Βέβαια, η έκφραση -αλά Ρουβά- «τώρα αρχίζουν τα δύσκολα», πιθανότατα σημαίνει και πως μέχρι τώρα ο υπουργός δεν ήταν εδώ γύρω. Δεν μπορεί να ψηφίζεις 3ο μνημόνιο και να νομίζεις πως τώρα, τώρα, ΤΩΡΑ αρχίζουν τα δύσκολα και πως μέχρι τώρα ήταν τα εύκολα. Έτσι;
Σε κάθε περίπτωση, πλέον έχουν αρχίσει και επισήμως τα δύσκολα. Μέχρι τώρα ήταν ανεπίσημες οι δυσκολίες. Τις τράβαγε ο καθένας μόνος του. Το προσωπικό του κουπί. Ανεπίσημα όμως. Δεν το είχε πει ολόκληρος υπουργός για να το λέμε και παραέξω. Μυστικό το κρατάγαμε. Βγαίναμε έξω και κάναμε πως έχουμε λεφτά, γιατί επισήμως ζούσαμε τα «εύκολα». Τώρα μπορούμε να το πούμε. Δυσκολευόμαστε. Ζοριζόμαστε. Σφιγγόμαστε να βγει κανένα σκατό, να το αποξηράνουμε και να το βουτήξουμε παξιμάδι σε ληγμένο γάλα, να μας ξαναπιάσει κόψιμο και να αρχίσουμε να λειτουργούμε ως ανεξάρτητοι, αυτόνομοι και αυτοσυντήρητοι οργανισμοί: ό,τι παράγει ο καθένας, θα καταναλώνει. Αυτό θα πει οικονομία κι αν δεν το ξέρει καλά ο αρμόδιος υπουργός, ποιος το ξέρει;
Διαβάστε τη συνέχεια στο gazzetta.gr