Ο εκ των δημογερόντων, σοφών και φιλοσόφων του μαχαλά, ο Μαστρομανέλος, μια φορά που είχε πιει (πάντα πιωμένος ήταν, οπότε η φράση θέλει διόρθωση), δηλαδή μια φορά που είχε πιει πολύ (πάντα πολύ πιωμένος ήταν, οπότε και αυτή η φράση θέλει διόρθωση), δηλαδή μια φορά που είχε πει πάρα πολύ (μάλλον κι εδώ διόρθωση χρειάζεται), τέλος πάντων, μια φορά που αν η λίμνη των Ιωαννίνων ήταν κρασί θα την είχε στραγγίξει, μας βρήκε μπόσικους στον καφενέ του Μπάφα και μας άρχισε στο κήρυγμα. Στην αρχή, η παλιοπαρέα που τη συγκεκριμένη στιγμή αποτελούσαν ο Πέτρος ο Αρμένης, ο Φώτης, εγώ κι ο Δεμπασκαλάς που σέρβιρε στον καφενέ, διασκέδαζε με τα σουρωμένα λόγια του γέροντα, ωστόσο όταν άρχισαν οι ...νουθεσίες ήμασταν όπου φύγει φύγει. Αφού πρώτα ακούσαμε την τελευταία του «προσταγή», από εκείνες που πάντα έκλεινε με τη λέξη «είπα», που σήμαινε «πάει και τελείωσε, ό,τι λέω εγώ θα γίνει». Τι απαίτησε; «Τρία πράγματα δεν θα κάνετε στη ζωή σας. Δεν θα γίνετε τοιούτοι (έτσι το είπε). Δεν θα πάτε με πόρνη (κι αυτό έτσι το είπε). Δεν θα γίνεται κομμουνιστές. Είπα». Μόλις είπε, είπαμε να φεύγουμε...
Οίκος ...αντοχής μιας άλλης εποχής!
| 23/10/12 - 15:17