Παρασκευή αρχίζουν τα ωραία. Θα κάθεται ο άλλος να δει μπάσκετ και θα παρακαλάει να μην τελειώσουν τα ματς. Θα χορταίνει θέαμα και ματσάρες. Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός το πρώτο παιχνίδι και να δούμε πόσα ακόμα θα ακολουθήσουν. Από τρία ως πέντε, δηλαδή.

Ποιο ποδοσφαιρικό κλάσικο που περίμεναν όλοι και φέτος τον τελικό τσάμπιονς λιγκ; Στον ημιτελικό φρεναρίστηκαν πάλι Μπαρτσελόνα και Ρεάλ. Ούτε σπάσανε καρδιές στην Ισπανία αφού το πρωτάθλημα κρίθηκε από νωρίς.

Αναλογικά, λοιπόν, αν θέλει να δει κάποιος μπάσκετ τόσο υψηλού επιπέδου όπως σε ένα ποδοσφαιρικό κλάσικο, θα πρέπει να ανατρέξει στο ντέρμπι των αιωνίων της Ελλάδας.

Τόσες κούπες ευρωπαϊκές θα απλωθούν στο παρκέ, δηλαδή. Και δεν χρειάζεται τώρα να αναφέρω πόσες έχουν πάρει όλα αυτά τα χρόνια οι δυο ελληνικές ομάδες. Γνωστά είναι αυτά. Σαρώνουν.

Θες - δεν θες, λοιπόν, είσαι - δεν είσαι μπασκετόφιλος, είσαι - δεν είσαι φίλος μιας εκ των δυο ομάδων, θα κάτσεις να τα δεις τα παιχνίδια που θα γίνονται κάθε δυο, τρείς μέρες. Και ειδικά από την στιγμή που το φετινό καλοκαίρι δεν έχει άλλα μεγάλα γεγονότα να παρακολουθήσεις.

Ο Ολυμπιακός πήρε το πάνω χέρι πέρυσι, ενώ φέτος η ψυχολογία του είναι στο ζενίθ μετά τη νέα κατάκτηση του ευρωπαϊκού κυπέλλου. Από την άλλη ο Παναθηναϊκός είναι διψασμένος και θα παλέψει με νύχια και δόντια να «σπάσει» το κόκκινο πλεονέκτημα έδρας για να πάρει ξανά τα ηνία.

Συνεπώς, αράζεις κι απολαμβάνεις παιχνίδια που θα είναι στην κόψη του ξυραφιού κατά πάσα πιθανότητα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο. Μπάσκετ τοπ επιπέδου. Με παικταράδες και στις δυο ομάδες.

Το θέαμα είναι εξασφαλισμένο, λοιπόν. Απλά κάθε υγιώς σκεπτόμενος φίλαθλος θέλει να κυλήσουν όλα ομαλά και να μην υπάρχουν επεισόδια κλπ. Κρίμα κι άδικο θα είναι σε τέτοια σούπερ ντέρμπι να ασχολούμαστε – όπως τόσες άλλες φορές – με οτιδήποτε άλλο εκτός από μπάσκετ.
 

Σπανούλης Διαμαντίδης Α1 Παναθηναϊκός Ολυμπιακός