Η καριέρα της έχει φωτιστεί πολύ λιγότερο από όσο της άξιζε, αλλά και από όσο είχε την ευκαιρία ο ίδιος ο αθλητισμός και τα media που τον προβάλλουν να το κάνουν, για να δώσουν στους μικρούς αθλητές και τις αθλήτριες μια εντελώς inspiring ιστορία, με μια πρωταγωνίστρια απολύτως ικανή να εμπνεύσει με τον αθλητισμό και τον πολιτισμό της συμπεριφοράς της. Όλα αυτά δεν απασχολούν ιδιαίτερα την Αντι Μελιδώνη, που αποφάσισε στα 35 της να βγει από την «επαγγελματική» πισίνα και να παίζει στο εξής πόλο μόνο για το κέφι της και όχι για τον πρωταθλητισμό που την κράτησε μέσα του για περίπου 20 χρόνια.
Αν ήμασταν Αμερική, πιθανόν η ζωή της να είχε γίνει βιβλίο και ταινία. Στην Ελλάδα κερδίζει μόνο μερικές αναφορές από τα media. Ευτυχώς γι’ αυτήν και το άθλημά της όμως τουλάχιστον στην κοινωνία του πόλο κερδίζει τον σεβασμό και την αναγνώριση που της πρέπει.
Δεν χάνει το πόλο που δεν προβάλλεται περισσότερο στην Ελλάδα. Η Ελλάδα χάνει. Διότι το πόλο της έχει χαρίσει της Ελλάδας ορισμένες από τις μεγαλύτερες αθλητικές μορφές της και την έχει προικίσει την Ελλάδα με ένα σωρό πολύ καλά παιδιά. Εκείνη όμως χάνει διαρκώς, διαχρονικά, την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί αυτά τα παιδιά, να τα αξιοποιήσει καλύτερα, να τα προβάλλει περισσότερο ώστε να εξασφαλίσει ότι θα τα πολλαπλασιάσει.
Σε κάθε συζήτηση με τα παιδιά του πόλο, όπως τη σημερινή που είχαμε με την Μελιδώνη στον NovaΣπορFm 94,6 έχω και μια ακόμη ευκαιρία να πάρω τη χαρά της διαπίστωσης ότι αυτό το άθλημα συνεχίζει την παράδοση να μας χαρίζει σπουδαίες αθλητικές προσωπικότητες. Σε μια άλλη Ελλάδα θα ήθελα αυτές να προβάλλονται καλύτερα, περισσότερο, συχνότερα. Αν συνέβαινε αυτό, θα είχαμε σίγουρα μια καλύτερη αθλητική Ελλάδα και πιθανότατα μια καλύτερη Ελλάδα.
Πηγή: theinsiders.gr