Για το "φαινόμενο Γκαρσία", η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια, δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς με τον Ουρουγουανό μεγάλο ποδοσφαιριστή και ακόμη μεγαλύτερο "τραμπούκο".
 

Στις θεωρίες συνωμοσίας που έχουν αναπτυχθεί από χτες το βράδυ, μετά την ήττα της ΑΕΚ στην Τούμπα, λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να συμμετάσχω. Να τις υιοθετήσω και να τις αναπαράγω. Η έλλειψη κανόνων ισονομίας στο ελληνικό πρωτάθλημα, δεν είναι κάτι που μας προέκυψε ξαφνικά την Τετάρτη. Συμβαίνει χρόνια τώρα, να ζούμε και να αναπνέουμε ποδοσφαιρικά μέσα σ' ένα νοσηρό περιβάλλον.

Η ΑΕΚ συμμετέχει σ' αυτό το πανηγυράκι εν γνώσει της ότι είναι ο αδύναμος κρίκος. Συνήθως ήταν η αδικημένη και κατατρεγμένη, όταν υπήρχε διακύβευμα μεγάλων συμφερόντων. Τις περισσότερες φορές έτρωγε τις σφαλιάρες, φώναζε, ωρυόταν, αλλά άκρη δεν έβγαινε. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις, όταν απέναντι σε αδύναμους αντιπάλους, έπαιρνε το μεγαλύτερο κομμάτι και τα σπόρια, ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Εκεί κέρδιζαν η ΑΕΚ, το ποδόσφαιρο. Τόσο απλά και ωραία.
 
Δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία και να αναπαράγω τις κραυγές της ΑΕΚ, διότι εκτιμώ πως δεν είναι αυτός ο ρόλος ενός δημοσιογράφου. Αν μπω στο "τρυπάκι" της συνωμοσιολογίας και να σκεφθώ, για παράδειγμα, ότι ο Ολυμπιακός Βόλου (για να βγει στην Ευρώπη) δεν θέλει την ΑΕΚ πρώτη στα πλέι οφ, τότε από τη μια θα δώσω μυθική υπόσταση στον Μπέο και από την άλλη θα αποδεχθώ ότι η ΑΕΚ μίκρυνε επικίνδυνα.
 
Να καταγράψω φάσεις, ναι, να πάρω θέση, ναι. Αλλά μέχρις εκεί. Η τηλεόραση έδειξε το ματς της Τούμπας, από την ίδια οπτική γωνία είδαμε όλοι τις φάσεις, για τις οποίες εμείς χρειαστήκαμε δυο-τρία ριπλέι, ενώ ένας ανεπαρκέστατος διαιτητής, ο οποίος μάλιστα λανσάρεται και ως κορυφαίο ταλέντο του χώρου, έπρεπε να κρίνει σε πραγματικό χρόνο. Και όπως φάνηκε όχι μόνο έκρινε λανθασμένα, αλλά τα έκανε μαντάρα. Ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά ήταν. Από τον Σιδηρόπουλο και τον κάθε Σιδηρόπουλο.
 
Το σπρώξιμο του Μανωλά στον Λίνο δεν είναι λιγότερο πέναλτι απ' αυτό που πήρε ο Λεονάρντο με τον Βόλο. Αν ο ΑΕΚτζής θεωρεί ότι δεν υπάρχει παράβαση του Μανωλά, τότε αυτομάτως δικαιώνει τον Μπέο για τις αστειότητες που είπε μετά το ματς με την ΑΕΚ.

 

Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει χέρι (ώμος είναι), άρα δεν υπάρχει και φάουλ του Ντιόπ, φάση από την οποία προήλθε η ισοφάριση.

Είναι ξεκάθαρο πως ο Σάχα με τα χέρια τουλάχιστον δεν βρίσκει ούτε μπάλα, αλλά ούτε και Φωτάκη που πέφτει όσο και όπως χρειάζεται για να εκβιάσει το πέναλτι. Λέω "με τα χέρια", διότι το ριπλέι δεν μας διαφωτίζει αν ο Σάχα βρίσκει με τα πόδια τον παίκτη του ΠΑΟΚ.

Είναι επίσης δεδομένο, ότι ο αν κάποιος έπρεπε να αποβληθεί στο 73' δεν ήταν ο Μάκος, αλλά ο Γεωργέας (αυτός έσπρωξε τον Λίνο) που επίσης κουβαλούσε (αυστηρή) κάρτα.  Ο Μάκος βεβαίως, για να τα λέμε όλα, τη γλίτωσε αρκετά νωρίτερα την δεύτερη κάρτα, όταν χειροκρότησε ειρωνικά απόφαση του διαιτητή, κίνηση που απαγορεύεται δια ροπάλου από επαγγελματία ποδοσφαιριστή, για να  μην του πούμε ότι "πήγαινε γυρεύοντας".

 

 

Είναι αστείο να συζητάμε για πέναλτι σε χέρι του Αθανασιάδη, που έγινε σε κοντινή απόσταση (εξ επαφής) και που δεν θα ήθελε ούτε η ΑΕΚ να δοθεί σε βάρος της.

Είναι καραμπινάτη κάρτα η εκτός φάσης αγκωνιά του Κοντρέρας στον Δέλλα που δεν τιμωρήθηκε ούτε με φάουλ.

Τέλος για το "φαινόμενο Γκαρσία", επειδή η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια, δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κανείς με τον Ουρουγουανό μεγάλο ποδοσφαιριστή και ακόμη μεγαλύτερο "τραμπούκο". Από τη στιγμή που δεν ασχολούνται μαζί του ο ΠΑΟΚ, ο αρχηγός της πρωταθλήτριας του 2004 Εθνικής Ελλάδος, Θοδωρής Ζαγοράκης, από τη στιγμή που δεν τιμωρείται παραδειγματικά, τότε να είμαστε προετοιμασμένοι για το επόμενο χτύπημα του. Του χρόνου. Μέχρι τότε ο Μίτσελ θα πρέπει να αισθάνεται και υποχρεωμένος, διότι όπως δήλωσε μετά τον αγώνα ο Πάμπλο, "δεν τον χτύπησα για να τον σκοτώσω!!" Πάλι καλά, δηλαδή, που γλιτώσαμε το φονικό.

Κατά τάλλα, το πόσο πιάνουν τόπο, οι συστάσεις, προειδοποιήσεις, απειλές της πολιτικής ηγεσίας, το είδαμε στο ημίωρο του αγώνα με το καπνογόνο που έπεσε στον αγωνιστικό χώρο. "Ένα καπνογόνο να πέσει μέσα, θα πρέπει ο διαιτητής να διακόψει το ματς", είχε πει ο Γερουλάνος. Ευτυχώς που δεν τον πιστέψαμε και δεν τα παίρνουμε όλα τοις μετρητοίς. Ένα καπνογόνο έπεσε, το οποίο μάλιστα τούτη την φορά δεν βρήκε και την πλάτη του Σάχα. Σιγά τα αυγά. Εδώ στον τελικό καταλύθηκε κάθε έννοια τάξης, πολιτισμού, αισθητικής.
 
Πέρα από τα όργια Σιδηρόπουλου και τις θεωρίες συνωμοσίας, στην Τούμπα έγινε κι ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Κάκιστο ποιοτικά, αλλά έγινε. Με την ΑΕΚ, αν εξαιρέσω το πρώτο εικοσάλεπτο, όταν μπήκε με τη νοοτροπία της καλύτερης ομάδας, όταν ήταν φανερή η πρόθεση της να δείξει ποιος θα είναι το αφεντικό του αγώνα, να έχει σχεδόν μηδενική αντίδραση μετά τα δυο γκολ και στο δεύτερο ημίχρονο. Ιδίως από τη στιγμή που σταμάτησε να "ζωγραφίζει" ο Σκόκο, ήταν φανερή η πρόθεση της ομάδας να μεταφέρει το ματς στον αέρα. Στα στημένα. Όμως κάθε μέρα δεν είναι Πασχαλιά και μια ομάδα οφείλει να είναι πιο δημιουργική, όταν κυνηγά (τουλάχιστον) την ισοφάριση.

Δεν θεωρώ πως παρασύρθηκα σε πρόσφατα κείμενα, ότι η ομάδα στον επίλογο της χρονιάς, αρχίζει να βρίσκει τα πατήματα της. Γιατί σημείωνα παράλληλα, ότι αυτή "η άνοιξη της ομάδας" (ο Μάης της ΑΕΚ) ήρθε χωρίς να έχει βοηθηθεί από τους επιθετικούς της. Κι επειδή δεν γίνεται σε κάθε ματς, να δίνουν τις λύσεις, οι περιφερειακοί, οι από πίσω, οι χαφ και ο Δέλλας, θα πρέπει να κουνηθούν λιγάκι και οι προωθημένοι. Ήταν άλλο ένα παιχνίδι στο οποίο η αντίπαλη άμυνα δεν αισθάνθηκε τα σέντερ φορ της ΑΕΚ. Τον Μπλάνκο όσο έπαιξε. Τον Μπαχά όσο έπαιξε. Και για πολύ λίγο και τους δυο μαζί. Ούτε μια φάση, μια προσωπική ενέργεια, ένα σουτ, μια απειλή. Τίποτα. Όταν σ' ένα ματς απουσιάζουν (παντελώς) οι παίκτες που παίζουν στην κορυφή, τότε αυτομάτως μειώνονται οι πιθανότητες να σκοράρεις. Να νικήσεις.

Και μιας που το 'φερε η κουβέντα, με ή χωρίς supporters, μ' αυτήν ή με άλλη διοίκηση, χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή τον άλλο μήνα στην επιλογή των δυο επιθετικών που θα έρθουν στην ΑΕΚ. Λέω δυο, γιατί έτσι όπως παίζει ο (άσφαιρος) Μπαχά, δεν συντρέχουν λόγοι να παραταθεί η παραμονή του στην ομάδα. Τα δυο καινούρια σέντερ φορ, θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό τη δυναμική που θα έχει η ομάδα της ΑΕΚ του χρόνου.
 
Στον Βόλο την Κυριακή, δεν ξέρω αν θα... συνωμοτεί (και πάλι) όλο το σύμπαν σε βάρος της ΑΕΚ. Το σίγουρο είναι ότι η ΑΕΚ θα πρέπει να ανεβάσει θεαματικά την απόδοσή της (σε σχέση με τον αγώνα στην Τούμπα), αν δεν θέλει να φύγει με άδεια χέρια από το Πανθεσσαλικό. Για να τα παίξει μετά όλα για όλα, στο τελευταίο ματς με τον Παναθηναϊκό.

Πηγή: Contra.gr

ΑΕΚ Superleague ΠΑΟΚ