- Πόσο δύσκολο ήταν για σένα Δημήτρη, να “σκοτώσεις” μέσα σου τον ποδοσφαιριστή, να "κρεμάσεις" τα γάντια και χωρίς να έχεις θητεύσει σαν βοηθός προπονητή, να μπεις αμέσως στα βαθιά και να αναλάβεις μία ομάδα σαν τον Πανιώνιο, που ξεκίνησε τη σεζόν με στόχο την αποφυγή του υποβιβασμού; Εκτός κι αν τώρα, που βρισκόσαστε στην 2η θέση της βαθμολογίας, έχουν αλλάξει οι στόχοι σας...
"Να αρχίσω από το τέλος... Ο στόχος είναι η παραμονή του Πανιωνίου στη Superleague για να μπορέσει να διατηρήσει η ομάδα την βιωσιμότητά της... Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι τεράστια και δεν ντρέπομαι να το πω, πολλοί από τους παίκτες μου έχουν πρόβλημα επιβίωσης, κάτι που άλλωστε αποτελεί και για την πλειοψηφία των μελών της κοινωνίας μας!
Απλά, ο σύλλογος της Νέας Σμύρνης είναι μία από τις ομάδες που αυτό το βιώνει πολύ έντονα... Όσο για τον ποδοσφαιριστή, μάλλον επειδή αισθάνθηκα αρκετά "γεμάτος" στην καριέρα μου, φτάνοντας προς το τέλος και ειδικότερα μετά που πήγα στην Ιταλία, άρχισα να "ερωτεύομαι" τον ρόλο του προπονητή και επειδή είχα την πολυτέλεια να δουλέψω με πολλούς και καλούς προπονητές, δεν δυσκολεύτηκα να πάρω αυτή την απόφαση. Εξ‘ αρχής, η προπονητική μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και με συνεπήρε...".
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο gazzetta.gr