Πείτε με ό,τι θέλετε. Χαζό, άσχετο, άσκεφτο. Μα την Παναγία, όμως, εγώ αυτά που γίνονται στον Παναθηναϊκό δεν τα καταλαβαίνω. Δεν είναι, δηλαδή, μόνο το θέμα του Ρότσα. Είναι πολλά που έχουν μαζευτεί.

Κατάλαβε κανείς, για παράδειγμα, για ποιο λόγο έφυγε το καλοκαίρι ο Καραγκούνης; Ήταν τελικά για το καλό του Παναθηναϊκού ή βγήκε σε καλό της Φούλαμ;

Κατάλαβε κανείς τι έγινε κι έφυγε ο Κατσουράνης; Και τρίβει τα χέρια του ο Παναθηναϊκός απ’ αυτή την κίνηση ή μήπως πανηγυρίζει ο Ιβάν Σαββίδης;

Κατάλαβε κανείς γιατί έμεινε τόσο καιρό ο Φερέιρα, ενώ είχε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια;

Κατάλαβε κανείς τι συνέβη και μέσα σε μια νύχτα θεωρήθηκαν ως ανεπαρκείς τόσοι παίκτες που μέχρι πρότινος ήταν βασικοί κι αναντικατάστατοι στο ρόστερ;

Κατάλαβε κανείς για ποιο λόγο πάει να γίνει τέτοιο ράβε – ξήλωνε μήνα Ιανουάριο δίχως να υπάρχει κάποιος (φανερός τουλάχιστον) σχεδιασμός;

Κατάλαβε κανείς τι ακριβώς συνέβη με τον Ρότσα κι από το ζενίθ στο ξεκίνημα, βρέθηκε η όλη κατάσταση στο ναδίρ μέσα σε λίγες βδομάδες;

Και μήπως έχει καταλάβει κανείς πώς μέσα απ’ όλα αυτά ο Παναθηναϊκός θα δει άσπρη μέρα;

Τι να πω, ρε παιδιά. Εδώ υπάρχουν πολλές απορίες. Κι επειδή δεν καταλαβαίνω, πείτε κι εσείς την άποψή σας στο φινάλε για το τι συμβαίνει.

Κανονικά, πάντως, το θέμα Ρότσα έπρεπε να έχει ξεκαθαρίσει μετά την Προοδευτική. Ή σηκώνεσαι και φεύγεις μόνος σου ή σε φεύγουνε. Όταν ραγίζει έτσι το γυαλί, δύσκολα ξανακολλάει. Όπως αποδείχθηκε, άλλωστε…