Κι έτσι έγινε η γρηγορότερη κούρσα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Γιουσέιν Μπολτ στην εκκίνηση των 100 μέτρων κόλλησε στο βατήρα. Μετά τα 50 μέτρα έκανε πως γκαζώνει. Κατάπινε τον έναν μετά τον άλλον. Με συνοπτικές διαδικασίες άφησε πίσω του τα Αμερικανάκια που για λίγο πήγαν να χαρούν. Στο κατόπι του ο Μπλέικ που δεν μπόρεσε να τον απειλήσει ποτέ.
Από τον πρώτο γύρο, στη συνέχεια στον ημιτελικό και στον τελικό ο Μπολτ σχεδόν δεν ίδρωσε. Με την τρομερή συχνότητα και το άνοιγμα των διασκελισμών του ο ταχύτερος άνθρωπος του κόσμου, η «αστραπή» όπως τον λένε, εάν (λέμε εάν) δεν έκοβε (στους δυο πρώτους γύρους) και δεν καθυστερούσε (στον τελικό), το 9΄΄40 θα το έκανε αέρα. Ίσως και λιγότερο. Ο Τζαμαϊκανός μας δίνει την εντύπωση ότι σταματάει για να μην προκαλέσει. Κρατάει τα άλογά του για να μην ξεσπάσει σάλος.
Αυτό που έγινε απόψε με το 9.63 είναι πταίσμα, μπροστά σε αυτό που θα μπορούσε να κάνει αυτό το φαινόμενο. Η άποψή μου είναι ότι αυτά δεν είναι φυσιολογικά πράγματα. Συγγνώμη που σας χαλάω μια τόσο ωραία ιστορία, αλλά δεν μπορώ να το καταπιώ αμάσητο. Δεν ξέρω που σταματούσαν τα όρια του ανθρώπου. Είμαι βέβαιος ότι τα έχει ξεπεράσει κατά πολύ. Πώς; Δεν ξέρω. Ας το ψάξουν οι ειδικοί.
Ο Γιουσέιν Μπολτ έγινε αυτό που ήθελε, θρύλος των Ολυμπιακών Αγώνων. Και θα επιτείνει το μύθο του, όταν κερδίσει τα 200 και τη σκυτάλη (ή τις σκυτάλες;).
Τα 100 μέτρα έχουν εξελιχθεί σε ένα άκρως επικίνδυνο σόου. Από την χορευτική παρουσίαση, μέχρι τον τερματισμό με ταχύτητα αστραπής.
Πηγή: pamesports.gr