Ομάδες σαν τη Βέρντερ και τη Μπολόνια, ακόμα και του επιπέδου της Φούλαμ και της Premier League, χωρίς ιδιαίτερη προοπτική διάκρισης στο ευρωπαϊκό μέτωπο, δίχως τη δυνατότητα συμμετοχής στο Champions League και, κυρίως, με πορτοφόλια που δεν είναι γεμάτα, μη κάνουν όνειρα για τον Κώστα Μήτρογλου… έχει γλαρόσουπα.

Πριν ενάμιση μήνα οι Λονδρέζοι έφαγαν ήδη την πρώτη «πόρτα» από τον Ολυμπιακό, όταν η οικονομική κρούση που έκαναν, λέγεται ότι κυμάνθηκε μεταξύ 3 και 4 εκατομμυρίων ευρώ.

Οι Γερμανοί μία μεταγραφική υπέρβαση στο συνηθισμένο μπάτζετ τους έκαναν, προκειμένου να πάρουν την υπογραφή του Σωκράτη Παπασταθόπουλου, ο οποίος τους κόστισε 5 εκατομμύρια. Ποσό που η ομάδα της Βρέμης είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν μπορεί το ερχόμενο καλοκαίρι να δαπανήσει για ένα και μόνο ποδοσφαιριστή.
Οι Ιταλοί πάλι είναι ένας σύλλογος που συνηθίζει τα τελευταία χρόνια να κινείται στην αγορά των ελεύθερων παικτών και να «ψωνίζει» από τέτοιο καλάθι, όπως πρόσφατα μάλιστα έκανε και με τον Χριστοδουλόπουλο.
Όλα αυτά λοιπόν τα φιλολογικά «βλέμματα» προς Πειραιά για τον Μήτρογλου, τα οποία ολοένα και θα πληθαίνουν όσο θα περνάει ο καιρός, οδεύοντας προς το καλοκαιρινό παζάρι, δεν έχει κανένα νόημα να απασχολούν σοβαρά την «ερυθρόλευκη» επικαιρότητα, καθότι οι πρωταθλητές δεν πρόκειται ποτέ να μπουν στη διαδικασία διαπραγμάτευσης για τον διεθνή επιθετικό με τον πήχη τόσο χαμηλά.

Να ξεκαθαρίσουμε ότι ο “bomber Kostas” βασικά δεν πωλείται. Ανήκει στην κατηγορία εκείνη που λογίζεται ως απαραίτητος για τον Ολυμπιακό και που σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν, ο Βαγγέλης Μαρινάκης ουδέποτε «έχασε» ποδοσφαιριστή.

Κατά την πάγια, προνοητική τακτική της πειραϊκής ΠΑΕ, τα μεγέθη που κρίνονται μεγάλα για την ομάδα και είναι τρόπος του λέγειν τα «blue chips» του δυναμικού της, δένονται πολύ νωρίτερα από τη λήξη του συμβολαίου τους. Και, μάλιστα, η συμφωνία περιέχει την επιπλέον δεσμευτική παράγραφο της «βαριάς» ρήτρας.

Θυμηθείτε στο παρελθόν τις περιπτώσεις των Παπαδόπουλου, Αμπντούν, Φουστέρ, Φετφατζίδη, του Ραφίκ Τζεμπούρ – έστω αν ο Αλγερινός καθυστέρησε να βάλει, αλλά έβαλε εν τέλει, την «τζίφρα του» - του Κέβιν Μιραλάς και τώρα, τον Ιανουάριο, του Κώστα Μήτρογλου, ο οποίος υπέγραψε στους «ερυθρόλευκους» μέχρι το 2016. Στα σκαριά βρίσκεται και η τελική συζήτηση με τον Γιάννη Μανιάτη για την πρόωρη ανανέωση της συνεργασίας του με τον Ολυμπιακό, καθώς ο διεθνής μέσος πληροί όλες τις προϋποθέσεις (Έλληνας διεθνής, σε εξαιρετική ηλικία, ψυχωμένος, πολυδιάστατος, με σπουδαία εξέλιξη και προσφορά εδώ και πάνω από ένα χρόνο που καθιερώθηκε στο κέντρο) ενός ισχυρού περιουσιακού στοιχείου.

Για να αισθάνεσαι σίγουρος για την ασφάλιση του αυτοκινήτου σου, Anytime με την εγγύηση της INTERAMERICAN

Μόνο με «τρελά λεφτά»

Για να ξαναγυρίσω στον Μήτρογλου, έτσι ακριβώς – σαν μια «βαριά μετοχή» στο… χαρτοφυλάκιο του συλλόγου – τον είχε εκτιμήσει ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, από τον καιρό μάλιστα που ήταν εκτός πλάνων Βαλβέρδε και τριγύρισε σε Νέα Σμύρνη-Περιστέρι, κάνοντας το «αγροτικό του». Διάστημα που τον ωφέλησε στο έπακρο, τον έκανε να ωριμάσει ποδοσφαιρικά και ηλικιακά και να διανύει από το περασμένο καλοκαίρι το πρώτο ζενίθ της καριέρας του.

Πάνω στη στιγμή λοιπόν που πυροδοτήθηκε η εκτόξευση των ευρωπαϊκών μετοχών του, ο Ολυμπιακός τον «έδεσε». Και, ασφαλώς, δεν έχουν σκοπό στο λιμάνι να τον… λύσουν τόσο σύντομα.

Εκτός κι αν υπάρξουν οι προβλεπόμενες προδιαγραφές, όπως συνέβη στην περίπτωση του Μιραλάς: «Τρελά λεφτά» και διάθεση-επιθυμία του παίκτη να αναβαθμιστεί σε ευρώ-επίπεδο.

Για τον Ολυμπιακό ο Μήτρογλου δεν πωλείται κι αν συμβεί αυτό – που προσωπικά δεν προβλέπω, για να μην πω ότι σχεδόν αποκλείω, αυτό το καλοκαίρι – η περίπτωση του θα ενταχθεί στο πλαίσιο της αγοράς. Όπου το κάθε προϊόν έχει την αξία του και ο νόμος της αγοράς, της ζήτησης και της πώλησης θα ισχύει πάντοτε, παντού, για όλα και για όλους.

Μια μεταγραφή του Μήτρογλου πάντως θα κόστιζε αυτή τη στιγμή περισσότερο από τα σχεδόν 6 εκατομμύρια ευρώ της μετακίνησης του Μιραλάς στην Έβερτον!

Υ.Γ.: Κυκλοφορεί στα ραδιόφωνα ποικίλη… μπουρδολογία γύρω από τη μη συμμετοχή του Μήτρογλου στο βασικό σχήμα, με το συμπέρασμα και την άποψη ότι ο Μίτσελ είτε έχει πάρει… ραβασάκι, είτε είναι επηρεασμένος από τις συμβουλές του Βαλβέρδε.
Άρες μάρες κουκουνάρες… Ο Μήτρογλου - αυτό το λίγο διάστημα της παρουσίς του Μίτσελ στον πάγκο - χρησιμοποιήθηκε βασικός στα δύο ματς του Κυπέλλου με τον ΠΑΣ, μαζί, δίδυμο με τον Τζεμπούρ από την αρχή, στη ρεβάνς με την Λεβάντε στο Φάληρο και, φυσικά, ως αλλαγή λύσης του γόρδιου δεσμού στην Τρίπολη με απόλυτη ευστοχία προπονητή και ποδοσφαιριστή (1-0 με δικό του γκολ στις καθυστερήσεις).
Από αυτά και μόνο βγαίνει κάποιο συμπέρασμα ότι δεν τον υπολογίζει όσο θα έπρεπε ο Μίτσελ; Προφανώς το ντουέτο δεν χωράει στην 11άδα. Δοκιμάστηκε (και παλιότερα από τον Ζαρντίμ) και ανεξάρτητα από τα συστήματα του ισπανικού στυλ παιχνιδιού (4-2-3-1) ο Ραφίκ με τον Κώστα δείχνουν να μη μπορούν να συνεργαστούν αρμονικά. Κάποιες στιγμές «κουτούλαγαν» κιόλας στο ματς με την Λεβάντε!
Ο Μήτρογλου είναι ταμάμ για να ξελασπώνει. Ιδίως ως αλλαγή. Ο Τζεμπούρ είναι ο πρώτος bomber της Λίγκας με 20 γκολ σε 21 συμμετοχές. Πώς να μείνει εκτός; Γιατί ο καθένας παίρνει βήμα και λέει το μακρύ του και το κοντό του…

Υ.Γ.1: Η τεράστια αδικία κατά του Μασάντο από μερίδα φίλων του Ολυμπιακού δεν έχει τελειωμό. Ποιον θα κράξουμε σώνει και καλά; Τον Πορτογάλο! Δεν είναι έτσι όμως. Το ακριβώς αντίθετο πετυχαίνουν αυτοί που θέλουν (;) να προσφέρει στην ομάδα εκείνα που πραγματικά μπορεί. Και είναι σίγουρο ότι μπορεί. Με τις αποδοκιμασίες του ρίχνουν την ψυχολογία στα τάρταρα!