Όταν, δηλαδή, ως προπονητής της Τσέλσι, της Ίντερ και της Ρεάλ έχει δώσει 14 ματς εκ των οποίων στα εφτά έχει μείνει με παίκτη λιγότερο, τότε δεν μπορεί να φταίει μόνο η διαιτησία…

Είναι δεδομένο ότι οι παίκτες του Μουρίνιο μπαίνουν πάντα «φτιαγμένοι» κόντρα στην Μπάρτσα. Και αντιπαρατάσσει ο Πορτογάλος πολλή δύναμη για να αντιμετωπίσει μια πιο τεχνική αντίπαλο. Μέχρι εδώ όλα καλά…

Όταν, όμως, η σκληράδα γίνεται υπέρμετρη, τότε είναι αναπόφευκτο να φορτώνεται με κάρτες μια ομάδα. Ακόμα, δηλαδή, κι αν δεχτούμε ότι η Μπάρτσα έχει παρασκηνιακή προστασία, όπως καταγγέλλει ο Μουρίνιο, δεν είναι όλες οι κόκκινες αδικαιολόγητες. Οι περισσότερες είναι δικαιολογημένες για όσους θυμούνται τα ματς ένα προς ένα.

Ο φανατισμός και η δύναμη είναι άλλο πράγμα από τα αντιαθλητικά μαρκαρίσματα. Και η αλήθεια είναι ότι η φλόγα που μεταδίδει στους ποδοσφαιριστές του ο Μουρίνιο συχνά ξεφεύγει και γίνεται αφορμή για κόκκινες με τάκλιν στην καρωτίδα. Ή μήπως ο Αντεμπαγιόρ δεν έπρεπε να αποβληθεί κι αυτός προς το τέλος του αγώνα;

Δεν εξετάζουμε τι έγινε μόνο στο χθεσινό ματς, αλλά βλέποντας την γενικότερη παρουσία των ομάδων που έχει δουλέψει ο Πορτογάλος και όταν βρίσκει αντίπαλο την Μπάρτσα. Κάτι παθαίνει, λοιπόν, κι αφηνιάζει τόσο ο ίδιος, όσο και οι ποδοσφαιριστές του… Με συνέπεια να χάνεται η απαραίτητη αυτοσυγκέντρωση συχνά κι έτσι να το πληρώνει με αποβολές.

Ρεάλ Μπαρτσελόνα