Για παράδειγμα, το διπλό στο Περιστέρι δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα.

Ας δούμε λίγο το φετινό Ατρόμητο. Και δεν είναι μόνο ότι υποδέχθηκε στον ΠΑΟΚ και όχι απλά τον νίκησε, αλλά τον κατανίκησε (μικρό σκορ το τελικό 1-0). Ούτε ότι έπαιξε στη Λιβαδειά με τον Παναθηναϊκό και έπρεπε να τον κερδίσει (1-1 το αποτέλεσμα).

Είναι κι ότι κόντρα σε μία καλή αγγλική ομάδα, τη Νιούκαστλ, ο Ατρόμητος αποκλείστηκε παίζοντας 50-50 την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Έφερε 1-1 στο Περιστέρι, ενώ άξιζε να κερδίσει κι έχασε 0-1 στην Αγγλία, όπου θα μπορούσε να ισοφαρίσει (με το πέναλτι που δε δόθηκε πάνω στο Σουμπίνιο).

Δεν λέω ότι ο Ατρόμητος έγινε ξαφνικά ομαδάρα. Αλλά θεωρώ ότι ίσως είναι η πιο δύσκολη ομάδα για να την κερδίσεις στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μέχρι χθες, είχε δεχθεί τρία γκολ στα έξι πρώτα επίσημα παιχνίδια του, σε Ελλάδα κι Ευρώπη. Ένα από πέναλτι (ΠΑΟ στο 1-1), ένα από απευθείας φάουλ (Νιούκαστλ στο 1-1) κι ένα με σουτ εκτός περιοχής, που κόντραρε σε ένα κορμί κι άλλαξε πορεία (Νιούκαστλ στο 0-1)…

Αυτό που λείπει από τον Ατρόμητο σίγουρα είναι το λεγόμενο εύκολο γκολ, που δεν έχει μπορέσει να το δώσει ο Κούτσι, ενώ πέρσι το έδινε ο Μήτρογλου. Εάν είχε π.χ. τον Πάντελιτς σέντερ φορ, αυτός ο Ατρόμητος μπορεί να γίνει ακόμη πιο επικίνδυνος για κάθε αντίπαλο.

Με μία τέτοια ομάδα, όπως ο Ατρόμητος, έπαιξε ο Ολυμπιακός και έχοντας ο ίδιος πάρα πολλές αναποδιές, μπόρεσε και πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε. Οκέϊ, δεν κυρίευσε κανένα…κάστρο, αλλά απλά ας σκεφθούμε τι θα λέγαμε τώρα αν δεν έκανε το διπλό στο Περιστέρι. Ότι δεν έχει κερδίσει ούτε ένα δύσκολο παιχνίδι κλπ, κλπ.

Κάνω λάθος;

Πηγή: Goal