Πολλά είναι τα σημαντικά θέματα που τρέχουν τη δεδομένη χρονική στιγμή στον ΠΑΟΚ, αλλά εδώ που τα λέμε, το σημαντικότερο είναι τα χρέη. Ο προπονητής, ο Γκαρσία, οι μεταγραφές και όλα τα άλλα σίγουρα δεν μπορούν να περιμένουν, αλλά τα χρέη είναι μία υπόθεση που δε με τρομάζει ως οπαδό του ΠΑΟΚ και δημοσιογράφο που καλύπτει το ρεπορτάζ του, αλλά και ως έλληνα πολίτη.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο ΠΑΟΚ, μέσω Σαββίδη, ισχυρίζεται πως πρότεινε στο κράτος την καταβολή του πρωτογενούς κεφαλαίου. Κλασικά, τα ρεπορτάζ των κυβερνητικών υποστήριζαν πως υπάρχει διάθεση του κράτους να δώσει λύση και παπαριές.

Η ουσία είναι πως η τρόικα έβαλε τη θηλιά στον λαιμό των ουσιαστικά υπαλλήλων της, οι οποίοι και ψήφισαν για τις εταιρίες το περιβόητο καταβολή του πρωτογενούς χρέους συν 50% των προσαυξήσεων. Μιλάμε για κωμωδία, αφού καμία εταιρία – ακόμη και διάθεση να έχει – δεν πρόκειται να μπει σε αυτή τη ρύθμιση. Αν βρείτε μία, πείτε μου.

Την ίδια στιγμή, ο ΠΑΟΚ που είχε δουλέψει για τη ρύθμιση Ορφανού, δεν μπορεί μάλλον να μπει σε αυτή, αφού ναι μεν μπορεί να πληρώσει αναδρομικά τις δόσεις που απέφυγε να δώσει μέχρι τώρα, αλλά σε αυτές δεν έχει διευκρινιστεί το ποσό των προσαυξήσεών τους.

Πιθανότατα ο Ιβάν Σαββίδης να είναι σε αδιέξοδο σε αυτό το θέμα και σήμερα, μέσα από την ανακοίνωση που εξέδωσε η ΠΑΕ, ναι μεν υπερβάλει αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν βγαίνει από το επενδυτικό του πλάνο αφού άλλα του έλεγαν οι πολιτικάντηδες φίλοι του.

Ανακεφαλαιώνοντας στο θέμα των χρεών του ΠΑΟΚ και της στρατηγικής που έχει επιβάλλει η τρόικα, αναρωτιέμαι αν οι άνθρωποι είναι ηλίθιοι ή θέλουν να οδηγήσουν την χώρα στον θάνατο.

Τόσο καιρό ευαγγελίζονται τη λέξη ανάπτυξη και μόλις έρθει ένας επενδυτής από το εξωτερικό διαπιστώνει πως δεν έχει κανένα μπόνους που επιλέξει μία προβληματική οικονομία για να ρίξει τα λεφτά του.

Και ο Σαββίδης, επειδή είναι Έλληνας, ουκ ολίγες φορές έχει αναφερθεί στη προσπάθειά του να πείσει Ρώσους να έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Ένα χρόνο μετά την απόφασή του να αγοράσει τον ΠΑΟΚ – 10 μήνες για την ακρίβεια – κάνει επίθεση στη κυβέρνηση την οποία είναι ξεκάθαρο πως πλέον θεωρεί ανίκανη.

Σήμερα, ο Σαββίδης έκανε την ύστατη προσπάθεια ζητώντας να καταβάλει όλο το πρωτογενές χρέος, συν το 20% των προσαυξήσεων, δηλαδή άμεσα 14 εκατ. ευρώ. Το νούμερο είναι μεγάλο, όπως και τα χρήματα που πληρώνει ο ΠΑΟΚ ετησίως, όμως εγώ φοβάμαι πως αυτοί που συνάντησε ο Σαββίδης είναι απλά διεκπεραιωτές της πολιτικής της τρόικας, η ΠΑΕ θα βρεθεί άμεσα σε αδιέξοδο.

Η εικόνα που δημιουργείται σε εμένα, ενώ τα οικονομικά δεν αποτελούν αντικείμενο εργασίας μου, είναι πως έχω μία κυβέρνηση που μιλάει για ανάπτυξη και επενδύσεις που θα ανοίξουν την αγορά και θα ανασάνουν τα νοικοκυριά και από την άλλη όταν εμφανιστεί ο επενδυτής καταλαβαίνεις πως έχει να κάνει με τουλάχιστον βλάκες, αν όχι όργανα που στημένα προσπαθούν να φέρουν τον κόσμο στο αμήν.

Του προπονητή τελειώνει από ώρα σε ώρα, ενώ πάμε και στο θέμα Γκαρσία. Ο παίκτης επέστρεψε στην ομάδα γιατί απλά ο Σαββίδης κατανόησε πως ο τρόπος που έφυγε ήταν ο λάθος. Επίσης, κατανόησε πως για να ανέβει η δημοτικότητά του, έπρεπε να κάνει μία τέτοια κίνηση. Το πώς θα την διαχειριστεί ο ίδιος και ο μηχανισμός του ΠΑΟΚ αν κάτι στραβώσει, είναι πρόβλημα δικός τους. Απλά διαπιστώνω πως υπάρχει και ένας Γκαρσία που δεν ήθελε να φύγει με αυτόν τον τρόπο και από τη στιγμή που του δίνεται η ευκαιρία να το αλλάξει αυτό, θα την σεβαστεί και με το παραπάνω.

ΥΓ Ο πόλεμος που μαίνεται στα ΜΜΕ είναι γελοίος. Άχρηστοι άνθρωποι κρίνουν πετυχημένους, τραγικά στημένες επιχειρήσεις, κρίνουν την ΠΑΕ. Καμιά φορά σκέφτομαι τι θα έκανα αν ήμουν μέσα στον ΠΑΟΚ και είχε το ελεύθερο να κάνω ότι θέλω στον τομέα ευθύνης μου και τρομάζω. Εγώ απλά θα πω στον κόσμο να μην ασχολείται με την κατινιά των αποτυχημένων που στα χέρια τους κλείνουν εφημερίδες με σαράντα χρόνια ιστορίας και ραδιόφωνα που έβαλαν την ταμπέλα του ΠΑΟΚ χωρίς να ρωτήσουν τον ίδιο γιατί απλά τότε τον διοικούσαν. Μην ασχολείστε, τζάμπα χρόνο χάνετε…