Ο καλός, ο κακός και ο άσχετος!

Καλημέρα, καλημέρα, καλή και όμορφη Κυριακή σε όλες και σε όλους σας. Και νίκη στην ομάδα σας!

Ο πρωινός καφές δεν είναι πάντα ο ίδιος. Ή τουλάχιστον είναι «άλλος», διαφορετικός ο κυριακάτικος. Πιο απολαυστικός. Έχει άνεση, ριλάξ, «αραλίκι», δεν νοιάζεσαι για τα νέα με την κίνηση στους δρόμους. Κρεβάτι, πολυθρόνα, καναπές και ξεφύλλισμα εφημερίδων. Αυτών που τέλος πάντων έχουμε μάθει να τις αποκαλούμε εφημερίδες, άσχετα που – εξαιτίας του βάρους τους με τις προσφορές – τις «κάνεις» και για… εγκυκλοπαίδειες και για… μικρά παντοπωλεία!

Πρώτα όμως και πριν από τον έντυπο Τύπο, ο ηλεκτρονικός. Που είναι και free. Και… δεν μαυρίζει και τα χέρια. Πάνω στο σερφάρισμα σας, είπα να πιούμε μαζί σήμερα, αυτό το κυριακάτικο πρωινό στο Sportdog, τον καφέ μας.

Με ένα περιληπτικό πισωγύρισμα στην εβδομάδα. Κριτικό, επικριτικό, χιουμοριστικό, λοιδορικό. Όχι προκατειλημμένο ή εμπαθές, ούτε κακόηθες.

Αξιολογώ, επιλέγω, κάποια από τα πρόσωπα του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού που ξεχώρισαν, που συζητήθηκαν, που σχολιάστηκαν στο επταήμερο που «τρέχει».

Για αυτά που έκαναν ή δεν έκαναν, που δήλωσαν ή τοποθετήθηκαν, που προκάλεσαν αίσθηση, εντός ή εκτός αγωνιστικού χώρου.

Είναι: Ο καλός, ο κακός και ο άσχετος. Τους έχω ετοιμάσει από μια τριάδα «βάθρου νικητών» σε κάθε κατηγορία. Για πάμε (και… μη στραβοκαταπιείτε το καφεδάκι, ε; Να το απολαύσουμε είπαμε, χαλαρά)…

Ο ΚΑΛΟΣ:

ΧΟΥΑΝ ΡΟΤΣΑ: Δεν ξέρω αν σε βάθος χρόνου αφήσει την… κιθάρα και πιάσει το μαντολίνο… «για να δείτε πώς πονώ». Πάντως στις πρώτες μέρες που ξαναβρίσκεται στο γνώριμο περιβάλλον του πάγκου του Παναθηναϊκού και για… μάγος Μέρλιν μου κάνει και για Κόπερφιλντ (στην πιο σύγχρονη έκδοση)! Μεταμόρφωσε την ομάδα. Την άλλαξε. Η μέρα με τη νύχτα με το τελευταίο ματς του συμπαθή «παππού»! Τώρα έχει και προσανατολισμό στο γήπεδο και έναν άλφα ρυθμό και κατεύθυνση και ευδιάκριτες γραμμές και, εν τέλει, νικάει.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΩΛΑΣ: Στη ραδιοφωνική μετάδοση του αγώνα του Γκελσενκίρχεν, για κάποιον που θα είχε ξεχαστεί για λίγο και άκουγε το επώνυμο «Μανωλάς» (εδώ, εκεί, παντού), θα υπέθετε ότι ήταν ο… θείος Στέλιος. Μεγάλη κλάση ο νεαρός διεθνής στόπερ. Εκμηδένισε τον Χούντελααρ, ήταν «βράχος» (πού είσαι Όλοφ να με βλέπεις…) στα «ερυθρόλευκα» μετόπισθεν. Με την… μπάλα κάτω ο Κωστάκης, χαμηλά τον αμανέ για να συνεννοούμαστε, θα κάνει σπουδαία καριέρα.
ΠΑΕ ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ: Μολονότι νεοφώτιστοι και άπειροι, όχι μόνο σε αγωνιστικό αλλά και σε διοικητικό επίπεδο, στους Χανιώτες ανήκουν τα «μπράβο» για τη διπλή απόφαση, χωρίς χρονοτριβή, στον τομέα της τεχνικής ηγεσίας. «Φύγε εσύ (Χατζηνικολάου), έλα εσύ (Άγγελε)». Την καταλληλότερη στιγμή έλυσε τη συνεργασία με τον πρώην «χτυπώντας» με επιτυχία μια δύσκολη περίπτωση διαδοχής. Ο Αναστασιάδης, ένας έμπειρος, ικανός και αυστηρός (παρότι ιδιόρρυθμος) τεχνικός για να κρατήσει τον Πλατανιά στην κατηγορία.

(Υπενθύμιση: Πριν λίγο καιρό ο Α.Α. είχε αρνηθεί πρόταση της ΑΕΚ. Και τώρα ανέλαβε τον Πλατανιά!)

Ο ΚΑΚΟΣ:

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Του τα έγραφα την επομένη του πρώτου αγώνα Ολυμπιακός-Σάλκε, από μια άλλη διαδικτυακή στήλη μου. Τι κομπλεξικό με είπαν, τι έτσι, τι αλλιώς. Πάλι τα ίδια ο Κούλης. Απαράδεκτη η συμπεριφορά του απέναντι στην ομάδα που τον ανέδειξε, που του άνοιξε τα διεθνή σύνορα, που… τον έκανε άνθρωπο εν ολίγοις.

Σαν αξία ποδοσφαιριστή, τον παραδέχομαι. Όλοι του βγάζουμε το καπέλο που διαπρέπει σ’ αυτή την ηλικία στη Bundesliga, με το κασέ του να αγγίζει ήδη τα 10 «μύρια»! Η στάση του όμως, αυτός ο «γενιτσαρισμός» του, τον κάνει να κλοτσάει την καρδάρα με το γάλα…

ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΗΦΑΚΗΣ: Ούτε απέξω από το «Κλεάνθης Βικελίδης» δεν θα μπορεί πια να περάσει ο διεθνής τερματοφύλακας. Ύστερα από τη δεύτερη δικαίωση του από τη Δευτεροβάθμια της ΕΠΟ, η ΠΑΕ Άρης – που… δεν έχει μαντήλι να κλάψει – θα πρέπει να του «σκάσει» 1 εκατομμύριο euro παρά κάτι ψιλά! Όλα τα είχε, δηλαδή, η (κίτρινη) Μαριορή, ο Σηφάκης της έλειπε!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΒΕΡΗΣ: Χύμα και τσουβαλάτα, την πάσα αλήθεια είπε ο άνθρωπος: «Απέτυχε η Παναθηναϊκή Συμμαχία». Ε, τι, πέτυχε; Άδικο έχει. Ο ίδιος ο εμπνευστής της, εμμέσως πλην σαφώς, το έχει παραδεχτεί δημόσια.

Αλλά δεν ήταν αυτό. Ο Λιβέρης έπεσε στην περίπτωση. Γιατί είναι «κακό» μέλος του δ.σ. της ΠΑΕ, ως τι; Ως εκπρόσωπος του Βγενόπουλου. Νάτο το «κακό» του Λιβέρη. Και να οι «επεξηγήσεις» μετά. Από όλους. Για το τι είπε ο Λιβέρης, ποιον εννοούσε, ποιον εκπροσωπούσε όταν τα έλεγε, κλπ. κλπ.

Ο ΑΣΧΕΤΟΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: Τραγική αποτυχία του νεόκοπου αντιπροέδρου του ΠΑΟ, να μην εκλεγεί (!) στις αρχαιρεσίες της «Παναθηναϊκής Συμμαχίας». Με προεδρική στήριξη και… κόντεψε να μετρήσει το «κουκί του»! Λίγοι, ελάχιστοι πήγαν πίσω από το παραβάν συμμετέχοντας σ’ αυτή τη διαδικασία, όμως αποδείχτηκε ότι αξιολόγησαν «ποδοσφαιρικά». «Έβγαλαν» Οικονομόπουλο, Κωνσταντίνου, Αντωνιάδη, Γόντικα. Ανθρώπους που ξέρουν μπάλα και βρίσκονται στην μπάλα. Τους «από πού κι ως πού» τους «μαύρισαν».
ΑΕΚ: «Τεσσάρα» από τον Ολυμπιακό, νίκη διά περιπάτου στη Βέροια, νέα ήττα (η χθεσινή) από τον Λεβαδειακό, αυτή τη φορά, στο ΟΑΚΑ και σταθερά ουραγός! Σκοτσέζικο ντους για τους «Ενωσίτες» αυτές οι εναλλαγές κρύου-ζεστού που τους δίνει η ομάδα τους. Και, τελικά, τι συμπέρασμα βγαίνει για το σύνολο αυτού του νεανικού συγκροτήματος; Άσχετο (για το βάρος της φανέλας) ή… σχετικό; (Σχετική) Υπομονή για την απάντηση…
ΝΙΚΟΣ ΚΩΣΤΕΝΟΓΛΟΥ: «Θα κρατήσουμε ψηλά το κεφάλι και θα συνεχίσουμε με αισιοδοξία». Δήλωση του προπονητή της SKODA Ξάνθης, χθες στο Περιστέρι, μετά τη νέα χασούρα των Ακριτών. Εντάξει «πάτερ», η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία και ο εγωισμός μαζί με την αξιοπρέπεια είναι ψηλά. Όμως τι αισιοδοξία να έχουν στην Ξάνθη οι άνθρωποι με αυτό το θέαμα, την αφλογιστία και τη βαθμολογική θέση στα έγκατα; Φάντασμα του παλιού καλού («μοντέλου» κάποιες σεζόν) εαυτού της είναι η ομάδα! Και ειδικά επί των ημερών του Κωστένογλου, έχει 4 ήττες, δύο ισοπαλίες, μία νίκη!