Αναλυτικά το άρθρο του:

Τα έχουμε πει καιρό τώρα ότι η συμμετοχή του Παναθηναϊκού στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν απλώς η ελάχιστη υποχρέωση των ποδοσφαιριστών απέναντι στον σύλλογο. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ούτε δόθηκε κάποια απάντηση από κάποιον, ούτε και χάρηκε ο οπαδός του Τριφυλλιού επειδή η ομάδα βγήκε πρώτη στα πλέι οφ. Απλώς, η πρωτιά και η συμμετοχή στην προκριματική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν θέμα (Παναθηναϊκού) γοήτρου ως προς τις ομάδες που είχε να αντιμετωπίσει ο ΠΑΟ στα πλέι οφ αλλά και γενικότερου καλού για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Αφενός θα ήταν αδιανόητο να έχαναν οι Πράσινοι το εισιτήριο για τα προκριματικά από ομάδες που στην κανονική περίοδο υπολείπονταν αμέτρητους βαθμούς και υστερούσαν σε ποδοσφαιρική ποιότητα και ρόστερ, αφετέρου ούτε η ΑΕΚ, ούτε ο ΠΑΟΚ κατέχουν τα… βαρίδια για να εξασφαλίσουν συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν ξέρω τι ομάδα θα έχει ο Παναθηναϊκός το ερχόμενο καλοκαίρι αλλά σίγουρα είναι ο μοναδικός ελληνικός σύλλογος που διαθέτει τη δυναμική, τη φανέλα και την ιστορία για να περάσει από δύο προκριματικούς και να συμμετάσχει στους ομίλους. Το έχει αποδείξει κατά το παρελθόν και μπορεί να το ξανακάνει…

Προσοχή, δεν λέω ότι ο Παναθηναϊκός θα τα καταφέρει και θα εξασφαλίσει συμμετοχή στους ομίλους. Αντιθέτως, θεωρώ ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο το έργο του _ιδίως με τη νέα τάξη πραγμάτων που φαίνεται να διαμορφώνεται στην ομάδα_ αλλά είμαι της άποψης ότι είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που μπορεί να χτυπήσει στα ίσια (διεκδικώντας πρόκριση) κλαμπ όπως η Αρσεναλ, η Μπενφίκα, η Βιγιαρεάλ και η Λυών (εφόσον κατακτήσει την τρίτη θέση στο γαλλικό πρωτάθλημα). Επί της ουσίας, μόνο η Μπάγερν Μονάχου δεν παίζεται από τους υποψήφιους αντιπάλους στη φάση των πλέι οφ…

Βεβαίως η παρουσία του Παναθηναϊκού στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ θα αποφέρει και υψηλότερα έσοδα στην ΠΑΕ, ενώ γίνεται αντιληπτό ότι σε ενδεχόμενη συμμετοχή στους ομίλους, στο ταμείο των Πρασίνων θα εισρεύσουν απροσδόκητα πολλά (για τον προϋπολογισμό των οικονομολόγων του συλλόγου) χρήματα. Αυτά όμως φαίνονται (και είναι) πολύ μακρινά…

Μέχρι τότε έχει αρκετό δρόμο η ιστορία. Ας μην ξεχνάμε… μερικές σημαντικές εκκρεμότητες που έχουμε (και τις οποίες για μερικές ημέρες παραμερίσαμε για χάρη της αγωνιστικής ανάκαμψης του Τριφυλλιού). Από τη μία λοιπόν, υπάρχει αυτή η ριμάδα η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου που έχει μείνει με τα 260 χιλιάρικα του Πολέμη, ο οποίος προς τιμήν του είναι ο μόνος που «φωνάζει» για ενότητα και συσπείρωση και από την άλλη υπάρχει η σιγή ασυρμάτου των βασικών μετόχων που συνεχίζουν το παιχνίδι τους εις βάρος του Παναθηναϊκού.

Τα πλέι οφ (μαζί και τα ψέματα) τελείωσαν και πλέον η μπάλα που καίει, από τα πόδια των παικτών περνά αποκλειστικά στους μετόχους. Ηρθε επιτέλους η ώρα τους για να κάνουν παιχνίδι φροντίζοντας να διατηρήσουν την ομάδα σε υψηλό επίπεδο, δίχως να την συρρικνώσουν. Δυστυχώς τα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά κυρίως ως προς το τελευταίο σκέλος. Ο Ζιλμπέρτο μας αποχαιρέτισε οριστικά, ο Σισέ λίγο πολύ μας έδωσε να το καταλάβουμε ότι έπεται και η δική του αποχώρηση και όπως φαίνεται θα ακολουθήσουν και άλλοι αν δεν μπουν χρήματα.

Η ομάδα που ξέραμε και πρωτίστως τα καλύτερα υλικά της, είτε βγαίνουν στο σφυρί, είτε αποχωρούν οικειοθελώς σε μια κατάσταση μίζερη, δίχως προοπτική, μέλλον, όραμα και κυρίως ποδοσφαιρικό πλάνο...

Πηγή: leoforos.gr

Σισέ Παναθηναϊκός Superleague