Επαναλαμβάνω. Πόσο πατριωτάκι είναι το Αμεριανάκι; Μην μου το γυρνάς στην τρελλή. Μαζί μου, μιλάς. Να μπούμε, αν μου επιτρέπεις στο θέμα. Ποιο είναι αυτό; Το ίδιο το μπάσκετ. Τι εστί μπάσκετ; ΝΒΑ, τελεία. Αυτό είναι το επιχειρηματικό μπάσκετ. Αυτό κάνει παιχνίδι ως πολυεθνιθκή με προϊόν, με κανόνες, με αγορές, με πωλήσεις και κέρδος. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι αστεία ιστορία ως προϊόν. Μια μαύρη τρύπα με πεταμένα λεφτά. Δεν μιλάω για την ποιότητα του αθλήματος στην Ευρώπη, αλλά του προϊόντος.

Επόμενο είναι οι παίκτες που εμπλέκονται στο ΝΒΑ να το σκέφτονται δυο και τρεις φορές αν πρέπει να ξεκαλοκαιριάσουν με τις εθνικές ομάδες κάθε χρόνο. Το ξέρουν και οι ίδιες οι εθνικές ομάδες, ότι παίζει τέτοιο ενδεχόμενο. Εχουν αποδεχθεί αυτό το κόλπο. Τώρα αν ο Κουφός είπε εντάξει και μετά το ξανασκέφτηκε, νομιμοποιεί τον Κατσικάρη να τα έχει πάρει στο κρανίο. Από την άλλη, όμως, θα έπρεπε να ήταν προετοιμασμένος και για αυτό το ενδεχόμενο.

Ας αφήσουμε, λοιπόν, τις υπερβολές για την εθνικοφροσύνη του καθενός. Παντού παίζουν τα συμβόλαια. Σε όλα τα αθλήματα. Και στο ποδόσφαιρο, μόνο που εκεί η συμμετοχή σε ένα μουντιάλ ανεβάζει το κασέ του παίκτη στα ύψη. Γι` αυτό συμμετέχουν όλοι κι αυτοί που είναι στην απέξω παρακαλάνε να μπουν στο παιχνίδι. Οχι, βέβαια, επειδή αγαπούν το εθνόσημο.

«Βρόμα» για Μανωλά με χοντρό πακέτο, αποκαλύπτει ο apodytiriakias.gr