Με όλους μα όλους τους άλλους είτε δεν είχα ποτέ, είτε από κάποιο σημείο, σχετικά σύντομο και μετά άλλαζα δρόμο.
Λόγω της θέσης του διευθυντή επικοινωνίας του Ολυμπιακού για σειρά ετών, είχα πολύ συχνή επαφή μαζί του και ουκ ολίγες φορές διαφωνήσαμε. Σε κάποιες από αυτές μάλιστα και με έντονο τρόπο, με αποτέλεσμα να έχουν υπάρξει και χρονικά διαστήματα σχετικής ψυχρότητας.
Παρά ταύτα δεν αισθάνθηκα ποτέ, ότι ο Γιάννης Μώραλης λειτουργούσε παράλογα, ή ότι έκανε το άσπρο – μαύρο για λογαριασμό της ομάδας που εργαζόταν. Ποτέ δεν διαπίστωσα ότι οι θέσεις του ήταν υπερβολικές ή έντονα χρωματισμένες (πόσω μάλλον να ξεπερνούν τα όρια) που συμβαίνει κατά κόρον με τους ανθρώπους, που έχουν ανάλογη θέση στους μεγάλους συλλόγους.
Οσο για τον τρόπο αντιμετώπισης του ποδοσφαίρου γενικότερα και των αντιλήψεών του για αυτό, θα μπορούσα να πω όχι μόνο ότι τις περισσότερες φορές συμφωνούσα, αλλά και ότι τις έβρισκα αρκετά σύγχρονες και μοντέρνες.
Εχω βαθιά πεποίθηση ότι αν το ελληνικό ποδόσφαιρο διοικούνταν στο σύνολό του, ή έστω στην πλειοψηφία του από ανθρώπους σαν τον Γιάννη Μώραλη, τώρα θα ήταν πολύ καλύτερο, πολύ πιο καθαρό και σίγουρα διαφορετικό προς το καλύτερο.
Η προχθεσινή ανάδειξή του σε νέο πρόεδρο της Λίγκας είναι κατά την άποψή μου μία θετική εξέλιξη για την ίδια τη Λίγκα η οποία επιβιώνει σε ισορροπίες τρόμου. Αντιλαμβάνομαι τις αντιρρήσεις του Παναθηναϊκού, αλλά ελπίζω ότι είναι μόνο στο πλαίσιο της λογικής ότι προέρχεται από τον Ολυμπιακό και δεν έχουν να κάνουν με το πρόσωπο.
Στις πρώτες δηλώσεις του άκουσα τον Μώραλη να λέει ότι θέλει να αλλάξει άποψη στον Παναθηναϊκό και στον ΠΑΟΚ που δεν τον ψήφισαν, προσωπικά πιστεύω ότι για τις προθέσεις του αυτές πολύ σύντομα θα τους πείσει, το ζήτημα είναι αν θα αποδειχτεί και εξίσου αποτελεσματικός. Και αυτό πολύ φοβάμαι ότι εξαρτάται λιγότερο από τον ίδιο και περισσότερο από τους υπόλοιπους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων και αυτών της ομάδας που εκπροσωπεί…
Πηγή: SportDay