Ομοίως και στην προκειμένη περίπτωση για να πνίξεις έναν αντίπαλο πρέπει να του κάνεις πατητή και να του κόψεις την ανάσα. Ως εκ τούτου, τζίφος!
Βεβαίως, για να είμαι δίκαιος, ο τζίφος έχει να κάνει με τα δυο τρίτα της χθεσινής (πρωινής) ελληνικής δοκιμασίας στα αγγλικά ύδατα: για κάθε εθνική ομάδα πόλο που ηττάται από την Κροατία θα υπάρχει μια Χριστίνα Γιαζιτζίδου και για κάθε Γρηγοριάδη, ο οποίος στην αρχή μένει έξω και εν τέλει περνάει ως πρώτος επιλαχών στους «16», θα υπάρχει μια Αλεξάνδρα Τσιάβου για να διασώζουν το ελληνικό γόητρο
...και (μιας και οι δυο κοπέλες του διπλού σκιφ ελαφρών βαρών αγωνίζονται σε θαλάσσιο στίβο) να υπερασπίζονται το νόημα του θυρεού της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων!
Ούτως ειπείν, «Αεί τη Ελλάδι θαλασσοκράτορας παιδεύει ναυμάχους», που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι (η Σχολή) «στην Ελλάδα πάντοτε εκπαιδεύει θαλασσοκράτορες ναυμάχους»!
Βεβαίως -για να βάζουμε τα πράγματα στη σωστή διάστασή τους-, η Ελλάδα δεν είναι πλέον (όπως την οραματιζόταν ο Βενιζέλος, μετά τη συνθήκη των Σεβρών) «η χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», αλλά απ' αυτόν τον ευσεβή πόθο μέχρι να θαλασσοπνίγεται υπάρχει μια κάποια διαφορά
Για την ακρίβεια των πραγμάτων, χθες αυτή η κάποια διαφορά στο μεν γουότερ πόλο ήταν δυο γκολ, στον δε προκριματικό των 100 μ. ύπτιου στυλ 16 εκατοστά του δευτερολέπτου: προηγήθηκε η (φυσιολογική και πάντως όχι απροσδόκητη) ήττα της Εθνικής από την Κροατία με 8-6 και ακολούθησε το αναπάντεχο φιάσκο του Γρηγοριάδη, ο οποίος κατατάχθηκε 17ος με χρόνο 54.52 έναντι 54.36 του (16ου) Ισπανού Βίλντεμπορ, αλλά λίγο αργότερα στάθηκε τυχερός και πέρασε από το παράθυρο στους ημιτελικούς μετά την απόσυρση του Ρώσου Μορόζοφ!
Αν και το πράγμα δεν σηκώνει πλάκα, χθες ήταν όντως ο Αρης του 16ου!
Στις 22 του περασμένου Μαΐου, στο Ντέμπρετσεν, ο Γρηγοριάδης αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με χρόνο 53.86 και όταν το ίδιο βράδυ μίλησα μαζί του για τα συχαρίκια και τον ρώτησα σε τι επίπεδο (εκτιμά ότι) θα κριθούν τα μετάλλια της κούρσας στο Λονδίνο, ήταν σαφής και συνειδητοποιημένος
«Για να ελπίζω πρέπει να κολυμπήσω κάτω από 53.30» μου είπε τότε και με βάση τη χθεσινή επίδοσή του, του μένει κάτι παραπάνω από ένα δευτερόλεπτο που δεν ξέρω αν του φαίνεται αιώνας!
Τώρα που ο Αρης έσωσε έστω κι από σπόντα την παρτίδα, ας φροντίσει να γίνει (όχι ο απόμαχος Ααρον Πίρσολ που κατέβηκε κάτω από τα 52'', αλλά) απλώς ο εαυτός του
Αλλά και τα φιλαράκια μου από το πόλο με απογοήτευσαν, διότι για κάποιον αδιανόητο (και πάντως απαράδεκτο στον αθλητισμό) λόγο νόμισαν ότι το ματς με τους πρωταθλητές κόσμου του 2007 και Ευρώπης του 2010 έληξε στην τρίτη περίοδο
αλλά, φευ, έμεναν άλλα οκτώ λεπτά που αποδείχθηκαν ολέθρια, διότι οι Κροάτες με τρία γκολ στη σειρά μετέτρεψαν το 5-5 σε 8-5 και «pozdrav», όπως λένε και οι λεγάμενοι το «εις το επανιδείν»!
Απλώς, ελπίζω ότι σαν θέλει ο Θεός και τους ξαναβρούμε μπροστά μας δεν θα κιοτέψουμε και θα τους πάρουμε την μπουκιά από το στόμα, όπως είχε γίνει πριν από επτά χρόνια στον μικρό τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στο Μόντρεαλ.
Θλίβομαι τώρα που το θυμάμαι, διότι αυτήν τη φορά δεν τιμήσαμε την επέτειο των ενδόξων «Ιουλιανών» μας στις πισίνες: σαν σήμερα το 2005 στο Μόντρεαλ η Εθνική Ανδρών νίκησε στην παράταση την Κροατία με 11-10 και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, την επόμενη μέρα ο Γρηγοριάδης ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στα 50 μ. ύπτιο
ενώ στις 29 Ιουλίου του 2011 στη Σαγκάη ακούγαμε πάλι τον εθνικό ύμνο και καμαρώναμε την Εθνική Γυναικών στην κορυφή του κόσμου, εξ ου και οι προσαρμοσμένες σε αυτόν τον θρίαμβο αλλαγές που (απ' ό,τι πρόλαβα να δω) έκαναν χθες στο προφίλ τους στο Facebook η Αντωνάκου και η Μανωλιουδάκη!
Αυτό είναι που λένε «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να πνίγεσαι», κύριε Διαθεσόπουλέ μου
Χθες οι πολίστες και ο Γρηγοριάδης απέβησαν κατώτεροι των προσδοκιών και αντί να πνίξουν τους αντιπάλους τους, όπως τους πρόσταζε ο τίτλος του «Goal», έφαγαν τις πατητές και πνίγηκαν οι ίδιοι, απλώς ενώ για τον Αρη σχόλασε ο γάμος, τον γαμπρό της Εθνικής θα τον ξυρίζουν για κάμποσες ακόμη μέρες...
Πηγή: Goal