Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τη Φενερμπαχτσέ / Ούλκερ κι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έρχεται για δεύτερη φορά αντίπαλος στον τόπο που λατρεύτηκε. Είναι βέβαιον ότι ο κόσμος του "τριφυλλιού" θα του αποδώσει τιμές, είναι βέβαιον ότι το περιβάλλον θα είναι έντονο συγκινησιακά, είναι βέβαιον ότι όσες φορές κι αν έρθει ως αντίπαλος ο "Ζοτς" στο ΟΑΚΑ θα γνωρίσει την αποθέωση, όμως… έχουμε και μια δουλειά να κάνουμε.
Αν ο Παναθηναϊκός δεν θέλει να τρέχει (και να μην προφταίνει) πρέπει να υπερασπιστεί το "κάστρο" του. Κι αν εξ ορισμού θεωρήσουμε ότι η Μπαρτσελόνα είναι μια ομάδα που δυνητικά μπορεί να σπάσει κάθε έδρα, οι "πράσινοι" έχοντας απολέσει την ευκαιρία να κερδίσουν την Μπάγερν στο Μόναχο και να τη βάλουν από κάτω, δεν έχουν περιθώρια για άλλη ήττα, πόσο μάλλον για ήττες.
Αν ο Παναθηναϊκός δεν νικήσει τη Φενερμπαχτσέ μένει στο 1-2 κι οι Τούρκοι πάνε στο 3-0. Όπερ μεθερμηνευόμενο δεν τους προλαβαίνει με τίποτα. Αν εξ ορισμού θεωρήσουμε ότι η Μπαρτσελόνα (υποδέχεται την Τούροφ) θα πάει κι αυτή στο 3-0, σε συνδυασμό με τη δυναμική της ως ομάδα, θα είναι κι αυτή (σε περίπτωση ήττας του ΠΑΟ) εκτός συναγωνισμού. Ίσως ήδη να είναι, αλλά ας προχωρήσουμε τη σκέψη μας.
Ο Παναθηναϊκός κυνηγά μια θέση στην τετράδα, για να βρεθεί στο Top16, αδιαφορώντας για το αν θα είναι η τρίτη, ή η τέταρτη. Να περάσει στην επόμενη φάση θέλει, για να μην πάει στράφι η (ευρωπαϊκή) χρονιά. Όχι πως κάτι τέτοιο αποτελεί "στίγμα", αλλά ο Παναθηναϊκός είναι πάντα Παναθηναϊκός.
Αν περάσουν οι Τούρκοι από το ΟΑΚΑ, στην ουσία οι "πράσινοι" θα παλεύουν με την Μπάγερν και την Αρμάνι, η οποία ακόμα δεν έχει νίκη. Γερμανοί και Ιταλοί παίζουν στο Μόναχο, άρα ή θα είναι (πάντα σε περίπτωση ήττας του Παναθηναϊκού) όλοι μαζί (αν νικήσει η Αρμάνι) με 1-2 νίκες/ήττες, ή θα έχει φύγει κατά μία νίκη μπροστά η Μπάγερν και θα έχει μείνει χωρίς νίκη η ομάδα από το Μιλάνο.
Σε κάθε περίπτωση, αν δεν νικήσει ο Παναθηναϊκός τη Φενέρ, η επόμενη αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ με την Αρμάνι θα έχει ιχνοστοιχεία τελικού. Είναι νωρίς, αλλά παράλληλα μπορεί να είναι και αργά, αν η έδρα του "τριφυλλιού" δεν αποδειχθεί "μπετόν αρμέ". Πρόδηλο είναι πως όλες αυτές οι σκέψεις μπορεί να καταρριφθούν στην πράξη, καθώς κανείς δεν απαγορεύει στους "πράσινους" να πάνε στην Κωνσταντινούπολη, ή στη Βαρκελώνη και να κάνουν "διπλά" πρόκρισης.
Για να μην κυνηγά χίμαιρες ο Παναθηναϊκός, καλό είναι να φροντίσει από νωρίς να μαζέψει τους απαιτούμενους βαθμούς, ώστε να μην τρέχει στο τέλος. Καλό είναι, όχι κι εύκολο, καθώς οι Τούρκοι -χωρίς να είναι υπερομάδα- δείχνουν να είναι ένα σκαλί πάνω. Με τον Άντριου Γκούντλοκ να είναι το "πολυβόλο" της ομάδας του Ομπράντοβιτς, τον Εμίρ Πρέλντζιτς σε ρόλο "συμπρωταγωνιστή", επτά παίκτες πάνω από τα 2μ06, δεν είναι ομάδα που την προσπερνάς, παρότι ως τώρα έχει δείξει και αρκετές αδυναμίες, χάνοντας παιχνίδια (εντός συνόρων), που κανείς δεν περίμενε.
Όπως και να 'χει, ο Παναθηναϊκός καλείται σε δύο συνεχόμενα ματς να υπερασπιστεί την έδρα του. Ακόμα και το 50-50 να μην φτάνει. Βεβαίως, είναι νωρίς για να το
πιστοποιήσουμε, αλλά καλό είναι να μην το δοκιμάσουμε. Με δύο νίκες οι "πράσινοι" είναι στο κόλπο, όμως οι προπονητές λένε "βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά". Ακολουθώντας το παράδειγμά τους, λέμε πως η αναμέτρηση με τη Φενερμπαχτσέ είναι από αυτές που ενεργοποιούν τον... συναγερμό.