Ο ΠΑΟΚ κέρδισε δίκαια 1-0 τον Ολυμπιακό και χάρη στα δυο υπέροχα γκολ του Αθανασιάδη (ένα στο ματς που και οι δύο ομάδες τελείωσαν με τον ίδιο αριθμό παικτών και ένα στο άλλο όπου αποφασίστηκε σκανδαλωδώς ότι μόνο η μία ομάδα έπρεπε να παίξει με λιγότερο) θα αγωνιστεί στον τελικό κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό.
Στον ποδοσφαιρικό αγώνα της Τούμπας αποδείχθηκε αυτό το κλισέ ότι… μια ομάδα ήθελε περισσότερο τη νίκη από την άλλη. Ήταν μία ομάδα που μπήκε και από το 45ο δευτερόλεπτο, κατάφερνε να δημιουργεί φάσεις, απέναντι σε έναν αντίπαλο που απείλησε σοβαρά στο 106΄της αναμέτρησης που δεν είχε επίσημη αλλά… ανεπίσημη παράταση! Γιατί καθυστερήσεις κρατήθηκαν μόνο στο δεύτερο ημίχρονο! (Ήταν ο πρώτος αγώνας παγκοσμίως, στον οποίο ο διαιτητής δεν κράτησε καθόλου καθυστέρηση στο πρώτο επεισοδιακό ημίχρονο του…. 0-0, για να τις προσθέσει όλες μαζί στο δεύτερο όπου το σκορ –και η υπόθεση πρόκριση- είχε αλλάξει)!
Ο ΠΑΟΚ μπήκε δυνατά (αν και ως γηπεδούχος έχασε την ορμή που θα είχε αν το ματς ξεκινούσε κανονικά) έφθανε εύκολα στην αντίπαλη περιοχή, θα μπορούσε να προηγηθεί, ενώ μετά το 20΄ οι ερυθρόλευκοι πήραν το κέντρο θυμίζοντας την δουλεμένη ομάδα που διαθέτουν, ομάδα όμως που και στον αγώνα πρωταθλήματος δεν είχε ουσία και φαντασία για να φθάσει σε τελική προσπάθεια.
Στην επανάληψη ο Αθανασιάδης βάζει ΤΟ γκολ και αλλάζει τα δεδομένα. Πρώτος που «ταρακουνήθηκε» ο Μάνταλος, ο οποίος στο αμέσως επόμενο δίλεπτο σφυρίζει τέσσερα φάουλ υπέρ του Ολυμπιακού έξω από την περιοχή του ΠΑΟΚ. (Όχι ότι δεν έδειξε την αγωνία και τον προβληματισμό του και στην συνέχεια…).
Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός κρατάει ανούσια την μπάλα, απειλεί γύρω στο… 220΄ του αγώνα με ένα στημένο και στο τέλος ο ΠΑΟΚ πανηγυρίζει. Ένας ΠΑΟΚ που σαφώς θα μπορούσε να πάρει την πρόκριση και σε άλλους είδους αγώνα. Πιο ποιοτικού! Αυτή την περίοδο, μπορούσε να κερδίσει αυτόν τον ντεφορμέ Ολυμπιακό, με κάθε πιθανό τρόπο.
Κατά τα άλλα…
Πρέπει να προβληματιστούν όλοι γι’ αυτό το μίσος που έβγαζε το γήπεδο (και όχι μόνο αυτό) για τον συγκεκριμένο αντίπαλο.
Ένα γήπεδο που «έβραζε» από τις 18:00 γιατί ο ΠΑΟΚ «έπαιζε» πρόκριση σε τελικό με τον Ολυμπιακό.
Κάποιος ή κάποιοι ανόητοι (δεν πιστεύω ότι ήταν προβοκάτσια φιλοξενούμενων όπως ειπώθηκε στο τέλος) με κακόγουστο χιούμορ έριξε γαύρους στον πάγκο του Ολυμπιακού και αναστάτωσε το παιχνίδι, αλλά κυρίως τον γηπεδούχο ΠΑΟΚ, που ήθελε να μπει με την αρχική φόρα του κάθε γηπεδούχου...
Φίλοι του Παναθηναϊκού μας γράφουν και μας λένε ότι και αυτό και τα άλλα, δεν ήταν τίποτα μπροστά στην Ριζούπολη! Γράφουν για τούβλα στα λεωφορεία, για απάθεια της αστυνομίας, για φουσκωτούς στα αποδυτήρια, για βαζελίνη στους πάγκους, για σημάδι με πιστόλια-φωτοβολίδες, για ανύπαρκτη προθέρμανση και πολλά άλλα που εμείς δεν τα ξέρουμε και δεν θέλουμε να κάνουμε συγκρίσεις…
Γιατί τώρα 1-2-3 κιλά ψάρια, δημιούργησαν καθυστέρηση 70 λεπτών, μόνο ο διαιτητής ξέρει! Ο οποίος αρχικά ζητούσε να καθαριστεί ο χώρος και μετά να αλλάξουν οι πάγκοι. Στους οποίους (κατά την εκτίμησή του) μπορούσαν –και έπρεπε- να καθίσουν οι γηπεδούχοι, αλλά όχι οι φιλοξενούμενοι!!
Μετά φάνηκε (από τους διαλόγους, αλλά και όσα αποκάλυψε ο Σαββίδης) ότι ο Ολυμπιακός και ο Μάνταλος δεν ήθελαν να γίνει το παιχνίδι!
Από εκεί και πέρα ένας άλλος ανόητος πέταξε μια μπανάνα και ο Σαλίνο την επέστρεψε στην κερκίδα! Με τον Μάνταλο να βλέπει την αισχρή κίνηση του οπαδού, όχι όμως του ποδοσφαιριστή. Εκεί που το ματς σταμάτησε για πέντε λεπτά και αντί αυτά να παιχθούν στο 0-0 του πρώτου ημίχρονου, θυμήθηκε να τα προσθέσει στο τέλος των καθυστερήσεων που υπέδειξε για το δεύτερο. Αλλά άνθρωπος είναι θα κάνει και 1-2-3-4-5 λάθη, όπως ο Καλογερόπουλος που 14 μέρες μετά το «έγκλημα» Στοχ-Φουστέρ του Καραϊσκάκη, ξανασφυρίζει ατιμώρητος!!
Κατά τα άλλα άναψαν πολλοί πυρσοί, ενώ και πάνω από 10-15 παίκτες των δυο ομάδων ξέφυγαν από τα επαγγελματικά πλαίσια και προκάλεσαν.
Ναι βεβαίως! Έγιναν πολλά στην Τούμπα (από πολλούς) που δεν θύμιζαν σε τίποτα ποδόσφαιρο. Αλήθεια γράφω ότι όλα αυτά δεν μου αρέσουν καθόλου. Τα βαριέμαι, τα απεχθάνομαι, τα βλέπω και αναρωτιέμαι… με τι ασχολούμαστε!
Όπως αυτά τα κλασσικά (αλλά όχι πρωτόγνωρα) στην φυσούνα! Τα είδε η Ελλάδα γιατί εδώ τίποτα δεν μένει κρυφό! Η αλήθεια επικρατεί! Όλα παρουσιάζονται!
Γιατί όμως έγιναν όλα αυτά; Γιατί το ματς θύμιζε πόλεμο; Γιατί οι περισσότεροι αντιδρούσαν λες και ήταν η τελευταία μέρα της ζωής τους; Γιατί τόσο μίσος και έχθρα; Γιατί τέτοια συμπεριφορά από επαγγελματία σε επαγγελματία; Γιατί τέτοιο μένος μεταξύ παραγόντων; Παικτών; Προπονητών; Γιατί σήμερα υπάρχει ανταγωνισμός στον Τύπο ποιος θα γράψει την μεγαλύτερη κακία; Τι κάνουμε; Που πάμε; Τι «πουλάμε»; Ποιος ασχολείται μαζί μας;
Αλήθεια δεν προβληματίζεται κανείς με το «προϊόν»; Δεν βλέπει κανείς ότι «πράγμα» απαξιώθηκε εντελώς; Δεν θίγεται κανείς με τις δεκάδες καθημερινές καταγγελίες για τον χώρο; Δεν ανησυχεί κανείς για τις χιλιάδες άδειες θέσεις στα γήπεδα και των πιο δυνατών; Δεν ντρέπονται οι ηγεσίες ΕΠΟ και λίγκας (όλες οι ομάδες δηλαδή) γι’ αυτό που παρουσιάζουν και οδηγεί σε αυτές (και άλλες) συμπεριφορές; Μα δεν υπάρχουν δύο-τρεις-τέσσερις σοβαροί άνθρωποι να καταλάβουν ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν βγαίνει κερδισμένος με αυτό το έκτρωμα που λέγεται Ελληνικό ποδόσφαιρο;
Αυτό το ποδόσφαιρο του μόνιμου και απαραιτήτως αήττητου, το ποδόσφαιρο του Μάνταλου, του Καλογερόπουλο, του Σωτηρόπουλο, του Βοσκάκη ( τώρα που το θυμηθήκαμε ας σφυρίξει λήξη επιτέλους και σ’ εκείνο το ματς στην Λιβαδειά!!), του κάθε βολεμένου παρατηρητή, το πρωτάθλημα του Αρβανιτίδη και της φίλης του, της ΚΕΔ με τους προϊστάμενους και τους ατιμώρητους διαιτητές, το πρωτάθλημα των δανεικών, αλλά και το ποδόσφαιρο με τους πεταμένους γαύρους στους πάγκους!!!
Φτιάξτε το ποδόσφαιρο γιατί η Ριζούπολη (αν και εμείς δεν ξέρουμε τι έγινε εκεί…) δεν θα είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έρχονται... Μισή χαρά έμεινε στον Έλληνα, την έχουμε διαλύσει κι’ αυτή!