Η Εθνική ομάδα της Τζαμάικα έσπασε το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ, το οποίο είχε πετύχει πέρυσι, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Νταγού στη Ν. Κορέα, με 37.04, έχοντας ακριβώς την ίδια σύνθεση και μάλιστα με την ίδια σειρά (1ος έτρεξε ο Νέστα Κάρτερ, 2ος ο Μάικλ Φρέιτερ, 3ος ο Γιόχαν Μπλέικ και 4ος ο Γιουσέιν Μπολτ). Οι Τζαμαϊκανοί επανέλαβαν έτσι τον άθλο των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου το 2008, όταν είχαν κερδίσει και πάλι με παγκόσμιο ρεκόρ (37.10 τότε), με μοναδική διαφοροποίηση τη συμμετοχή του Ασάφα Πάουελ αντί του Γιόχαν Μπλέικ.

Στον τελικό του Λονδίνου, οι Αμερικανοί, που οδήγησαν την κούρσα στα πρώτα 200 μέτρα (πριν, δηλαδή, η σκυτάλη περάσει σε Μπλέικ και Μπολτ), τερμάτισαν 2οι με χρόνο 37.04 (ισοφάριση του προηγούμενου παγκοσμίου ρεκόρ), με σύνθεση που αποτελούσαν κατά σειρά οι Τρελ Κίμονς, Τζάστιν Γκάτλιν, Τάισον Γκέι και Ράιαν Μπέιλι.

Στην 3η θέση τερμάτισε ο Καναδάς, ο οποίος όμως ακυρώθηκε μετά τη λήξη του αγώνα, με αποτέλεσμα το χάλκινο μετάλλιο να καταλήξει στην ομάδα του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, με τους Κέστον Μπλέντμαν, Μαρκ Μπερνς, Εμάνιουελ Κάλεντερ και Ρίτσαρντ Τόμπσον να τερματίζουν σε 38.12.

Ακολούθησαν οι Εθνικές ομάδες της Γαλλίας (4η με 38.16), της Ιαπωνίας (5η με 38.35), της Ολλανδίας (6η με 38.39) και της Αυστραλίας (7η με 38.43).

Με τη νίκη στα 4Χ100 η Τζαμάικα επιβεβαίωσε την πλήρη κυριαρχία της στα σπριντ, καθώς στους άνδρες κέρδισε ...όλα τα χρυσά μετάλλια (με Μπολτ στα 100 και 200μ. και με την Εθνική στα 4Χ100), δύο ασημένια (με τον Μπλέικ στα 100 και τα 200μ.) και ένα χάλκινο (με τον Γουέιρ στα 200μ.). Της ξέφυγε, δηλαδή, μόνο το χάλκινο του Γκάτλιν στα 100μ. Ό,τι άλλο μπορούσε να πάρει, το πήρε! Τι άλλο να κάνουν αυτά τα παλικάρια;