Aναλυτικά το άρθρο του:

Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις… Κερδίσαμε λοιπόν τον ΠΑΟΚ και επειδή είμαστε καλύτεροι και από την ΑΕΚ θα τους πάρουμε και την Τετάρτη και θα βγούμε και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ε και; Υπάρχει κάποιος που να μπορεί να εγγυηθεί για το τι ομάδα θα έχουμε του χρόνου; Βάζει κανείς το χέρι του στη φωτιά για κάποιο αισιόδοξο σενάριο ή μας τελείωσαν κι αυτά;

Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να έφυγε χαρούμενος από το Ολυμπιακό Στάδιο. Μαγκωμένοι είναι όλοι. Το είδα και από τον εαυτό μου, το κατάλαβα και από τους γύρω μου. Κάθισα να γράψω και κοιτούσα σαν μαλάκας την οθόνη. Μετά το 4-0 στο Καραϊσκάκη και με τους γαύρους πάνω από το κεφάλι μου, πιο γρήγορα έγραφα.

Για τέτοια… αισιοδοξία και για τέτοιο κέφι μιλάμε. Έγραψα τα μισά στο γήπεδο και την έκανα με βαριά καρδιά. Πλάκωσα (μόνο) τρία χάμπουργκερ επειδή είμαι και σε δίαιτα και κάποια στιγμή κατά τις 4 το πρωί είπα μπας και τελειώσω τη δουλειά μου και ανεβάσω κανένα άρθρο. Ούτε δημοσιογραφικό βιάγκρα να είχα πάρει, ε;

Το κάρφωσε και ο Ζιλμπέρτο το γκολάκι και μας έκανε την καρδιά περιβόλι. Χίλιες φορές να τους το έκανε ο Λουκάς που τους είχε και πελάτες και να περνούσε απαρατήρητος ο Βραζιλιάνος. Να τον ξεχνάγαμε και πιο εύκολα. Γιατί τώρα θα μας λείψει ακόμη πιο πολύ. Ειδικά όταν ξέρεις πως αυτά που ήξερες θα τα ξεχάσεις. Γι’ αυτό και η λέξη ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ είναι λίγη γι’ αυτόν τον παιχταρά.

Και να ήταν μόνο ο Ζιλμπέρτο, να πω εντάξει. Να φέρουμε πίσω τον αδικημένο Μάτος, να παίξει και λίγο παραπάνω ο Σιμάο, άντε να γυρίσει και ο Αλέξανδρος και θα το καλύψουμε το κενό. Και μετά ξυπνήσαμε. Α, και πού να αρχίσουν να φεύγουν και οι άλλοι. Τότε είναι που θα λες ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα.

Το χειρότερο απ’ όλα πάντως και το βασικό θέμα της μέρας για μένα νομίζω ότι είναι η και με τη βούλα επιστροφή στη μιζέρια και στο παρελθόν. Και ακόμη χειρότερα. Γιατί παλιά είχες κάπου να ελπίζεις. Τώρα δεν φαίνεται ΤΙΠΟΤΑ. Το απόλυτο χάος, το απόλυτο κενό.

Το είχα γράψει και σε παλιότερά μου σχόλια, το είδαμε τώρα και μπροστά στα μάτια μας. Και στη χειρότερή του μορφή. Παναθηναϊκοί να σηκώνουν χέρι σε Παναθηναϊκούς. Αφού ξεκίνησαν με μούντζες και μπινελίκια, ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα 'χουμε και συνέχεια. Αυτά που κοροϊδεύαμε, τώρα να τα λουζόμαστε. Μπερδεμένοι οι πάντες να έχουν χάσει την μπάλα και η παράνοια να βαράει κόκκινο. Και όποιον πάρει ο Χάρος.

Δεν εξετάζω πώς φτάσαμε ως εδώ, καθώς επαναλαμβάνω πως ήταν μαθηματικά βέβαιο πως θα συμβεί. Στην γκλίτσα ξύνονταν και οι μεν και οι δε. Το θέμα είναι ότι ΕΓΙΝΕ αλλά και πως ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝ να γίνει. Και δεν νομίζω ότι στο τέλος της μέρας κανείς έχει χαρεί με αυτή την εξέλιξη. Ούτε αυτοί που τις έφαγαν ούτε αυτοί που τις έριξαν είναι περήφανοι κι αισθάνονται πως έπρεπε να φτάσει ως εκεί το πράγμα Γι’ αυτό και επέλεξα αυτή τη φωτογραφία άσχετα αν δεν τα λέει όλα, αφού μαθαίνω ότι έγιναν και χειρότερα.

Σε αυτό το πλάνο πάντως απεικονίζονται αρκετά. Άλλοι να έρχονται στα χέρια, άλλοι να προσπαθούν να τους χωρίσουν, άλλοι να γελάνε, άλλοι να τρέχουν να σωθούν και άλλοι απλώς να αδιαφορούν. Ή αν θέλετε να το μεταφράσουμε λες απλά «Παναθηναϊκός 2011» και είσαι μέσα. Τόσο ωραία. Εκεί φτάσαμε. Να είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα…

Ναι, δεν έπεσε και πρώτη φορά ξύλο στο γήπεδο μεταξύ Παναθηναϊκών. Έχουμε δει ξύλο και ξύλο κατά καιρούς για διάφορους λόγους. Από μικρό παιδί θυμάμαι διάφορα τέτοια «σκηνικά» στην κερκίδα. Παρέες με παρέες, ένα κλαμπ με κάποιο άλλο ή κάτι τέτοιο. Γενικώς αυτά συμβαίνουν σε ΟΛΕΣ τις μεγάλες ομάδες κάποιες φορές και έχουμε μάθει να ζούμε με αυτό.

Όχι όμως και ξύλο για τους μετόχους, ρε αδερφέ; Πού ακούστηκε αυτό; Ύβρεις και ξύλο για τον Βαρδινογιάννη και τον Βγενόπουλο; Πλάκα κάνουμε τώρα; Και μάλιστα σε μια μέρα που κανείς απ’ όλους αυτούς δεν ήταν στο γήπεδο για να… καμαρώσει. Ας πλακωθείς για τον Παναθηναϊκό και εντός ορίων. Όχι για τους μετόχους, οι οποίοι στην τελική έχουν και λυμένα σχεδόν ΟΛΑ τους τα θέματα. Είναι ξεφτίλα, πώς να το κάνουμε...

Α, και μέσα σε όλα πολλή κουβέντα για τη διαιτησία. Την ξεκίνησε ο Βαγγέλης, τη συνέχισε κόσμος και κοσμάκης. Ήταν, λένε όλοι, οφσάιντ το γκολ του Ζιλμπέρτο. «ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ», απαντάνε οι Παναθηναϊκοί. Ας μας δώσει το πέναλτι που δεν έδωσε στο 40’. Ας μας δώσει αυτό στην Τούμπα και αυτό του Σισέ με την ΑΕΚ. Ας ακυρώσει το γκολ του Ολυμπιακού στον Βόλο και... ξεκινάμε τα πλέι οφ και σας χαρίζουμε το γκολ του Βραζιλιάνου.

Κι αν θέλετε να πάμε και πιο πίσω: Ας μας φέρει το Κύπελλο που πήρε η ΑΕΚ στις καθυστερήσεις των… καθυστερήσεων, ας μας φέρει το διπλό στο Καραϊσκάκη (άρα και το πρωτάθλημα) και το ξανασυζητάμε. Και κερατάς και δαρμένος πάει πολύ. Και εσχάτως συμβαίνει συχνά...

Δεν είναι για να λέμε περισσότερα, δεν υπάρχει άλλωστε και ιδιαίτερη όρεξη. Ευτυχώς που δεν έχουμε άλλο εντός έδρας ματς, γιατί είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα είχαμε και χειρότερα. Ας ευχηθούμε όλοι να βρεθεί λύση στο διοικητικό, να υπάρξει ξανά όραμα και ελπίδα, γιατί δεν τα βλέπω καθόλου καλά τα πράγματα τη νέα περίοδο. Τα χειρότερα έρχονται…

ΥΓ. Συγγνώμη αν σας χάλασα και… διέκοψα το πανηγυρικό κλίμα, όμως αυτή τη στιγμή έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Στην καλύτερη…

Πηγή: leoforos.gr

Παναθηναϊκός Superleague