Ο κόσμος του Παναθηναϊκού θα είναι αυτός που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το αν ο Γιάννης Βαρδινογιάννης και η οικογένεια Γιαννακόπουλου θα αποφασίσουν να επαναδραστηριοποιηθούν και να καταρτίσουν «πλάνο διαρχίας» στην ΠΑΕ έχοντας ως στόχο να βγει ο σύλλογος από τη σημερινή αδιέξοδη κατάσταση.

Και το λέμε αυτό διότι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που καταφέραμε να συλλέξουμε, αλλά και τις θέσεις των δύο πλευρών όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί στο πρόσφατο παρελθόν, η εφαρμογή του όποιου σχεδίου εξαρτάται άμεσα από τη στήριξη και την αποδοχή του κόσμου του Παναθηναϊκού, που θα κληθεί να λάβει υπόψη του (και) την παρούσα οικονομική συγκυρία. Εάν δεν υπάρξει αποδοχή, τότε πολύ απλά θεωρείται από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να υπάρξει λύση από τον Γιάννη Βαρδινογιάννη και την οικογένεια Γιαννακόπουλου.

Συνοψίζοντας, οι προϋποθέσεις που προκύπτουν από το ρεπορτάζ χωρίζονται σε τέσσερα βασικά μέρη:

Α) Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού θα πρέπει να αποδεχθούν και να στηρίξουν το χτίσιμο μιας νέας ομάδας σχεδόν από την αρχή. Τόσο ο Βαρδινογιάννης όσο και ο Παύλος Γιαννακόπουλος θεωρούν ότι ο τωρινός Παναθηναϊκός είναι ομάδα «μιας χρήσης». Με πολλά χρήματα και με καλούς παίκτες μεν, αλλά και με μεγάλο κόστος συντήρησης το οποίο δεν μπορεί να βγει με τα υπάρχοντα δεδομένα που από αμιγώς αγωνιστικής άποψης είναι δυσανάλογο ως προς τη σχέση αξίας και προσφοράς.

Με βάση και τα νέα οικονομικά δεδομένα, όπως εκτιμούν οι δύο πλευρές, πρέπει να προχωρήσει ένα νέο σχέδιο που θα καταρτιστεί από κοινού, αλλά που επιβάλλεται να έχει την αποδοχή του κόσμου, καθώς είναι δεδομένο ότι δεν θα έχει τις τις «τυμπανοκρουσίες» των προηγούμενων χρόνων. Ούτε φυσικά τα ηχηρά ονόματα που ήλθαν στην ομάδα την τριετία που μας πέρασε. Ουσιαστικά δηλαδή να καταρτιστεί ένα σχέδιο σωτηρίας, με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, την καλύτερη δυνατή ανταγωνιστικότητα και πάνω απ' όλα τη βιωσιμότητα και τις βάσεις για διάρκεια.

Β) Σε αυτήν την προσπάθεια εκτιμάται ότι δεν μπορεί να μπαίνουν «όροι» και «προϋποθέσεις» με αφορισμούς από την πλευρά του κόσμου, διότι τότε το όποιο πλάνο θα αποτύχει πριν καν αρχίσει. Αν υπάρξει δηλαδή λαϊκή απαίτηση να μην φύγει π.χ. ο Λέτο ή να μην πωληθεί κανείς, αυτό θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στον όποιο σχεδιασμό, διότι έτσι δεν θα υπάρχει η δυνατότητα να ολοκληρωθεί το πλάνο και άρα να κριθεί επί της ουσίας η προσπάθεια εξυγίανσης-αναδόμησης της ομάδας.

Γ) Η συμπόρευση όλων των ανθρώπων που είναι γύρω από την ομάδα πάνω σε ειλικρινείς βάσεις, κυρίως σε σχέση με τον κόσμο, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση σύμφωνα με τον Βαρδινογιάννη και τον Γιαννακόπουλο. Υπάρχει ο οδηγός του περασμένου καλοκαιριού, με τον Τζίγγερ να φέρει βαρέως το γεγονός ότι παρότι αποφάσισε να μην πωληθεί κανένας παίκτης της ομάδας, οι αντιδράσεις φανατικών οπαδών της ομάδας τον ανάγκασε να κάνει πίσω και να φτάσει στο... χαρίζω την πλειοψηφία. Εάν κάτι ανάλογο συμβεί και στην παρούσα φάση, εάν δεν πειστούν οι Βαρδινογιάννης και Γιαννακόπουλος ότι η προσπάθειά τους θα κριθεί σε νέα βάση, με γνώμονα το αγωνιστικό πλάνο και την αντικειμενικότητα, και όχι με άλλη κριτήρια, τότε θα προκύψει αδιέξοδο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ρίσκο για αυτό το αδιέξοδο θα είναι μεγαλύτερο από τη στιγμή που δεν (φαίνεται να) υπάρχει εναλλακτική πρόταση από τους άλλους μετόχους...

Δ) Ως «παρακλάδι» της παραπάνω προϋπόθεσης πρέπει να επισημάνουμε ότι αποτελεί πολύ σημαντικό κριτήριο η στάση των οπαδών της ομάδας στα πλέι οφ. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι Βαρδινογιάννης και Γιαννακόπουλος έχουν ενημερωθεί ότι προβλέπονται στους αγώνες των πλέι οφ της ομάδας από τους φανατικούς οπαδούς, οι οποίες είναι δεδομένο ότι θα παίξουν κάποιο ρόλο στην τελική τους απόφαση. Γιατί μπορεί ο φίλαθλος κόσμος μιας ομάδας να μην είναι μόνο οι φανατικοί οπαδοί, αλλά είναι μία σημαντική παράμετρος που δεν γίνεται να μη ληφθεί υπόψη και ταυτόχρονα θεωρούν αμφότεροι ότι ο οποιοδήποτε μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα, θα καταστήσει ανούσια την όποια προσπάθεια ενδεχομένως γίνει για την εξυγίανση-αναδόμηση της ομάδας. Διότι η εκτίμησή τους είναι ότι εάν είναι να φτιαχτεί ένα νέο πλάνο αυτό θα πρέπει να έχει ως άξονα το δόγμα ότι ο Παναθηναϊκός είναι πάνω απ' όλα, δίχως προσωπολατρείες -ένθεν κακείθεν- και εμπάθειες.