Όχι κίτρινη, κάρτα σε χρώμα… βαθύ πορτοκαλί έχει «φάει» ο Πίνο και ελάχιστα αισιόδοξοι είναι στον Ολυμπιακό ότι θα αποφύγει την «κόκκινη» και το «εξιτήριο» από την ομάδα ο Κολομβιανός.
Με δύο πειθαρχικά παραπτώματα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και με το «ποινικά κολάσιμο» επαγγελματικό μητρώο που τον ακολουθεί, με τις προγενέστερες «τρέλες» και καμώματα, στη Γαλλία και την Τουρκία, προτού έρθει στην Ελλάδα οι ελπίδες να συμμορφωθεί, κακά τα ψέματα, είναι εξαιρετικά λίγες. Έκπληξη θα είναι, αν ο Πίνο αποκηρύξει τις «τάσεις φυγής» που τον καταλαμβάνουν, εξαλείψει την καταστροφικότητα του χαρακτήρα του και συμμορφωθεί.
Για να αισθάνεσαι σίγουρος για την ασφάλιση του αυτοκινήτου σου, Anytime με την εγγύηση της INTERAMERICAN
Γιατί προφανώς και στην περίπτωσή του, η περίφημη «ιδιορρυθμία» που συνήθως περιγράφει έναν τύπο ανθρώπου με «ιδιαίτερα χούγια» και συνήθειες, είναι ανεπαρκής ως όρος, για να εκφράσει την ιδιαιτερότητα αυτού του ποδοσφαιριστή. «Ζαβό κεφάλι» λέγανε οι παλαιότεροι κάποιους αδιόρθωτους και, πολύ φοβάμαι – όχι μόνο εγώ, όλοι στον Ολυμπιακό – ότι κάτι τέτοιο είναι ο Νοτιοαμερικανός και θα πάει στράφι τούτη η τρίτη και τελευταία ευκαιρία που του δίνεται από τη διοίκηση. Με καλή πίστη και ειδική τακτική αντιμετώπισης ενός διαφορετικού ζητήματος. Πράγματι τα δείγματα συμπεριφοράς του ήταν απαράδεκτα. Τόσο η αντίδραση του σε εντολή του Νικοπολίδη όσο και η «εξαφάνισή του», ένα πρωινό από την προπόνηση του Μίτσελ. Ούτε ερασιτεχνικές ενέργειες δεν είναι αυτά! Ακόμα και στη φιέστα, την Κυριακή, στο ημίχρονο παρουσιάστηκε στο Καραϊσκάκη! Τι να λέμε τώρα;
Θα έκανε τη διαφορά
Εύλογα ο παίκτης θεωρούνταν «τελειωμένος», καθώς ο προπονητής δεν είχε διάθεση να ακούσει κουβέντα γι’ αυτόν, αλλά και η ΠΑΕ ήταν πολύ εκνευρισμένη με τη στάση του. Κι όταν ο Ολυμπιακός του πρόσφερε ποδοσφαιρική στέγη, ιατρική περίθαλψη και οικονομική υποστήριξη, σε μια ιδιαίτερη δύσκολη φάση του. Όταν ο Πίνο ήταν τραυματίας και χωρίς συμβόλαιο, έχοντας προηγουμένως «γκρεμίσει» τα όνειρα και τις φιλοδοξίες των 25 χρόνων του.
Οι πρωταθλητές τον πίστεψαν και του ξεκαθάρισαν ότι δεν πρόκειται να ανέχονταν παρόμοια περιστατικά με το παρελθόν του. Εκείνος έδειξε να κατανόησε ότι στην Ελλάδα του ανοίγεται ίσως ο τελευταίος δρόμος ανάκαμψης στην καριέρα του. Μια χρυσή ευκαιρία να διαγράψει τα περασμένα και να κάνει το νέο ξεκίνημα.
Δούλεψε με κατεβασμένο κεφάλι και χωρίς να δώσει το παραμικρό δικαίωμα στο Ρέντη για κάμποσους μήνες και μπήκε το Γενάρη στα γήπεδα με την «ερυθρόλευκη». Και γοήτευσε στα λίγα ματς που αγωνίστηκε. Γιατί εν συνεχεία σήκωσε γνωστό… λάβαρο του «επαναστάτη χωρίς αιτία». Και έκανε τα «δικά του».
«Έφαγε εξέδρα» και… ηρέμησε. Αυτή τη συνέπεια που παρουσιάζει ενάμιση μήνα τώρα στις προπονήσεις θέλουν να εκμεταλλευθούν – αν γίνεται, εφόσον θέλει ο ίδιος ο παίκτης να μη φάει το κεφάλι του! – στον Ολυμπιακό.
Βιρτουόζος επιθετικός είναι, χωρίς συζήτηση. Όχι μόνο μπορεί να βοηθήσει την ομάδα, αλλά για μένα να κάνει και τη διαφορά στο γήπεδο μπορεί ο Πίνο (Έξω από το χορτάρι τι κάνει, είναι το θέμα…). Ταιριάζει επίσης στην ποδοσφαιρική φιλοσοφία του Μίτσελ, η οποία επιθετικά στηρίζεται σε κίνηση, ταχύτητα και διεισδυτικότητα από τα άκρα. Συνεπώς, ίσως ακόμα να αποτελέσει και μια επιπλέον λύση στα χέρια του Ισπανού ενόψει τελικού Κυπέλλου.
Και στο τέλος, αν υποθέσουμε ότι ο Κολομβιανός δεν αλλάζει μυαλά και απορριφθεί οριστικά στο καλοκαιρινό ανακάτεμα της τράπουλας, ποιος ο λόγος να μην τον διαπραγματευθεί η ΠΑΕ για πώληση, έστω και… για πενταροδεκάρες. Με το να συνεχίζει να του έχει κομμένη τη μπάλα και να τον αφήσει ελεύθερο, τι όφελος έχει ο Ολυμπιακός;
Ασχέτως που όλοι ξέρουμε ότι αυτός θα ξανακάνει τα ίδια, με τη βεβαιότητα της ακαδημαϊκής λαϊκής στάσης ζωής (επιτρέψτε μου): «Το κόβει η π…να το…»;
Υ.Γ.: Και μια ταχύτητα και μια κλάση πάνω από την Μπάρτσα είναι η Μπάγερν. Μόνο η Ρεάλ μπορεί να της αμφισβητήσει την κούρσα με… σπασμένα τα φρένα για την Ευρώ-Κούπα!
Υ.Γ.1: Πάντως το γκολ του Ρόμπεν είναι καθαρότατο επιθετικό φάουλ του Μίλερ και αυτό του Γκόμεζ έχει οφσάιντ. Δεν είδα καμιά Μπαρτσελόνα να βγει και να λέει για «παράγκες». Είναι σοβαροί, αξιοπρεπείς οι άνθρωποι…
Υ.Γ.2: Δεύτερο ατόπημα Αλαφούζου προς το πρόσωπο του αρχηγού. Χοντρό κι αυτό. Έχε χάρη που είναι ήπιος χαρακτήρας ο Καραγκούνης. Να ‘τανε κάνας άλλος, θα… τους είχε πάρει και θα τους είχε σηκώσει.
Δεν του λέει κάποιος «Σύμμαχος» του προέδρου ότι τελικά το «τιτίβισμα» είναι προτιμότερο από τις καταστροφικές ομιλίες του! Κι ας έχει τη γραφικότητά του.