Γράφει ο Αντώνης Κατσαρός.
Τις περισσότερες φορές οι δημοσιογράφοι ισορροπούμε μεταξύ της φιλίας, που λογικά δημιουργείται με την κοινή πορεία πολλών ετών στο χώρο με τους ίδιους ανθρώπους και της αντικειμενικής προσέγγισης με την οποία οφείλουμε (όσοι το βλέπουμε ακόμα έτσι...) να σχολιάζουμε πρόσωπα και καταστάσεις.
Η περίπτωση του Κώστα Κατσουράνη είναι μία από αυτές. Τα προβλήματα που «φωνάζουν» όμως στον σημερινό Παναθηναϊκό δεν επιδέχονται πολλών ερμηνειών και είναι δεδομένα και κατά την άποψη της στήλης δεν εστιάζονται στο πρόσωπο ενός ποδοσφαιριστή.
Η απομάκρυνσή του Κατσουράνη από τον Παναθηναϊκό είναι μοναδική στα χρονικά και ξεπερνάει τους περισσότερους που είχαν ξεκινήσει αντίστροφα το μέτρημα για την απόλυση Φερέϊρα. Γιατί εάν υπάρχει αυτή την ώρα ένας «νικητής» από τις εξελίξεις, αυτός είναι ο Πορτογάλος τεχνικός, που έχει κερδίσει εκατό τοις εκατό την εμπιστοσύνη του Γιάννη Αλαφούζου από την πρώτη ημέρα, οδηγώντας τον νέο πρόεδρο της ΠΑΕ σε κινήσεις, η αποτελεσματικότητα των οποίων δεν κρίνεται βέβαια αγωνιστικά μακροπρόθεσμα αλλά την αμέσως επόμενη ημέρα. Όπως η απομάκρυνση του Γιώργου Καραγκούνη, που άφησε τεράστιο κενό στον κορμό της ομάδας, μετατρέποντας εκείνους που έμειναν πίσω υποχρεωτικά σε ψεύτικα «δεκάρια», ακόμη και αν είναι ανασταλτικοί μέσοι όπως ο Βιτόλο.
Η απομάκρυνση στον Κατσουράνη, πριν κριθεί αγωνιστικά, έχει μεγάλη σημασία να αντιμετωπιστεί ως γενικότερη φιλοσοφία. Γιατί είναι προφανώς ξεκάθαρη η απόφαση της διοίκησης να τιμωρήσει έναν παίκτη (όσα επιζήμια κουσούρια και αν έχει για το σύνολο), παρά το γεγονός ότι η ομάδα βάδιζε και βαδίζει σε λάθος δεδομένα εξ αρχής. Δηλαδή από την ημέρα που αποφάσισε ο προπονητής να αγοράσει όποιον παίκτη ήθελε, αλλά εκείνοι που εμπιστεύθηκε δεν γνωρίζουν την ώρα του αγώνα που βρίσκεται το τέρμα! Από τη στιγμή που αποφασίστηκε να ακολουθηθεί χαλαρή προετοιμασία το καλοκαίρι ώστε η ομάδα να αντιμετωπίσει φρέσκια τη Μάδεργουελ, προκειμένου να εξασφαλίσει τα λεφτά με την πρόκρισή της στα play off του champions league.
Από την ημέρα που ο συνεργάτης του Φερέϊρα Γκόμες έφυγε τρέχοντας από την Παιανία και ακόμη περισσότερο από τη στιγμή που αποχώρησε και ο εργοφυσιολόγος της ομάδας, με αποτέλεσμα οι παίκτες που ανεβοκατέβαιναν τις πλευρές του γηπέδου, να μην μπορούν να τρέξουν. Ο (όπως θέλετε χαρακτηρίστε τον...) Κατσουράνης φταίει για όλα αυτά; Ή μήπως εκείνη η δήλωση που έκανε ότι δεν προχωράει έτσι η ομάδα; Πώς το λέμε εκείνο με το δέντρο και το δάσος ; Μάλλον γεωπόνο χρειάζεται ο Παναθηναϊκός, όχι προπονητή...
Πηγή: pamesports.gr