορ γιατί ακόμη και ο χειρότερος μπορεί να κερδίσει τον καλύτερο» έπαψε να ισχύει τα χρόνια αυτής της Ισπανίας. Το σλόγκαν που θα λέμε στα εγγόνια μας για αυτήν την ομάδα θα είναι το εξής: «Το ποδόσφαιρο τα χρόνια της Ισπανίας ήταν ένα σπορ στο οποίο τον καλύτερο δεν μπορούσε να τον νικήσει ΚΑΝΕΙΣ».

Ολοι όσοι την είδαμε και την ζήσαμε αυτήν την ομάδα είμαστε πολύ τυχεροί. Είδαμε κάτι που ΠΟΤΕ κανείς δεν είδε από τότε που υπάρχει ποδόσφαιρο και είμαι σχεδόν βέβαιος είδαμε και κάτι που κανείς δεν θα δει ΠΟΤΕ και μετά, όσο θα υπάρχει ποδόσφαιρο!

Πηγή: sportfm.gr