Δεν γίνεται να την δημιουργήσεις, παρά μόνο να την αποκτήσεις.
Έξι νεαροί (Κατσικάς, Κάτσε, Πέλκας, Κίτσιου, Παναγιωτούδης, Κωνσταντινίδης) έπαιξαν στον αγώνα με τον Πλατανιά, αλλά ένας έκανε την διαφορά και αυτός ήταν ο ώριμος Σαλπιγγίδης. Τι να κάνουμε; Ο παλιός είναι αλλιώς... Κι αυτό δεν αλλάζει. Λίγη εμπειρία αξίζει όσο πολύ ταλέντο.
Εδώ, στην Ελλάδα έχουμε παρεξηγήσει λίγο τα πράγματα. Εάν είσαι νεαρός και προέρχεσαι από τις ακαδημίες, έχεις εξασφαλίσει δυο κομβικά κριτήρια που σε κατατάσσουν κατευθείαν και χωρίς άλλη ιδιαίτερη αξιολόγηση, στην κατηγορία του ταλέντου, ενώ σου προσφέρουν, παράλληλα, αφειδώς και γενναιόδωρα το χειροκρότημα του κοινού.
Άλλο ρεαλισμός και άλλο σουρεαλισμός
Είπαμε, πώς είναι υγιής και ευρύτερα αποδεκτή παραγωγική διαδικασία για μια ομάδα η ανάδειξη παικτών από την βάση της, αλλά σε πλαίσια ρεαλιστικά και όχι σουρεαλιστικά...
Ο ΠΑΟΚ ούτε τον Πλατανιά δεν μπορούσε να κερδίσει μόνο με τους πιτσιρικάδες. Εάν δεν υπήρχαν ο Σαλπιγγίδης και ο Λίνο, ποιος θα έβγαζε τα κάστανα από την φωτιά στο δεύτερο ημίχρονο;
Ποιος θα έπαιρνε την μπάλα για να την στήσει στην βούλα του πέναλτι μετά την πρώτη αποτυχημένη εκτέλεση του Αθανασιάδη; Πιθανότατα κανένας. Τέτοια αγχώδη ματς έχουν ζήσει άπειρα στην καριέρα τους ο Σαλπιγγίδης και ο Λίνο. Οι πιτσιρικάδες αγχώνονται και μόνο πού πατάνε το χορτάρι της Τούμπας.
Απότομη προσαρμογή
Αυτά τα νέα παιδιά χρειάζονται στήριξη, συμπαράσταση, εμπιστοσύνη και σταδιακή ενσωμάτωση στην ομάδα. Φέτος, λόγω των οικονομικών δυσκολιών, η προσαρμογή τους στα επαγγελματική δεδομένα ήταν κάπως απότομη και βίαιη. Κι αυτό φαίνεται. Κάνει μπαμ. Ειδικά στα ματς που παίζουν βασικοί και δεν έχουν δίπλα τους έμπειρους, με χαρακτηριστική περίπτωση τον χθεσινό Κάτσε.
Μοιάζουν μέσα στο γήπεδο λες και ήρθαν από έναν εξαϋλωμένο κόσμο. Η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Πάνω από δυο παιδιά κάτω των 20 ετών, δεν χωράνε στην 11άδα, γιατί μειώνεται δραστικά και αυτόματα η δυναμικότητα της ομάδας.
Τώρα θα μου πείτε: με τόσες απουσίες που έχει ο Δώνης ποιον να βάλει; Αυτό ας το ακούσει καλύτερα την διοίκηση, ενόψει των χειμερινών μεταγραφών. Πρέπει να είναι ο αποδέκτης του ερωτήματος. Ο ΠΑΟΚ καταδιώκει κατά πόδας τον Ολυμπιακό, απέχει ήδη πέντε βαθμούς από τον τρίτο Πανιώνιο και 11 από τον Παναθηναϊκό, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν χρειάζεται μεταγραφική ενίσχυση και μάλιστα σοβαρή.
Το μότο του Σαββίδη
Το πιο τρανό παράδειγμα είναι οι απουσίες των Λόρενς, Ρομπέρ και Γεωργιάδη, που άφησαν την ομάδα χωρίς ακραίους, μετατρέποντας σε πλάγια χαφ τον Φωτάκη και τον Κίτσιου. Άντε μετά να σπάσεις κλειστή άμυνα.
Ο ΠΑΟΚ φέτος έχει ξεκάθαρα στόχο την δεύτερη θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, την κατάκτηση του κυπέλλου και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει στην καταδίωξη του Ολυμπιακού.
Τρεις ποιοτικές μεταγραφές που θα πυκνώσουν τον κεντρικό άξονα θα βάλουν από μόνες τους ίσως ακόμα και πιο ψηλά τον πήχη. Και καλύτερα να έχεις υψηλές βλέψεις, παρά να επαναπαύεσαι. Το ίδιο μότο δεν δήλωσε κατ’ επανάληψη πως ακολουθεί και ο Ιβάν Σαββίδης; Ιδού, λοιπόν, πεδίο δόξης λαμπρό για τον ομογενή επιχειρηματία...
Πηγή: contra.gr