Γράφει ο Δήμος Μπουλούκος...

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η φυγή του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος δεν ρίχνει από μόνη της τίτλους τέλους. Άλλωστε, έχουμε δει και χειρότερα πράγματα να συμβαίνουν στο δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο. Απλώς θέτει σε ισχύ μια νέα πραγματικότητα: Δίχως αστέρια, δίχως χρήματα, δίχως άξιους παράγοντες, δίχως ποιότητα και με βαριά τη σκιά από τα σκάνδαλα με τους στημένους αγώνες, με τα πλαστά δικαιολογητικά, με τις απειλές και τις επιθέσεις σε ανθρώπους του ποδοσφαίρου!

Ο θεαματικός Τζιμπρίλ που για δύο χρόνια μας ταξίδεψε σε ονειρικούς κόσμους με πολλά γκολ και όμορφο θέαμα, δεν θα έχει τις αποσκευές του άδειες. Οι βαλίτσες του θα περιέχουν και το τελευταίο συμβόλαιο ελληνικής ομάδας με αμοιβή πάνω από δύο εκατομμύρια ευρώ, αλλά και την αύρα ενός ξεχωριστού παίκτη με star quality!

Θα είναι ο τελευταίος μιας σειράς σημαντικών ποδοσφαιριστών όπως ο Ζιοβάνι, ο Ζάχοβιτς, ο Καρεμπέ, ο Ριβάλντο, ο Σόουζα και ο Ζιλμπέρτο Σίλβα που, ανεξαρτήτως εάν δεν απέδωσαν όλοι τα αναμενόμενα, έκαναν τα ποδοσφαιρικά μας απογεύματα (και βράδια) σαφώς καλύτερα!

Ο Τζιμπρίλ δεν φεύγει μόνος του. Θα πάρει μαζί του και τους φίλους του ποδοσφαίρου που τους άρεσε η μπάλα, η καλή μπάλα. Ο Σισέ ξεπέρασε τα στενά οπαδικά όρια και κέρδισε την αναγνώριση των φίλων όλων των ομάδων της Σούπερ Λίγκας. Δυστυχώς, είναι και ο τελευταίος που το πέτυχε αυτό, καθώς κανείς από όσους συνεχίζουν στο πρωτάθλημα, δεν τυγχάνει καθολικής αποδοχής!

Ο Τζιμπρίλ δεν φεύγει μόνος του. Τον έχουν προλάβει και άλλοι πολλοί. Όπως όλοι οι μεγάλοι παράγοντες που αφιέρωσαν χρόνο και χρήμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο από την ίδρυσή του, με τον Βαγγέλη Μαρινάκη να φαντάζει σαν τον Τελευταίο των Μοϊκανών -αν και λόγω της βραχύβιας παρουσίας του είναι σίγουρα πρόωρο να τον κατατάξουμε στο πάνθεον των μεγάλων παραγόντων.

Η οικονομική κρίση κυρίως, αλλά και η αναξιοπιστία του χώρου τους απομάκρυναν και τη θέση τους πήραν οι εταιρείες λαϊκής βάσης, όπως αποκαλείται με πιο… επιστημονικό τρόπο, η προσπάθεια των ομάδων να βρουν μια λύση και να μην χρεοκοπήσουν!

Ωστόσο, δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να καταλάβεις ότι οι εταιρείες λαϊκής βάσης ή οι φορείς υποστήριξης όπως οι Supporters, δεν προσφέρουν όμορφες και εποικοδομητικές λύσεις, αλλά διατηρούν στη ζωή με τεχνητά μέσα, τον ήδη νεκρό ασθενή.

Ο Τζιμπρίλ δεν φεύγει μόνος του. Τον πρόλαβε λίγο νωρίτερα ο Ζιλμπέρτο Σίλβα στερώντας μας, πλέον, την χαρά να βλέπουμε σε μια κορυφαία εθνική ομάδα, όπως η Βραζιλία, έναν ποδοσφαιριστή που τον νιώθουμε σαν «Έλληνα».

Ο Τζιμπρίλ δεν φεύγει μόνος του… Παίρνει μαζί του και τα πάμπολλα «ευχαριστώ» όλων όσοι χαίρονται το ποδόσφαιρο και δεν έχουν συλλογικές παρωπίδες, θέλοντας έτσι να του ανταποδώσουν με μία κουβέντα, δύο όμορφα χρόνια. Σε ευχαριστούμε Τζιμπρίλ και καλή συνέχεια…

Υ. Γ. Ίσως κάποιοι αναρωτηθούν γιατί αποχαιρετώ τον Σισέ πριν ακόμα φύγει. Απ’ όσα γνωρίζω πιστεύω ότι είναι δεδομένη η αποχώρηση του. Αλλά και να μη συμβεί τώρα με τη Λάτσιο, αργά η γρήγορα θα έρθει το «αντίο».

Πηγή: aixmi.gr

Σισέ Παναθηναϊκός Superleague