Γράφει ο Γιάννης Δάρας.

Ο Παναθηναικός και ο Ολυμπιακός είναι μεγάλοι σύλλογοι για να διοικούνται από μπροστινούς ή από την οπισθοφυλακή. Οι πρόεδροι που συχνά είναι και οι ιδιοκτήτε,ς πρέπει να βγαίνουν μπροστά, να εμπνέουν τους φιλάθλους και τους παίκτες και να τους γεμίζουν με σιγουριά. Να αποτρέπουν με πράξεις και λόγια τη βία και να είναι οι ηγέτες ακόμη και στην ήττα ή και τον διασυρμό.

Να μπαίνουν στα αποδυτήρια και να μην ακούγεται κιχ. Όταν οι παίκτες ξέρουν πως ο πρόεδρος είναι απλά ένας καλός και έμπσιτος συνεργάτης του προέδρου ή του μεγαλομετόχου, τον αντιμετωπίζουν διαφορετικά διότι γνωρίζουν πως η τελική απόφαση θα ληφθεί από τον ιδιοκτήτη.

Καλώς ή κακώς δεν είμαστε στην Αγγλία όπου για ολα αποφασίζει ο μάνατζερ και το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου.

επομένως ορθά έπραξε ο κ. Αλαφούζος να πάρει τη θέση του προέδρου ανεξάρτητα αν θα αναθέσει την καθημερινή ευθύνη σε τεχνοκράτες ή ανθρώπους της απολύτου εμπιστοσύνης του.

Τώρα θα δει την υπόθεση διαφορετικά και ο Ολυμπιακός που θα προσπαθήσει να γίνει καλύτερος για να μεινει στην κορυφή και να μην επιτρέψει στον αιώνιο αντίπαλο του να επανέλθει δριμύτερος. Η ανάληψη της ηγεσίας από τον κ. Αλαφούζο θα αλλάξει τις ισορροπίες στο ελληνικό ποδόσφαιρο αρκεί να γίνει με γνώμονα την αξιοκρατία και τις επενδύσεις και όχι το αξίωμα "να γίνω εγώ βασιλιάς στη θέση του βασιλιά με όποιο τίμημα". Κοντός ψαλμός αληλούια!

Πηγή: pamesports.gr

Αλαφούζος Παναθηναϊκός Superleague