Γράφει ο Τάσος Παπαχρήστου.

Γνωρίζουν τα προβλήματα, ξέρουν και τις λύσεις, αλλά δυσκολεύονται να νικήσουν την ανθρώπινη βλακεία και τη γραφειοκρατία.

Ο Πύρρος Δήμας, πρόεδρος της ομοσπονδίας στίβου της άρσης βαρών, και ο Γιώργος Πομάσκι, προπονητής αλμάτων στον στίβο, έχουν αντιληφθεί από καιρό τώρα ότι το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού δεν διαφαίνεται λαμπρό.

Εξαιτίας σειράς προβλημάτων που απαιτούν θεραπεία, ώστε να λειτουργήσει ένα σύστημα διάσωσης και κατόπιν συντήρησης του πρωταθλητισμού.

Τι εντόπισαν όμως, μεταξύ των πολλών προβλημάτων, οι δύο άνδρες και έριξαν την ιδέα τους στο τραπέζι;

Μια ιδέα που το κόστος της δεν ξεπερνάει τις 80.000 ευρώ και το κέρδος της κρίνεται ως ανυπολόγιστο με καθαρά αθλητικά κριτήρια.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, λοιπόν, τα ταλέντα από την ελληνική επαρχία έφθαναν κάποια στιγμή στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.

Είτε για σπουδές μετά το λύκειο είτε καθαρά και μόνο για καλύτερες συνθήκες προπόνησης.

Οι γονείς τους ήταν σε θέση να καταβάλλουν ποσά ενοικίου και διατροφής για τα παιδιά τους, τους αθλητές που δεν έβαζαν τότε πλαφόν στα όνειρά τους, στις αθλητικές φιλοδοξίες.

Τώρα πια όλα άλλαξαν. Οι γονείς δεν τα βγάζουν πέρα, δεν είναι σε θέση να πληρώνουν την υλοποίηση των αθλητικών ονείρων των παιδιών τους.

Η οικονομική κρίση με τις μειώσεις μισθών, περικοπές, απολύσεις και την αύξηση της ανεργίας τούς έχει κυριολεκτικά λυγίσει.

Τι απομένει λοιπόν; Η επιστροφή στο παρελθόν, πίσω στη δεκαετία του '80, όταν για παράδειγμα λειτουργούσαν στο ΟΑΚΑ ξενώνες για τους αθλητές με εστιατόριο, που εξασφάλιζαν με έξοδα των ομοσπονδιών τα απαραίτητα για τις καλύτερες συνθήκες προετοιμασίας.

Σίγουρο φαγητό, υγιεινό και φτηνό, καθώς και κρεβάτι για ύπνο.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 τα κατέστρεψαν όλα.

Στο κτίριο με το εστιατόριο έχει μεταφερθεί μια μονάδα της αστυνομίας και κυρίως οι ομάδες Ζ και στο πλησιέστερό του η πυροσβεστική υπηρεσία.

Τα υπόλοιπα διασωθέντα και εναπομείναντα υπολειτουργούν, αλλά μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι βρίσκονται και σε αναμονή.

Ο Πύρρος και ο Γιώργος ζητούν, λοιπόν, την άμεση ανακαίνιση περίπου 20 δωματίων, δηλαδή για 40 αθλητές και αθλήτριες, που θα επιτρέψουν στα ταλέντα να επιστρέψουν και παράλληλα θα μειώσουν τα έξοδα των ομοσπονδιών και θα αυξήσουν σε απόδοση το προπονητικό έργο. Ζητούν πολλά;

Πηγή: Goal

Αθλητισμός