Η δεύτερη θέση στην Ευρώπη, πίσω από την πανίσχυρη Ισπανία, ισοδυναμεί με θρίαμβο για τους Ελληνες διεθνείς. Αυτή η τιμητική ήττα με το οριακό 1-0 στον τελικό της Εσθονίας, αποτελεί ένα τεράστιο επίτευγμα για τα Ελληνόπουλα που στην πλειονότητά τους, είναι ακατέργαστα διαμάντια.
Τι σχέση έχει άλλωστε το ελληνικό ποδόσφαιρο με το ισπανικό; Καμία απολύτως σε κανένα επίπεδο κι αυτή η διαφορά, αποτυπώθηκε στο τερέν. Οι Ελληνες κατέθεσαν θέληση και ψυχή. Οι Ισπανοί κατέθεσαν θέληση, ανώτερη τεχνική, ανώτερη τακτική, καλύτερα τρεξίματα με ή χωρίς την μπάλα και θαυμαστή γι' αυτές τις ηλικίες ψυχραιμία και ωριμότητα. Οι «ρόχας» βγαίνουν από ακαδημίες που αντιμετωπίζουν επιστημονικά το ποδόσφαιρο και το έχουν τελειοποιήσει. Οι Ελληνες βγαίνουν από μια... χύμα κατάσταση. Από ένα ποδόσφαιρο που χρόνια τώρα, σνόμπαρε τις ακαδημίες, πετούσε τα λεφτά του κι έβγαζε τα μάτια του.

Η νέα αυτή φουρνιά αυτή που μας έκανε υπερήφανους, είχε αν μη τι άλλο την τύχη να δουλέψει σε επίπεδο Εθνικής ομάδας τα τελευταία τρία χρόνια, με δύο σοβαρούς προπονητές. Ο Βόκολος τους έμαθε να παίζουν άμυνα, ο Τσάνας έβαλε στο παιχνίδι τους περισσότερα στοιχεία στην επιθετική ανάπτυξη και χάρη στο ταλέντο και τη χημεία τους, έφτασαν στην πηγή. Και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να νιώθουν ότι δεν ήπιαν νερό, διότι με αυτή τους την πορεία, έπιασαν ταβάνι! Η δεύτερη θέση στην Ευρώπη για τα παιδιά που μαθαίνουν την μπάλα στην Ελλάδα, είναι σούπερ κατόρθωμα. Είναι όνειρο.

Στο μεγάλο αυτό φινάλε, κανείς δεν μπορούσε να ζητήσει από την ελληνική ομάδα να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο από την ισπανική. Ζητούμενο ήταν να μη δεχθούμε κάποιο «φτηνό» γκολ και να έχουμε την τύχη να εξαντλήσουμε τις πιθανότητές μας για νίκη και «κούπα». Κι αυτό έγινε με καλύτερο παίκτη την τερματοφύλακά μας, Διούδη.

Μετά το 50', οι διεθνείς μας που εμφανίστηκαν με μεγάλο άγχος στον τελικό, έβγαλαν μεγάλη κούραση και αδυνατούσαν να πάρουν την μπάλα από τα πόδια των αντιπάλων που φυσικά υπερέχουν και σε φυσική κατάσταση, χάρη στον τρόπο που δουλεύουν. Δεν είχαμε πολλούς διακριθέντες (στερούμαστε και ενός «εγκεφάλου» στη μεσαία γραμμή), διότι δεν μας... άφησαν οι Ισπανοί να έχουμε και αμυντικά, δεν προβληματίσαμε τον αντίπαλο, όσο μας προβλημάτισε αυτός. Λογικά είναι όλα αυτά.

«Παράλογη», υπέροχη και συναρπαστική ήταν όλη αυτή η πορεία θριάμβου των παιδιών της Εθνικής Νέων που όπως απέδειξαν σε μια σειρά απαιτητικών αγώνων, έχουν ταλέντο, νοοτροπία νικητή, θέληση και φιλοδοξίες. Μακάρι να φτάναμε και σε άλλα επίπεδα τόσο ψηλά στην Ευρώπη. Το ευχαριστώ σε παίκτες, προπονητές και όσους δουλεύουν γι' αυτή την ομάδα, είναι λίγο...

Πηγή: sday.gr