Ως γνωστόν, η Πομπηία καταστράφηκε από τη λάβα του Βεζούβιου, σε αντίθεση με την αθλητική Ελλάδα που ξεκληρίζεται τη μια μέρα από τα κουνούπια του Δυτικού Νείλου, την άλλη από τα άλογα!

...και (μολονότι δεν είμαι προληπτικός) χτυπάω ξύλο να μην τριτώσει το κακό, μέχρι να αποσώσω αυτό το κείμενο!

Βάζω και τους ίππους στον λογαριασμό της πανίδας που επιτίθεται κατά σμήνη εις βάρος του ελληνικού ολυμπιακού ιδεώδους, διότι με την ουσία στανοζολόλη που ανιχνεύθηκε στο δείγμα ούρων του Χονδροκούκη ντοπάρονται συνήθως τα άλογα του ιπποδρόμου.

...κι αυτή είναι μια ιστορία που την ακούσαμε για πρώτη φορά το 1988, με την υπόθεση του Καναδού σπρίντερ Μπεν Τζόνσον, και την ξεσκονίσαμε έπειτα από δέκα χρόνια για χάρη τού (Πορτορικανού μπασκετμπολίστα του ΠΑΟΚ) Χοσέ Πικουλίν Ορτίζ.

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά φαντάζομαι πως εάν εκτός από τους δρομείς, τους μπασκετμπολίστες και τους άλτες, άρχιζαν να ντοπάρονται με στανοζολόλη και τα κουνούπια του Δυτικού Νείλου, τότε προφανώς δεν θα 'χαν ανάγκη τους Αφρικανούς ούτε για σπιτικό φαγητό ούτε για delivery, αγαπητή μου Βούλα.

Τελικά οι μόνοι στην Ελλάδα που δεν ντοπάρονται με τους συμβατικούς (και εν τέλει ανιχνεύσιμους) τρόπους είναι οι αγαπημένοι μου πολίστες, άλλωστε, όπως είχε πει το 2004 ο σεσημασμένος για τις ατάκες του Χρήστος Αφρουδάκης, «εγώ είμαι πίτα στο ντόπινγκ από τα σουβλάκια και τις πίτσες»!

Είχε δίκιο ο Χρήστος, άλλωστε τους πολίστες και γενικώς τους αθλητές που καταναλώνουν πολλές θερμίδες σε έναν αγώνα είναι καλύτερα να τους ντύνεις, παρά να τους ταΐζεις!

Τους αθλητές πάλι γενικώς κι αδιακρίτως είναι καλύτερα να τους ελέγχεις προτού αγωνιστούν, διότι με την έξαρση που γνωρίζει η χρήση απαγορευμένων ουσιών δεν ξέρεις από πού θα σου έλθει το κατακεφαλίδι.

...και δυστυχώς η Ελλάδα στο λήμμα doping μπορεί πια να γράψει όχι απλώς βιβλίο αλλά ολόκληρη την «Papyros Larousse Britannica»!

Ταιριάζει κιόλας το όνομα της εγκυκλοπαίδειας των 61 τόμων με την έδρα των 30ών Ολυμπιακών Αγώνων, οπότε συν τοις άλλοις θα είναι και επικαιροποιημένη, εκτός κι αν μας προκύψει κανένα καινούργιο κρούσμα και τρέχουμε και δεν φτάνουμε μέσα στα άγρια μεσάνυχτα!

Το εννοώ αυτό, διότι θυμάμαι τι τραβήξαμε ένα αυγουστιάτικο βράδυ του 2008 όταν γυρίσαμε ολόκληρο το Πεκίνο μέχρι να ανακαλύψουμε πού έδινε τη συνέντευξη Τύπου η Φανή Χαλκιά, η οποία μόλις είχε πάρει το κακό χαμπέρι (του αποκλεισμού της) από τη ΔΟΕ και έκλαιγε με μαύρο δάκρυ.

Και μετά σου λέει ο Εκο πώς δεν υπάρχουν ειδήσεις τον Αύγουστο: υπάρχουν και παραϋπάρχουν, κύριε Ουμπέρτο μου, και ελπίζω να μη γεμίσουν μονάχα από δαύτες τα δελτία ειδήσεων των ελληνικών καναλιών, τα οποία τις τελευταίες μέρες θυμήθηκαν τα σπορ αλλά όχι για καλό, που να πάρει ο διάολος.

Δυστυχώς, τα καλά νέα περνούν στο ντούκου, αλλά τα κακά ξεπουλάνε!

Αυτήν τη φορά, μάλιστα, το κακό παράγινε προτού καν αρχίσουν οι Αγώνες, διότι μία με το τιτίβισμα της Βούλας και μία με το... χλιμίντρισμα του Δημήτρη, η αρνητική δημοσιότητα ξεπέρασε τα όρια του συναγερμού και ελπίζω ότι τις επόμενες μέρες θα στρώσουν τα πράγματα και θα 'χουμε να ασχοληθούμε με τη φωτεινή πλευρά του αθλητισμού!

Από το στόμα μου -μονολογώ και το εννοώ- και στου Θεού τ' αυτί, διότι μας φτάνει ότι έχουμε λερωμένη τη φωλιά μας με τα οικονομικά, ε, διάβολε, δεν χρειάζεται να φάμε στη μάπα και κανένα δυσβάσταχτο αθλητικό μνημόνιο.

...και τότε είναι που δεν θα μας ξεπλένει ούτε ο Δυτικός ούτε και ο Ανατολικός Νείλος!

Τότε είναι, επίσης (για να μην παρεκκλίνω και από το απόφθεγμα του προλόγου μου), που θα επιβεβαιωθεί πιο πανηγυρικά ότι δεν υπάρχει κανένα κακό το οποίο δεν μπορεί να γίνει χειρότερο!

Πηγή: Goal

Ολυμπιακοί Αγώνες