Εμείς οι ξερόλες οι Ελληνες, που όχι μόνο αντιπαθούμε, αλλά σιχτιρίζουμε κιόλας τους Ισπανούς σε κάθε ευκαιρία, (ελπίζω ότι) πήραμε και σήμερα άλλο ένα μάθημα. Η μάλλον ελπίζω ότι το ξαναπήραμε και κάποια στιγμή θα το εμπεδώσουμε κιόλας και θα σταματήσουμε να κάνουμε σαν τις χήρες στο κρεβάτι!
Από την ώρα που άρχισε, όσο συνεχιζόταν, ακόμη κι όταν τελείωσε, έχω διαβάσει ένα κάρο μαλακίες για δαύτους! Λέει (όπως έχει το δικαίωμα) άλλος το κοντό του κι άλλος το μακρύ του, επιμένοντας να αναδεικνύουν ως μείζον ζήτημα τον χαρακτήρα τους και όχι το ταλέντο, την αξία, την προσωπικότητα και την αφοσίωσή που επιδεικνύουν στα εθνικά ιδανικά τους. Τσατίζομαι που τα διαβάζω όλα αυτά, λες και τον κάθε Ναβάρο, τον κάθε Γκασίολ, τον κάθε Καλδερόν, που τόσο αβασάνιστα τους αποκαλούμε «καραγκιόζηδες» και «αντίπες» (εκ του αντιπαθής) τον κρίνουμε ως υποψήφιο γαμπρό για τις αδερφές ή τις κόρες μας και όχι ως μπασκετμπολίστα.
Διαβάστε αναλυτικά στο gazzetta.gr