Ας ξεκινήσουμε από τα συν. Το μεγαλύτερο απ’ όλα ήταν ο Στοχ. Για πρώτη φορά μετά από τρείς μήνες έκανε μια ολοκληρωμένη εμφάνιση. Βρήκε δίχτυα, έφτιαξε γκολ, έπαιρνε συνέχεια πρωτοβουλίες. Μακράν ο κορυφαίος απόψε.
Το δεύτερο συν είχε να κάνει με τον Κάτσε. Επέστρεψε, έδειξε να είναι σε καλή κατάσταση, πάτησε περιοχή, κυνήγησε το γκολ με καλά σουτ. Το γκολ του Αθανασιάδη, άλλωστε, προέρχεται από δική του προσπάθεια.
Ένα ακόμα συν για τον ΠΑΟΚ είναι οι σερί καλές εμφανίσεις του Γλύκου. Ακόμα και σ’ αυτό το θεωρητικά βατό παιχνίδι (μετά το 0-1 στον α’ αγώνα), όποτε χρειάστηκε να δώσει λύσεις, το έκανε. Πραγματοποίησε τουλάχιστον τρείς σωτήριες επεμβάσεις.
Το τέταρτο συν έχει να κάνει με τον Ολίσε. Μπήκε σαν σέντερ φορ και στο διάστημα που αγωνίστηκε πέτυχε ένα ωραίο γκολ, ενώ είχε κι άλλες καλές ενέργειες. Έδειξε ότι δικαιούται περισσότερο χρόνο.
Και το πέμπτο αφορά τον Μάρτενς. Η αλήθεια είναι ότι δεν φάνηκε στο παιχνίδι μέσα στο 90λεπτο. Περισσότερα έδειξε ο άλλος «νέος», ο Μαντούρο. Ο Μάρτενς, λοιπόν, προσπάθησε να έχει συμμετοχή, αλλά ήταν μπλοκαρισμένος. Φαίνεται ότι χρειάζεται χρόνο για να μάθει το παιχνίδι των συμπαικτών του. Ωστόσο, είχε μια εξαιρετική εκτέλεση κόρνερ στο β’ μέρος, μια – δυο ενέργειες δείγμα της τεχνικής του και, το σημαντικότερο, πέτυχε γκολ που σίγουρα θα του δώσει ηθικό.
Όσον αφορά το μείον, είναι κυρίως στον Τζαβέλλα. Δεν γίνεται, δηλαδή, ένας διεθνής ποδοσφαιριστής με την εμπειρία του να τρώει κίτρινη και μετά μια ακόμα, ενώ ο αγώνας έχει κριθεί υπέρ της ομάδας του με ευρύ σκορ. Κι αν την πρώτη κάρτα δεν μπορούσε να την αποφύγει αφού απεγνωσμένα κοίταξε να διορθώσει ένα λάθος του, την δεύτερη θα έπρεπε να κοιτάξει να μην την δεχτεί.