Στην εποχή του δεν υπήρχαν τα κουνούπια του Νείλου ως απειλή εξοβελισμού. Επίσης, δεν υπήρχε η παραπειστική πλατφόρμα της κοινωνικής δικτύωσης που ωσάν άλλη μοντέρνα χαβούζα καταπίνει τους ευφυείς, τους βλάκες, τους δήθεν δημοκράτες, τους καταγέλαστους δικτατορίσκους, τα ψώνια της «καθαρότητας» και τέρμα δεν έχει ο κατάλογος.
Η Βούλα Παπαχρήστου την πάτησε σαν κορασίδα άβγαλτη. Πλήρωσε τις βλακώδεις χαριτωμενιές που έκατσε και έγραψε στο Tweeter. Καλά να πάθει. Υπάρχει στον κόσμο αυτό για να κάνει τριπλούν, όχι για να γράφει. Επ' αυτού έχουν ταχθεί άλλοι. Αυτή υπάρχει ως δημόσιο πρόσωπο διά του αθλήματός της, αλλιώς ουδείς θα τη γνώριζε και αναγνώριζε. Συμφωνώ, να τη ρίξουμε στην πυρά, να τη λιθοβολήσουμε, αν θέλετε, να την κουρέψουμε γουλί. Εχετε άλλον πρόχειρο τρόπο εκδίκησης;
Η Ολυμπιακή Επιτροπή, υπό το βάρος των πιέσεων που δέχθηκε από το εδώ προοδευτικό λόμπι, έκανε κάτι χειρότερο: λειτούργησε εκδικητικά, την απέκλεισε από τους Αγώνες του Λονδίνου. Μάλιστα, τώρα αποκαταστάθηκε η δικαιοσύνη. Στο μεταξύ, στα εν λόγω κοινωνικά δίκτυα έχει ξεσπάσει ένας πόλεμος για το όνομα της Παπαχρήστου. Ούτε ψύλλος στον κόρφο της. Ή μάλλον ούτε το κουνούπι του Νείλου!
Θυμίζω απλώς μια ατάκα του Κομφούκιου: δεν σκοτώνεις ένα κουνούπι με κανόνι. Και, βέβαια, δεν επικαλείσαι τα ολυμπιακά ιδεώδη ως πρόσχημα για να «κόψεις» το κεφάλι μιας αθλήτριας. Στο κάτω κάτω, δεν της έκαναν χάρη που την πήραν στο Λονδίνο, δεν μεσολάβησε πολιτικός δάχτυλος για να μπει στην ομάδα. Πήρε την πρόκριση με τον ιδρώτα της. Σίγουρα, πάντως, μεσολάβησε πολιτικός δάκτυλος για να επιστρέψει τάχιστα στην Αθήνα.
Η ΔΗΜΑΡ έβγαλε ήδη ανακοίνωση κατακεραυνώνοντας την αθλήτρια. Δεν θυμάμαι να έχει βγάλει προσφάτως ανακοίνωση για τον άγριο εμπαιγμό που υφίσταται το πόπολο από τα οικονομικά μέτρα που αναμένεται να πέσουν επί της κεφαλής του τώρα που τελείωσαν οι εκλογές. Ρατσισμός είναι αυτό της Παπαχρήστου και κοινωνικής συνείδησης είναι το άλλο των εστέτ αριστερών; Αν δεν είναι για γέλια, είναι για κλάματα όλη αυτή η ιστορία.
Μια κοινωνία που έβαλε διά νόμου στη Βουλή τη Χρυσή Αυγή δεν δικαιούται να το παίζει «μη μου άπτου» με ένα σαχλό, βλακώδες και ποταπό σχόλιο που έκανε μια δήθεν χαριτωμένη αθλήτρια στον προσωπικό της λογαριασμό στο Tweeter. Να την καταγγείλουμε για έλλειψη χιούμορ, ναι, συμφωνώ. Να την αποκεφαλίσουμε, όμως, με αυτόν τον τρόπο, συγγνώμη, αλλά είναι λάθος.
Επιπλέον, για ποια ολυμπιακά ιδεώδη μιλάμε; Γι' αυτά του Ρογκ και της παρέας του; Για τους βασιλείς, τους δήθεν εστεμμένους (όπως ο «δικός» μας «Κοκός») και τους γαλαζοαίματους «αθανάτους», για τα οικονομικά σκάνδαλα, για το γεγονός ότι όπου πηγαίνουν αφήνουν πίσω τους «καμένη γη»; Να μιλήσουμε, μήπως, για την πλήρη εμπορευματοποίηση των Αγώνων; Για τη βάρβαρη είσοδο των εταιρειών στους Αγώνες; Για το ντοπάρισμα που πάει σύννεφο; Και φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο στο ντοπάρισμα που ανακαλύπτεται, αλλά για το άλλο που επιμελώς αποκρύπτεται.
Ολα αυτά καθαγιάζονται με τον αποκλεισμό της Παπαχρήστου; Τώρα «καθαροί» και «αμόλυντοι» μπορούμε να παρακολουθήσουμε το ακριβό πανηγύρι του Λονδίνου; Είμαστε, λοιπόν, εντάξει με τη συνείδησή μας; Κάναμε το χρέος μας ως Ελληνες και ως πολίτες;
Αραγε δεν έχουμε ακούσει όλα αυτά τα χρόνια διάφορα σχόλια που κάνουν αθλητές και αθλήτριες, πολύ χειρότερα απ' αυτό της συγκεκριμένης; Μήπως δεν παρακολουθούμε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και άλλα συναφή αθλήματα; Οποιος λέει πως οι αθλητές είναι πρότυπα εκστομίζει τη μεγαλύτερη μπαρούφα επί της γης. Ο άνθρωπος που χρειάζεται ως πρότυπο έναν επαγγελματία που αμείβεται για να κλωτσάει μια μπάλα ή για να τρέχει γρήγορα είναι ένας «τελειωμένος» οργανισμός. Ενα ανδρείκελο καταδικασμένο να άγεται και να φέρεται. Να τον πηγαίνει το φύσημα του ανέμου στα κουτουρού.
Η απόφαση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο ρηχότητας. Πρόκειται για μια μπανάλ και ανέμπνευστη απόφαση που θα κάνει τους δήθεν προοδευτικούς να χειροκροτήσουν και τους σκεπτικιστές να σκεφτούν πως η υποκρισία είναι το δέντρο που φουντώνουμε...
Πηγή: Goal