Ένα λεπτό απόσταση ήταν η αψίδα πρόκρισης του Ολυμπιακού από την Αψίδα του Θριάμβου απευθείας στους «16» του Champions League. Η άγρια ομορφιά όμως του ποδοσφαίρου, που έχει τη δική της, μοναδική δυναμική καθήλωσης του κοινού επαληθεύτηκε, μεταθέτοντας για την τελευταία αγωνιστική την εκπλήρωση του «ερυθρόλευκου» πόθου.
Αν δεν σκόραρε ο Καβάνι στο 89’ και ένα λεπτό αργότερα ο Ροντρίγκο στις Βρυξέλλες, θα έμεναν ισόπαλα και τα δύο ματς οπότε θα του… περίσσευε του Ολυμπιακού το επιμύθιο του 3ου ομίλου, με την Άντερλεχτ στο Καραϊσκάκη.
Τώρα οι πρωταθλητές Ελλάδας θα ψάξουν στις 10 Δεκεμβρίου, σε ένα ντέρμπι δίχως αύριο, την τρίτη νίκη τους για να περάσουν πανηγυρικά με συγκομιδή το «δεκάποντο».

Για δεύτερη φορά εναντίον της Παρί Σεν Ζερμέν ο Ολυμπιακός έμεινε με τις εντυπώσεις, αφήνοντας στους Γάλλους την ουσία.
Κι αν στο Φάληρο, στο ξεκίνημα της φετινής ευρωπαϊκής διαδρομής, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ένα ημίχρονο που «πάτησαν» την μεγάλη, ζάμπλουτη (το κόστος της επιθετικής τριάδας μόνο των πρωταθλητών Γαλλίας, με τους Λαβέτσι, Καβάνι, Ιμπραϊμοβιτς πλησιάζει τα 150 εκατομμύρια ευρώ!) αντίπαλό τους, στο «Παρκ ντε Πρενς» την έκαναν να… πει το δεσπότη, Παναγιώτη.

Ήταν τόση η λαχτάρα που έζησαν για 90 λεπτά οι γηπεδούχοι, που φάνηκε τόσο από την εσπευσμένη αλλαγή του Μπλαν, με την είσοδο του αμυντικού Μαρκίνιος αντί του «Ίμπρα» στο ματς για να κρατήσει αποτέλεσμα, όσο και από τα σφυρίγματα του γαλλικού κοινού στο τέλος που ο Ολυμπιακός παρά το σοκ του 2-1 επέμεινε να πιέζει και να αναζητά εκ νέου την ισοφάριση παρότι δεν περίσσευε ο χρόνος.
Αυτό το πάθος, η μαχητικότητα και τα τρεξίματα των παικτών της ελληνικής ομάδας ήταν τα στοιχεία που «ξεθέωσαν» την Παρί και, παρά την ποιότητα και την τεράστια κλάση των ποδοσφαιριστών της, τα… χρειάστηκε απέναντι σε έναν πραγματικά σπουδαίο Ολυμπιακό.
Και αν δεν υπήρχε η συμμαχία της τύχης – αλλά και της έλλειψης προσοχής της ανασταλτικής δράσης του Ολυμπιακού για κάποια δευτερόλεπτα που στοίχισαν και το δεύτερο γκολ γιατί μάλλον όλοι είχαν θεωρήσει ότι είχε «κλειδώσει» το 1-1 – το παιχνίδι δεν θα «έφευγε» από την ισοπαλία, την οποία τουλάχιστον δικαιούνταν οι «ερυθρόλευκοι».

Ο αιφνιδιασμός και η εντυπωσιακή αντίδραση

Παρότι υπήρξε ο αιφνιδιασμός του γρήγορου γκολ του Ιμπραϊμοβιτς στην 100η βραδιά του στο Champions League – με τον Μπονγκ να αποτυγχάνει να ανακόψει στα πλάγια τον Βαν ντε Βιλ πριν βγάλει την παράλληλη σέντρα και τον Ρομπέρτο να μπλονζάρει ένα… κλικ καθυστερημένα μπροστά στα πόδια του Σουηδού αρχιστράικερ – ο Ολυμπιακός δεν έχασε την ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό του.
Με κοντά πάντα τις γραμμές του, πολύ πρεσάρισμα ψηλά, συγκέντρωση και αυτοπεποίθηση, ισορρόπησε σταδιακά το παιχνίδι και μετά το 20ο λεπτό άρχισε να ελέγχει τη μεσαία γραμμή και να ψάχνει το γκολ.

Με την πάροδο του χρόνου και ασφαλώς με το ξεκίνημα του β’ μέρους που η Π.Σ.Ζ. έμεινε με 10 πληρώνοντας την απερίσκεπτη πράξη του άπειρου Βεράτι, ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στο γήπεδο, στρίμωξε τους Παριζιάνους πίσω από τη σέντρα, έκανε φάσεις και το γκολ «ψηνόταν» για πολλά λεπτά.
Ώσπου ήρθε από τον Κώστα Μανωλά, ο οποίος βρίσκει δίχτυα για δεύτερη φορά – μετά την Μπενφίκα – στα ματς του ομίλου και δεύτερη σερί μετά από το γκολ με το οποίο άνοιξε το δρόμο για την 4άρα στον Πανθρακικό το περασμένο Σάββατο.

Ο διεθνής αμυντικός διανύει φουλ φόρμα και πιστοποιεί τη σταθερή και συνεχή εξέλιξη του σε ένα από τα καλύτερα στόπερ στην Ευρώπη τη συγκεκριμένη στιγμή. Η αλτικότητα αυτού του παιδιού είναι απερίγραπτη. «Πετάει», «συναντά» το Θεό και κάπου ανάμεσα βρίσκει και την μπάλα.
Μαζί με τον Σιόβα, τον Φουστέρ, τον Μανιάτη, τον Χολέβα του β’ μέρους κυρίως και τον Σαλίνο που «έσβησε» τον Λαβέτσι και αλλάχτηκε από τον Μίτσελ για λόγους τακτικής, ήταν οι κορυφαίοι μιας εμφάνισης του Ολυμπιακού η οποία είχε συνολικά χαρακτήρα μεγάλης, έμπειρης ευρωπαϊκής ομάδας.

Για τον Ολυμπιακό δεν άλλαξε κάτι από όσα ήξερε προτού ταξιδέψει στο Παρίσι. Στο κατάμεστο Καραϊσκάκη θα παίξει την πρόκριση με την Άντερλεχτ και η δική μου πρόβλεψη – έστω όπως διαφαίνεται δυστυχώς και χωρίς το επιθετικό αστέρι του στη μάχη του, τον Κώστα Μήτρογλου, αλλά ούτε και τον τιμωρημένο αρχηγό του, Γιάννη Μανιάτη - είναι ότι θα την πάρει γιατί είναι τουλάχιστον η 2η καλύτερη ομάδα του ομίλου και τη δικαιούται πέρα για πέρα.

Από κει και πέρα, παρά την άδικη ήττα του, ο Ολυμπιακός κέρδισε ακόμα ένα χειροκρότημα και νέα ψήγματα ευρωπαϊκής καταξίωσης παίζοντας – όπως λέγαμε και παραμονές του αγώνα – την μπάλα του, κάνοντας το παιχνίδι του και μέσα στο «Παρκ ντε Πρενς», εναντίον μιας αντιπάλου της δυναμικότητας που θα συναντήσει καλώς εχόντων των πραγμάτων και στους «16» του θεσμού.

Παρί Σεν Ζερμαίν Ολυμπιακός