Η Μάλαγα κυριάρχησε στη μεσαία γραμμή και μοιραία ο Παναθηναϊκός έμεινε έξω. Η διαφορά και στα δύο παιχνίδια αυτή ήταν. Οι χαφ των Ισπανών ήταν καλύτεροι. Ο Τουλαλάν έπαιζε μόνος του και οι «πράσινοι» δεν μπορούσαν να φτάσουν στην περιοχή του Καμπαγέρο.

Εμειναν χωρίς φάση σε όλο το ματς και με την εντύπωση ότι μπορούσαν κάτι παραπάνω, αλλά δεν το κατάφεραν. Χωρις γκολ σε 180 λεπτά δεν μπορείς να ελπίζεις. Επρεπε να είναι πιο ουσιαστικός. Δεν ήταν. Πολλοί λένε για τις ευκαιρίες που χάθηκαν στην Ισπανία. Ισως να είναι κι έτσι.

ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, όμως, απομονώνουμε ένα σημείο των διπλών αναμετρήσεων και δεν βλέπουμε όλο το σετ. Οπως και να το κάνουμε, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλύτερος. Η Μάλαγα ήταν πιο ποιοτική και είχε παίκτες που ήξεραν τι θέλουν και πώς θα το πάρουν μέσα στο γήπεδο. Η κατοχή της μπάλας που είχε κατά διαστήματα ο ΠΑΟ δεν λέει πολλά. Οταν δεν ξέρεις τι να κάνεις την μπάλα, τότε δεν γίνεται δουλειά. Ο χαφ που θα κάνει παιχνίδι και που ο αντίπαλος θα καταλάβει ότι έχει δύσκολο έργο απέναντί του δεν υπάρχει στον Παναθηναϊκό. Κάπου εκεί τελείωσε η ιστορία για την πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το σημαντικό, όμως, είναι ότι υπάρχει επόμενη μέρα. Η συνέχεια στο Γιουρόπα Λιγκ είναι το αύριο με σπουδαία σημασία. Ο Παναθηναϊκός θα παίζει έως τον χειμώνα στην Ευρώπη κάτι που δεν είχε πέρυσι. Η διάκριση εκεί είναι πιο εφικτή και ο κόσμος θα έχει να βλέπει την ομάδα του στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου με το νοκ άουτ από τη Μάλαγα. Από την αρχή ξέραμε ότι δεν είναι φαβορί ο ΠΑΟ. Επιβεβαιώθηκε μέσα στο γήπεδο.

Δεν είναι σοκ, ούτε καταστροφή. Το πλάνο που είχε η διοίκηση του Παναθηναϊκού είναι σε ισχύ. Αν ερχόταν η πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ θα ήταν υπέρβαση. Το ήξεραν, το ξέραμε, δεν έγινε. Η ομάδα των «πρασίνων», όμως, έχει συνέχεια κι αυτό είναι το αξιοσημείωτο για όλους στον Παναθηναϊκό.

Πηγή: Sportday