Αναλυτικά το άρθρο του:

Το γεγονός της αγωνιστικής, έστω κι αν ήταν προδιαγεγραμμένο, νομίζω πως ήταν ο μαθηματικός υποβιβασμός της Λάρισας. Θα συνέβαινε ούτως ή άλλως, βέβαια, καθώς αυτοί, που ήθελαν τους βαθμούς για να σωθούν θα τους έπαιρναν...

O υποβιβασμός της Λάρισας, είναι ένα στενάχωρο γεγονός, είναι η μοναδική ομάδα, εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης, που μπορεί να παίξει έναν ρόλο σ΄ αυτό το πρωτάθλημα της πλάκας. Και κόσμο έχει, και σταθερή ιδιοκτησία έχει, και γήπεδο έχει. Αυτό το τελευταίο, μάλλον της γύρισε μπούμερανγκ φέτος. Ο Πηλαδάκης ασχολήθηκε πολύ με τη νέα του επιχείρηση κι αμέλησε να φτιάξει ομάδα για να παίζει σ΄ αυτό.

Ο υποβιβασμός της Λάρισας, που θα έμοιαζε με ανέκδοτο πριν ένα χρόνο, ήρθε φυσιολογικά ως συνέπεια μίας διαρκούς... αυτοκτονίας. Επί του θέματος, η Λάρισα έδωσε φέτος ολόκληρη διάλεξη.

Μέχρι πριν κάποια χρόνια, ο Πηλαδάκης ήταν προφανές ότι είχε ανθρώπους να τους φτιάχνουν ομάδα. Και είναι προφανές ότι μετά τη διάλυση της τριάδας «Πηλαδάκης – Δώνης – Λυράκης», που ξανάφερε τη Λάρισα στο προσκήνιο, η ΑΕΛ άρχισε να φθίνει, παρά να προοδεύει, γιατί δεν είχε εναλλακτικό πλάνο για να προχωρήσει.

Φέτος είχε περίπου 20 ξένους στο ρόστερ της, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων, ήταν τουρίστες και πήραν τσάμπα λεφτά. Νομίζω ότι η φετινή Λάρισα ήταν η χαρά του μάνατζερ.

Ο Πηλαδάκης μπορεί να σκόρπισε λεφτά, αλλά δεν επένδυσε σε προπονητή κι από εκεί ξεκίνησε το κακό. Ξεκίνησε με Παπακώστα, πήρε τον Άντερσεν, τον οποίο ο Πανόπουλος κάποτε είχε στείλει στη δεύτερη βδομάδα, συμφώνησε με τον Δερμιτζάκη, αλλά δεν τον πήρε, πήγε να πάρει έναν Ουαλό (γελάει ο κόσμος…), είχε πάει να συμφωνήσει με έναν άλλο μυστήριο, που δούλευε σε μικρές ομάδες και τελικά πήρε τον Κωστένογλου για να τον σώσει. Λες κι ήθελε σώνει και καλά να πέσει.

Έβλεπες μια ομάδα, που θεωρητικά καίγονταν να σωθεί, αλλά στην πραγματικότητα το είχε σχεδόν παρατήσει από τα μέσα της σεζόν. Μια κακή ομάδα, με τραγική ψυχολογία, που δεν είχε κι έναν προπονητή για να την συμμαζέψει και να την «αφυπνίσει». Μια ομάδα, που δεν είχε το σθένος να κρατήσει αποτέλεσμα και μέσα στην έδρα της και να πετάει βαθμούς στις καθυστερήσεις. Την Κυριακή, θεωρητικά ήθελε τη νίκη με την ΑΕΚ μήπως και περάσει την Τρίπολη και τη γλιτώσει αν φουντάρει κανείς λόγω αδειοδότησης, κι έχανε 0-2 στο 4'.

Έβλεπα την Λάρισα στην Τούμπα, όπου θεωρητικά έπαιζε το τελευταίο της χαρτί και ήθελε μόνο νίκη, να παίζει 70 λεπτά πίσω από τη μπάλα, να περιμένει έναν τραγικό ΠΑΟΚ και στο τέλος τον Κωστένογλου να προσπαθεί να πείσει ότι η ομάδα του άξιζε την ισοπαλία. Και μ΄ αυτήν έπεφτε.

Κακή ψυχολογία... Οι περισσότεροι κατάλαβαν ότι η Λάρισα δεν πρόκειται να τη γλιτώσει φέτος, μετά από εκείνο το σκηνικό με το λεωφορείο, στο οποίο ο παίκτες έμειναν μέχρι τις 5 το πρωί. Όταν μία ομάδα έχει πρόβλημα, δε θα το λύσει με τις απειλές. Ο πιο σίγουρος τρόπος για να οδηγήσεις σε αποτυχία μια ομάδα, είναι να προκαλέσεις φόβο στους παίκτες σου.

Γενικώς κι ο κόσμος το έχασε φέτος το παιχνίδι. Ήταν κι εκείνη η ιστορία με τον Δερμιτζάκη, που δεν άφησαν τον Πηλαδάκη να τον πάρει γιατί είναι –λέει- ΠΑΟΚτσής. Μπορεί σαν επιλογή, να μην ήταν καλή για τη Λάρισα, αλλά η θέση του κόσμου είναι στην κερκίδα και σχεδόν πάντα δεν έχει τη γνώση και την υποδομή να πάρει ή να επιβάλει ποδοσφαιρικές αποφάσεις κι όταν οι ρόλοι μπερδεύονται, υπάρχει πρόβλημα. Ήταν κι εκείνο το σκηνικό αργότερα, στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό Βόλου, στο οποίο κάποιοι καραγκιόζηδες σάπισαν στο ξύλο έναν δημοσιογράφο, επειδή ήταν Βολιώτης. Η Λάρισα, ποτέ δεν ήταν τέτοια ομάδα.

Εν πάση περιπτώσει, η Λάρισα πλήρωσε φέτος μια σειρά από λάθη της κι υποβιβάστηκε. Είναι σχεδόν βέβαιο πως όσο εύκολα έπεσε, τόσο εύκολα θα επιστρέψει. Αν έγινε πιο σοφή από τα λάθη της, αυτόν τον υποβιβασμό σε λίγα χρόνια δεν θα τον θυμάται κανείς. Κι έχοντας αυτό το γήπεδο, που χρειάζεται κόσμο, για να υπάρχει, ο Πηλαδάκης δεν έχει επιλογή, από το να προσπαθήσει να γίνει πιο σοφός.

Μαζί με τη Λάρισα, χαιρέτησαν η Τρίπολη, αλλά και ο Πανσερραϊκός, που με στεναχωρεί περισσότερο, γιατί είναι η ομάδα της πατρίδας μου. Κατά σύμπτωση, άλλες δύο ομάδες, που πληρώνουν κανονικά, δεν πιστολιάζουν παίκτες, αλλά έκαναν τραγικές επιλογές σε προπονητές και κατ΄ επέκταση και σε ποδοσφαιριστές.

Σ΄ ένα πρωτάθλημα, στο οποίο οι μισές τουλάχιστο ομάδες, πληρώνουν «αύριο» και «τον άλλο μήνα» και «πιστολιάζουν» και ομάδες υπεράνω πάσης υποψίας, το ότι υποβιβάζονται τρεις ομάδες, που πληρώνουν κανονικά, δείχνει ξεκάθαρα το ότι υπάρχει πρόβλημα. Γνώσης και πλάνου.

Πηγή: sentragoal.gr

Λάρισα Superleague