Οι αιώνιοι επεκτείνουν τη... συνεργασία τους προκειμένου να εισπράξουν, μακριά από τους... λεπρούς πολύ μεγαλύτερα ποσά από τον ΟΠΑΠ χωρίς να χρειάζεται να τα μοιράζονται.

Ποιος ήταν ο Καραμουρτζούνης; Ένας φιλάνθρωπος τη δεκαετία του '60 που τοποθετούσε κουμπαράδες στους δρόμους και από τον οβολό των περαστικών έκανε αγαθοεργίες. Έλληνας 100%. Το θέμα μας είναι αν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός θέλουν να πράξουν κάτι παρεμφερές. Δουλεύουν, υποχρεωτικά, μαζί στην Ευρωλίγκα, τα βρήκαν με τον πρόεδρο, ένας είναι, να παίξουν στη φανταστική (κυριολεκτικά) Μεσολίγκα και τώρα...

Τώρα με ένα πράσινο χέρι κι ένα κόκκινο σφιχτά να κρατιούνται βάζουν το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του μπάσκετ. Πιθανώς η επόμενη κίνηση θα είναι να διαπραγματευτούν πακέτο (το κάνουν ήδη αλλά κουβαλάνε και άλλες ομάδες) τα τηλεοπτικά τους.

Πού είναι το κακό; Οι άνθρωποι προσπαθούν να βγάλουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος για να καλύψουν τις τεράστιες ζημιές από τους προϋπολογισμούς τους. Θεμιτό σε υπερθετικό βαθμό. Μόνο που στο τέλος της ημέρας αυτό που θα πάρουν δεν είναι αυτό που αξίζουν οι ομάδες τους και οι τεράστιες οικονομικές τους δαπάνες αλλά αυτό το οποίο έχει απομείνει στο ελληνικό μπάσκετ: γύψος και στάχτες.

Κοιτώντας, όπως κάνουν πάντα οι μεγάλοι, όπως έκανε και ο Άρης με τον ΠΑΟΚ, κοντόφθαλμα όντως το να μην μοιραστούν με τους... άστεγους το σάντουιτς βοηθάει. Για κάποιες χιλιάδες ευρώ. Δεν βλέπουν ποτέ την μεγαλύτερη εικόνα: ένα καλύτερο πρωτάθλημα, θα τους έφερνε πραγματικά έσοδα όπως συνέβη την δεκαετία του '90. Κέρδη και το κίνητρο να βελτιώνουν τις ομάδες τους. Το μπάσκετ στο πρωτοσέλιδο κάθε μέρα χωρίς να πρέπει να φέρνει ευρωπαϊκά ή να πρέπει να δίνουν ρεσιτάλ οι... αού-ουάα της εξέδρας τους.

Είναι πλέον επίσημη η πρόθεση Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού να αφήσουν το μάταιο τούτο πρωτάθλημα ή να το ερημώσουν τελείως. Προτιμούν άλλωστε να... σφάζονται μεταξύ τους για τους διαιτητές από το να μπει και τρίτο ή τέταρτο "μαχαίρι" στην εξίσωση. Υπάρχει ένα ζήτημα όμως: η Μεσολίγκα του επιτίμου μπορεί να αργήσει λίγο οπότε θα χρειαστεί να ζουν στο ελληνικό πρωτάθλημα ιδιαίτερα από τη στιγμή, που δεν θέλουν να πάνε στο... ΝΒΑ. Α, τι ωραία η περίοδος που νόμιζαν ότι θα παίξουν εκεί. Θα ήταν ανεκτίμητο, ένα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός με τον Στερν στις εξέδρες. Και μετά με τον Στερν μπροστά από το βίντεο ή μπροστά από τον υπολογιστή για να διαβάζει τις δηλώσεις τους. Να δεις για πότε θα άκουγες την κουβέντα "έλεος" από Πειραιά και ΟΑΚΑ. Κρίμα.

Θα μπορούσαν να κάνουν πολλά αν ήθελαν το καλό του μπάσκετ και το πραγματικά δικό τους καλό όχι ένα βραχυπρόθεσμο πρωτοσέλιδο: Θα μπορούσαν να στήσουν το πρωτάθλημα από την αρχή με κανόνες, αμιγώς επαγγελματικό και όποιος μπορεί να ακολουθήσει. Κανόνες για όλους, διαιτητές μακριά από την ΕΟΚ, κοινά τηλεοπτικά δικαιώματα, κοινή χορηγία από τον ΟΠΑΠ. Χρήματα που θα πήγαιναν σε όλες τις ομάδες αλλά με έλεγχο. Αν θέλουν, ένα κλειστό πρωτάθλημα με σάλαρι καπ, φόρο πολυτελείας για όποιον το περνάει και μοιρασιά στα ίσια. Όπως, σε έναν βαθμό, κάνει το ποδόσφαιρο. Να φτιάξουν το περιβάλλον στο οποίο θα ζούνε διότι είναι δύο καρχαρίες, με όλα τα συν και τα πλην, στα λασπόλουτρα της Αιδηψού.

Δεν πειράζει, ας φύγουν κάποια στιγμή (όπως έφυγαν οι London Towers από το φτωχό αγγλικό πρωτάθλημα και τώρα παίζουν στην... wikipedia, χωρίς να λέμε πως θα γίνει κάτι τέτοιο με συλλόγους - κολοσσούς όπως οι δικοί μας), θα είναι σίγουρα το τελειωτικό κτύπημα στο μπάσκετ, τουλάχιστον να μην ζει κανείς με ψευδαισθήσεις.

Κτύπημα για τα εκατομμύρια των υγιών φιλάθλων τους. Οι καμήλες της ερήμου και τα τηλεοπτικά έσοδα από το γκιουζέλ tv τους περιμένουν. Τι θα μείνει εδώ; Τουλάχιστον λιγότεροι... αού-ουάα. Είναι μία αρχή που πιθανώς να μας κάνει καλό. Τελικά όσο μένουν και δεν τους ενδιαφέρει να βελτιώσουν το πρωτάθλημα, χάνουμε όλοι. As-Salamu Alaykum. Μην το πούμε ελληνικά όπως έρχεται αυθόρμητα...

Πηγή: Contra.gr