Γράφει ο Κώστας Κεφαλογιάννης...
Πραγματικά απολαυστικές.
Οι δημοσιογράφοι της Nova, λοιπόν, ευχαριστιούνται τα παιχνίδια όσο και οι τηλεθεατές (ενδεχομένως ακόμα περισσότερο) και δεν μπαίνουν στη διαδικασία να το κρύψουν.
Στον 4ο τελικό, για παράδειγμα, όταν ο Ντουέιν Γουέιντ έκοψε στα ίσια τον -καμιά εικοσαριά πόντους ψηλότερο- Τάισον Τσάντλερ, ο Νίκος Παπαδογιάννης και ο Γιώργος Συρίγος, παρότι έχουν αμφότεροι πλούσιο λεξιλόγιο, το έριξαν στις άναρθρες κραυγές.
Συνήθως, τέτοιες αντιδράσεις τις βρίσκουμε ενοχλητικές. Εν προκειμένω όμως ήταν τόσο αυθόρμητες που δεν μας χάλασε καθόλου. Και επιπλέον, ο Παπαδογιάννης ζήτησε και συγγνώμη λίγο αργότερα.
«Ααα», «οοο» και «ιιι» έχουμε ακούσει πολλές φορές σε μπασκετικά παιχνίδια (προφανώς οι ακατανόητοι ήχοι πάνε πακέτο με τους ακατανόητους όρους τύπου «τρανζίσιον», «ντράιβ», «χάι λόου», «πικ εν ρολ», «ροκ εν ρολ» κ.λπ.).
Συγγνώμη όμως δεν έχουμε ακούσει ποτέ.
Θα μας επιτρέψετε λοιπόν να θεωρούμε ευτύχημα το γεγονός ότι οι τελικοί μεταδίδονται από τη συνδρομητική. Στο πρόσφατο παρελθόν, τους έχουμε παρακολουθήσει και από άλλα κανάλια και το mute ήταν σχεδόν υποχρεωτική επιλογή...
Κατά τα άλλα, η ελληνική τηλεόραση έχει επικεντρωθεί σε δυο μεγάλες κόντρες τις τελευταίες ημέρες. Η πρώτη ανάμεσα στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη και τον Μίκη Θεοδωράκη.
Τον συνθέτη έχει αναλάβει να υπερασπιστεί ο Κώστας Ζουράρις, που βγήκε στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη και ξεκινώντας από μια ήπια επίθεση στον Μπουτάρη, κατέληξε να φωνάζει συνθήματα (με μπινελίκια) εις βάρος του Πάνου Μπιτσαξή.
Πράγμα που δεν μας προξενεί εντύπωση, διότι ο κύριος καθηγητής, όποτε βγαίνει στην τηλεόραση ή μιλάει ακατανόητα ή βρίζει. Στις καλύτερες του στιγμές δε, τα κάνει και τα δυο ταυτόχρονα...
Την πλευρά Μπουτάρη υπερασπίζεται ο ίδιος ο Μπουτάρης με εξίσου αμφίβολα αποτελέσματα. Η δήλωσή του ας πούμε: «Και ο Στάλιν να μου ζητούσε την Αριστοτέλους δεν θα του την έδινα», είναι πιο άστοχη και από τον Τεόντοσιτς στους τελικούς της Α1.
Κατ' αρχάς, οι προθέσεις του Θεοδωράκη, σωστές, λάθος, σοβαρές ή γραφικές, πάντως δεν μοιάζουν και πολύ με τις προθέσεις του Στάλιν.
Και κατά δεύτερον, σόρι κιόλας, αλλά δεν νομίζουμε ότι ο Στάλιν θα δεχόταν το «όχι» ως απάντηση...
Η δεύτερη και σαφώς σοβαρότερη κόντρα είναι ανάμεσα στον Μάρκο Σεφερλή και τον Βαγγέλη Περρή.
Δεν ξέρουμε πότε ακριβώς ούτε και γιατί ξεκίνησε. Μετά την τοποθέτηση του δεύτερου στο ραδιόφωνο όμως, «εγώ τον θαυμάζω τον Μάρκο, πιστεύω ακράδαντα ότι οι Μόντι Πάιθονς τον αντέγραψαν», ξέρουμε με ποιον είμαστε.
Περρής δαγκωτό...
Πηγή: exedra.gr