Η μεγάλη ευκαιρία των Βρετανών

Ναι, καλά διαβάσατε. Πριν από έναν αιώνα ακριβώς με λίγα λόγια.

Συνέβη το 1912 στη διοργάνωση της Στοκχόλμης όταν και κατέλαβε την τρίτη θέση πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σουηδία.

Από τότε και μέχρι σήμερα δεν τα κατάφερε ποτέ τόσο καλά. Πλησίασε και μάλιστα πρόσφατα, το 2008 στο Πεκίνο, την τριάδα, αλλά τελικά έμεινε στην τέταρτη θέση με 19 χρυσά και 47 μετάλλια στο σύνολο.

Τώρα λοιπόν είναι η μεγάλη ευκαιρία των Βρετανών. Μέσα στο σπίτι τους να φθάσουν όσο το δυνατόν πιο ψηλά, να περάσουν στις τρεις πρώτες σε μετάλλια χώρες με πλέον πιθανή την κατάκτηση της τρίτης θέσης και πάλι.

Οπως τότε δηλαδή, το 1912. Οι ΗΠΑ θα καταλάβουν πιθανότατα και πάλι την πρώτη θέση στο σύνολο των μεταλλίων, η Ρωσία τη δεύτερη και οι Βρετανοί θα επικρατήσουν των Κινέζων στη μάχη της τρίτης θέσης.

Ηδη οι διοργανωτές βρίσκονται σε ανοδική πορεία. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που ανέλαβαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οπότε τα όνειρα επέστρεψαν στους Βρετανούς αθλητές και αθλήτριες.

Στο Πεκίνο, η Κίνα, με τρομερή δυναμική από τους αγώνες της Αθήνας, πήρε λόγω έδρας τη δεύτερη θέση στο σύνολο των μεταλλίων με 100 μετάλλια έναντι 110 των Αμερικανών, αλλά απρόσμενα την πρώτη σε χρυσά με 51 έναντι 36 των ΗΠΑ.

Η Μ. Βρετανία τέταρτη, όπως είπαμε, στην κατάταξη, με 47 μετάλλια σύνολο.

Το 1996 στην Ατλάντα είχαν περιοριστεί στα 15 μετάλλια συνολικά, το 2000 στο Σίδνεϊ ανέβηκαν στα 28 και το 2004 στην Αθήνα έφθασαν τα 30.

Είναι απόλυτα λογικό, λοιπόν, με βάση την παράδοση και με σύμμαχο τη στατιστική, να πάει πολύ ψηλά η Μ. Βρετανία στο Λονδίνο αλλά όχι σε ύψη που θα απειλήσει Αμερικανούς και Ρώσους.

Ηδη έχει, έστω και με ορισμένες καλές μεταγραφές αλλοδαπών αθλητών, ισχυροποιήσει τη δύναμη και παρουσία της σε αρκετά από τα αθλήματα όπου τα αποτελέσματά τους στο παρελθόν ήταν παιδικά, κάτι που θα ανεβάσει ασφαλώς τον μέσο όρο των μεταλλίων τους και θα υποβιβάσει άλλα κράτη.

Πηγή: Goal