Δώνη ξαναβρίσκεις, Γκαρσία όχι…

Οι ισορροπίες και η ηρεμία μέσα στα αποδυτήρια κάθε ομάδας είναι μεγάλο πράμα και δεν γίνεται να το περνάμε στο ντούκου. Από εκεί και πέρα, όμως, θα το πιάσω από μια άλλη οπτική το θέμα Δώνη – Γκαρσία. Ούτε θα πω τώρα «φταίει ο τάδε», «έχει δίκιο ο δείνα». Αυτά, άλλωστε, είναι ζητήματα που τα ξέρουν καλύτερα μέσα στον ΠΑΟΚ.

Πολύ δύσκολα

Αυτό που βλέπω, λοιπόν, είναι το εξής. Ο ΠΑΟΚ Δώνη μπορεί να ξαναβρεί. Γκαρσία, όμως, δεν ξαναβρίσκει. Ή τέλος πάντων, θα μπορέσει πολύ δύσκολα.

Μεγαλύτερα ονόματα από Ευρώπη

Ο Δώνης είναι ένας καλός προπονητής. Δεν τα έχει πάει άσχημα στις περισσότερες από τις ομάδες που έχει δουλέψει. Αν, όμως, έχεις σαν ομάδα γεμάτο πορτοφόλι, τότε μπορείς να κλείσεις συμφωνία με πολύ μεγαλύτερα ονόματα από την Ευρώπη. Άλλο ότι αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα παίξεις και καλύτερο ποδόσφαιρο. Είναι και πώς κολλάει ο κάθε προπονητής με την κάθε ομάδα. Δώνη ξαναβρίσκεις, λοιπόν.

Να πίνουν νερό στο όνομά του

Περίπτωση Γκαρσία, όμως, είναι πάρα πολύ δύσκολο να ξαναπετύχει ο ΠΑΟΚ. Ένας παίκτης, δηλαδή, που να είναι φίρμα και ξένος, όμως να δεθεί τόσο πολύ με τον σύλλογο. Και οι οπαδοί να πίνουν νερό στο όνομά του.

Προσωπικότητα

Ο Γκαρσία, λοιπόν, έχει παίξει στην Ρεάλ Μαδρίτης και στην Μίλαν. Και μόνο αυτό λέει πολλά για την ποδοσφαιρική του αξία. Και ήρθε στην Ελλάδα το 2008. Με το που είχε πατήσει τα 31. Σε ηλικία, δηλαδή, που μπορούσε να προσφέρει στον ΠΑΟΚ. Κάτι που έκανε, φυσικά. Έδωσε προσωπικότητα στην ομάδα με την παρουσία του και την ποιότητά του.

«Ένα» με την εξέδρα

Ο Γκαρσία, όμως, πέτυχε παράλληλα και κάτι ακόμα πιο σημαντικό. Ότι ένας παίκτης τέτοιας κλάσης έγινε «ένα» με την εξέδρα. Ταυτίστηκε με τον παοκτσή. Έβγαζε φοβερό τσαμπουκά στο παιχνίδι του. Και γι’ αυτό υπάρχει τέτοια στήριξη στο πρόσωπό του. Αυτά, άλλωστε, είναι πάνω – κάτω γνωστά.

Όλα αυτά μαζί

Πώς, λοιπόν, γίνεται να συνδυαστούν ξανά όλα αυτά τα στοιχεία μαζί; Ένας παίκτης που έχει παίξει σε δυο ομαδάρες σαν την Μίλαν και την Ρεάλ. Που έρχεται σε ηλικία που μπορεί να προσφέρει ακόμα. Που δίνει τέτοια προσωπικότητα στην ομάδα. Που είναι τσαμπουκάς, ηγέτης και μαχητής. Και που δένεται τόσο με τον κόσμο. Να ταυτίζεται με την ομάδα τόσο πολύ, δηλαδή. Εύκολο είναι να ξαναβρεθεί τέτοια περίπτωση και όλα αυτά μαζί; Δύσκολο δεν είναι; Απ’ αυτή την άποψη, Γκαρσία πώς να ξαναπετύχεις;