Εστω κι αν οι αθλητές τρέχουν ταυτόχρονα και για τη σημαία και για τον κότινο της νίκης και για τον μπεζαχτά. Μέγα θέμα προέκυψε στην Αγγλία από τον αποκλεισμό του Μπέκαμ από την ενιαία ποδοσφαιρική ομάδα της Βρετανίας.

Ο όποιος Μπέκαμ, μάλιστα, είχε μπει μπροστά προκειμένου να πάρει το Λονδίνο τους Αγώνες. Και ο Μπέκαμ, βέβαια, δεν ήθελε στα 37 χρόνια να παίξει μπάλα για τη βασίλισσα. Για την πάρτη του ήθελε να ενταχθεί στην ομάδα. Για να είναι στην επικαιρότητα και ταυτόχρονα με αυτόν και οι εταιρείες του. Για να διατηρεί σε υψηλά επίπεδα το brand name Ντέιβιντ Μπέκαμ. Οσο κάποιος είναι στην επικαιρότητα τόσο ανεβαίνει η εμπορική του αξία. Οι καλλιτέχνες το καταφέρνουν αυτό με διαφορετικούς τρόπους. Στην Ελλάδα π.χ. ο Χατζηγιάννης το επιτυγχάνει έχοντας δίπλα του τη Ζέτα Μακρυπούλια. Και ο Ρέμος την Υβόννη Μπόσνιακ.

Να έχει μια αφορμή η σόου μπιζ ν' ασχοληθεί μαζί του. Τι να γράφανε δηλαδή κάθε μέρα; Οτι ο Αντώνης ήπιε χθες το μεσημέρι καφέ με τους φίλους του στη Γλυφάδα; Οπως στο Εθνικό Λαχείο, που ο ένας στους δύο κερδίζει, έτσι κι ο ένας στους δύο Ελληνες είναι φίλος του Αντώνη Ρέμου. Ξεφύγαμε όμως. Σε κάθε Μπέκαμ αντιστοιχεί κι ένας Ράιαν Γκιγκς. Οντας Ουαλλός, δεν έχει πάρει μέρος ποτέ σε καμιά μεγάλη διοργάνωση. Από τον καναπέ έχει δει όλα τα Μουντιάλ και τα Γιούρο. Ετσι λοιπόν τώρα στα 39 του θα είναι αρχηγός της ενιαίας βρετανικής ομάδα που λέγαμε στους Αγώνες του Λονδίνου. Στην κυριολεξία δηλαδή για τη συμμετοχή.

Ολα τα έχει κερδίσει στην καριέρα του με τη Γιουνάιτεντ ο Γκιγκς. Τώρα, στη δύση της καριέρας του, η συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι καθαρά συμβολική. Χωρίς εμπορικά και επιχειρηματικά κίνητρα. Οπως επίσης περιποιεί ιδιαίτερη τιμή για τον αθλητή που θα επιλεγεί σημαιοφόρος στην ολυμπιακή ομάδα της πατρίδας του. Σχετικά με την Ελλάδα, που είναι μάλιστα πρώτη στις σχετικές παρελάσεις των τελετών έναρξης και λήξης σε ό,τι έχει να κάνει με τον σημαιοφόρο, έχουν δημιουργηθεί στο παρελθόν θέματα. Με τσακωμούς, με ίντριγκες, μέχρι και με πολιτικές σκοπιμότητες.

Πάντα οι υποψήφιοι είναι περισσότεροι του ενός και πάντα υπάρχουν διαφωνίες. Τώρα όμως με το Λονδίνο δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει δεύτερη σκέψη και επιλογή από τον Γιώργο Αφρουδάκη. Αυτή θα είναι η 5η Ολυμπιάδα της καριέρας του. Μόνο εννιά άλλοι αθλητές σε παγκόσμιο επίπεδο το έχουν καταφέρει αυτό. Σαν αθλητής είναι τεράστιος. Τα ρεκόρ του σε συμμετοχές και γκολ στην εθνική ομάδα παραπέμπουν σε Νίκο Γκάλη του πόλο. Σε πολύ υψηλό επίπεδο είναι και το ήθος του. Κύριος μέσα κι έξω από τις πισίνες.

Με αγωγή από την οικογένειά του και την ομάδα του, τη Βουλιαγμένη. Ούτε σε κάποιο κόμμα πήγε για να έχει αβάντες ούτε άνοιξε παρτίδες με μεγαλοδημοσιογράφους ούτε εντάχθηκε στο λάιφ στάιλ σαν κάποιους άλλους. Ούτε θα καταντήσει αύριο να γίνει βουλευτής. Κάνοντας πρωταθλητισμό σχεδόν είκοσι χρόνια δεν έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα. Είτε σαν παιδί είτε σαν άνδρας και οικογενειάρχης πλέον. Η σημαία, όπως απόλυτα συμφωνεί και ο Βασίλης Σκουντής, στους Αγώνες του Λονδίνου του ανήκει. Αυτά.

Ο πρώτος που το λέει φόρα παρτίδα

ΣΧΕΤΙΚΑ με τις εκλογές της ΕΠΟ, είμαι ο πρώτος που πριν από τρεις μήνες είχα γράψει ότι ο Σαρρής πήρε χρίσμα. Τις προάλλες το «Goal» είχε αναλυτικό ρεπορτάζ: «Ο επικεφαλής της ΚΕΔ είναι το πρόσωπο στο οποίο φέρεται να έχει καταλήξει ο Βαγγέλης Μαρινάκης, θεωρώντας το το κατάλληλο για την ηγεσία της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας». Ο οποίος Σαρρής «είχε αναλάβει τα ηνία της διαιτησίας, επειδή τον στήριζε ο Σοφοκλής Πιλάβιος. Στην πορεία όμως φαίνεται πως κέρδισε και την εμπιστοσύνη του Βαγγέλη Μαρινάκη...». Αυτά πριν από έξι μέρες και έγκυρα μέχρι κεραίας. Με δεδομένο, λοιπόν, ότι ο Βαγγέλης δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω, το λιγότερο που περίμενα ήταν διάψευση.

Το περισσότερο, εξώδικο. Ετσι πάει. Δεν ψηφίζει ο Ολυμπιακός στις εκλογές της ΕΠΟ που θα γίνουνε τον Οκτώβριο. Προφανώς, όμως, έχει το δικαίωμα να κατεβάσει δικό του υποψήφιο. Οπως έχει το δικαίωμα και ο Σαρρής στη μάχη για την προεδρία να διαθέτει υποστηρικτές. Και ούτε ο Ολυμπιακός ούτε ο Σαρρής να έχουν πρόβλημα όταν αυτό δημοσιοποιείται και γίνεται γνωστό. Για να τα λέμε όλα, βέβαια, ανοιχτές θύρες παραβιάζει ο Βαγγέλης. Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος που ασχολείται με την ΕΠΟ. Είναι ο πρώτος, όμως, που το λέει φόρα παρτίδα ότι κατεβάζει δικό του υποψήφιο. Και για να τα λέμε όλα, ανθρώπινα είναι αυτά. Οταν κάποιος έχει μια μεγάλη χαρά να θέλει να τη μάθει όλος ο κόσμος.　

Του λύνονται τα χέρια

ΚΑΙ μιας και το έφερε η κουβέντα για τις εκλογές της ΕΠΟ, έχω να προσθέσω τούτο: Δύσκολα θα προκύψει εκλογική αναμέτρηση. Οι πιθανότητες είναι λίγες και δεν φτάνουν ούτε στο 10%. Να κατατεθούν δηλαδή παραπάνω υποψηφιότητες. Ή ο Πιλάβιος θα βάλει μόνος του ή ο Σαρρής επίσης μόνος του. Για δικούς του λόγους ο Πιλάβιος δεν θέλει να μπει στη διαδικασία της αναμέτρησης. Και ανεξάρτητα από αυτό στην αντίθετη περίπτωση η νίκη του υποψηφίου που θα στηρίξει ο Μαρινάκης είναι βεβαία. Το θέμα του Σαρρή, θεωρητικά τουλάχιστον, είναι ηθικό.

Οτι ανήκει δηλαδή στην ομάδα Πιλάβιου και ο Πιλάβιος είναι που τον εμπιστεύθηκε και τον επέλεξε για πρόεδρο στη διαιτησία. Χθες. Και αύριο ο Σαρρής να κατέβει στις εκλογές για πρόεδρος από τον Ολυμπιακό κόντρα στον Πιλάβιο. Αντίθετα, αν δεν κατέβει ο Πιλάβιος,του λύνονται τα χέρια. Οταν είναι και Συνασπισμός μάλιστα και θεωρητικά τουλάχιστον σε θέμα αρχής, οφείλει να έχει ευαισθησία. Ετσι έχουν τα πράγματα σήμερα. Για αύριο, επειδή μιλάμε για εκλογές και για ποδόσφαιρο, κανείς δεν μπορεί να ξέρει. (Η υποψηφιότητα του Δ. Ψωμιάδη που ανακοινώθηκε χθες είναι σαν τη συμμετοχή του κόμματος των Κυνηγών στις εθνικές εκλογές).

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δηλαδή τώρα που ανανέωσε ο Παπαδάκης με τον ΑΝΤ1, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι;

Σκίζουνε στις Σπέτσες Γαλανός, Στέλλα και Λαμνάτος.

-Observer

Πηγή: Goal

Ολυμπιακοί Αγώνες