Αμα δεν μπορούμε ούτε μεταξύ μας να συνεννοηθούμε, τι θα πούμε εκεί στον κυρ-εισαγγελέα που θα πάμε να τα πούμε, τότε είναι «γάμος και χαρά» για τον Αχιλλέα.

Εδώ, όλες οι πλευρές επιβεβαίωσαν την αποκάλυψη της SportDay ότι ο Πατέρας παραδέχθηκε στην εισαγγελία (γράφουμε «παραδέχθηκε» επειδή κλήθηκε ως μάρτυρας, δεν γράφουμε «ομολόγησε» επειδή δεν ανακρίθηκε ως ύποπτος, πού να τον ανέκριναν κιόλας δηλαδή!) τις τηλεφωνικές επαφές του με τον Δαλούκα πριν και μετά το Αρης-Παναθηναϊκός τον Σεπτέμβριο.

Τι του είπε, πώς του το είπε, γιατί του το είπε, είχε δίκιο ή είχε άδικο που του το είπε, όλ’ αυτά είναι παντελώς αδιάφορα. Ο καθένας άλλωστε μετά, όταν τον πιάνουν στα πράσα, λέει ό,τι θέλει. Ο Πατέρας ισχυρίστηκε πως του είπε, του Δαλούκα, ότι έπαιξε 70% Αρη. Ο Μπέος, πως του είχε πει ότι ντρόπιασε τον Βόλο. Κι ο περίεργος που επιτέθηκε στον Βασσάρα, είπε πως το ‘κανε…με ιδιωτική πρωτοβουλία, επειδή αγανάκτησε ως ποδοσφαιρόφιλος απ’ τις πολλές κακές διαιτησίες στο πρωτάθλημα. Ο,τι να ‘ναι.

Ενδιαφέρει, μόνον, ότι άνοιξε το κινητό και τον κάλεσε. Πρόεδρος ΠΑΕ, διαιτητή. Πρόεδρος ΠΑΕ, τον διαιτητή που ορίστηκε να διευθύνει παιγνίδι της ομάδας του προέδρου ΠΑΕ. Πληκτρολόγησε τον αριθμό; Κόβει χέρι. Τέλος. Δεν έχει παρακάτω. Και μια καλησπέρα να πήρε για να του πει, μια καλησπέρα κι ας πέσει χάμω, τέλος. Περάστε έξω, κύριε. Αρκετά. Δεν είναι δυνατόν, να ενταχθεί και αυτό στο γνωστό ελληνικό «έλα μωρέ» και τι έγινε. Τέλος, κύριε. Κι αντίο. Τέλος, όπως κι ο Δαλούκας τελείωσε για το ποδόσφαιρο.

Αυτό το κομμάτι της κατάθεσης Πατέρα διαλύει την αξιοπιστία του πιο βασικού, κατ’ ουσίαν του μοναδικού, μάρτυρα. Του Δαλούκα. Ο Δαλούκας, στην ανοησία του ή στην απόγνωσή του, πίστεψε-νόμισε-ήλπισε-φαντάστηκε ότι με το να «δώσει» στον εισαγγελέα τον Μπέο μόνον, και να προστατεύσει όλο το λοιπό συναπάντημα, όχι απλώς θα καθάριζε την υπόθεση παστρικά, αλλά μπορεί και, εκτιμώμενος γι’ αυτό, να επέστρεφε στο ποδόσφαιρο. Και μόνον λόγω ανοησίας, καλώς έχει αποβληθεί. Δικαίως. Και δια παντός.

Αλλ’ η αμνησία του Δαλούκα «αθωώνει» τον Μπέο. Είτε ο Δαλούκας δεν θυμόταν επειδή πέρασε ο καιρός (χα!) είτε επέλεξε να θυμάται μονάχα όσα ήθελε, και συνέφερε, να θυμηθεί για το ποιοι του τηλεφώνησαν πριν και μετά, αυτομάτως η μαρτυρία Πατέρα «τρύπησε» την κατάθεση Δαλούκα. Ο ένας λέει, μόνον ο Μπέος με πήρε. Ο άλλος λέει, όχι, τον πήρα κι εγώ. Με τρύπια κατάθεση, θα τυλιχθεί και θα πάει κατηγορούμενος ο Μπέος; Ο οποίος Μπέος δεν ήταν καν, θυμίζουμε, «πρόεδρος ΠΑΕ» όταν ενόχλησε τον διαιτητή για να του πει πως ξεφτίλισε τη Μαγνησία...

Φυσικά, στο επόμενο επίπεδο, τα γεγονότα θέτουν πρώτου μεγέθους ζήτημα, ηθικό ζήτημα, και εις βάρος του (μη ξεχνάμε, προταθέντος απ’ τον Ολυμπιακό «να βγει μπροστά» και να πάρει επάνω του τη διαιτησία του πρωταθλήματος) Κύρου Βασσάρα . Ο Βασσάρας δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Κι η οικογενειακή «διαπλοκή» τον αφήνει έκθετο. Ο Κύρος έχει βαφτίσει το πιτσιρίκι του Δαλούκα. Και η (δεύτερη) σύζυγος του Κύρου είναι «μέσα στη διαιτησία» από μικρή. Δεν είναι, όλο αυτό, «πέρα βρέχει».

Είπαμε, βολικός (καθότι δίχως το παραμικρό έρεισμα στην κοινή γνώμη) ο Μπέος, στα πέντε που έκανε να του φορτώσουμε κι άλλα δέκα για να καθαρίσουν όσοι έκαναν τα δέκα, αλλά κάτι τους είπε. Δεν έδωσαν σημασία. Δηλαδή, πολλά τους είπε και δεν τα πρόσεξαν. Και για την επίθεση στον Βασσάρα, μια αναφορά που εν πρώτοις φάνταζε ξεκάρφωτη αλλά δεν ήταν, πολύ πριν έρθουν τα σκάγια απ’ την εκκαθαριστική επιχείρηση της αστυνομίας. Και για το μαλλί και το κούρεμα, ότι αν είναι να τον φάνε δεν θα πάει άμαχος κι αύτανδρος αλλά θα πάρει και άλλους μαζί. Και για την άρση των συνδιαλέξεων. Διάφορα τέτοια.

Να τον ακούνε, τον θείο Αχιλλέα...

Πηγή: contra.gr

Μπέος Ολυμπιακός Βόλου Superleague